Λεωφορείον ο πόθος, του Τένεσι Ουίλιαμς στο Διάχρονο Θέατρο

Στο “Λεωφορείον ο πόθος“, ο Ουίλιαμς ξεσκεπάζει τα μύχια του συναισθηματικού κόσμου του καθένα από εμάς, επισημαίνοντας ότι το σύνολο των ηθικών κανόνων, που διέπουν τις κοινωνίες ανά εποχή, είναι ευθέως ανάλογο με τις ελεύθερες ή μη ελεύθερες αντιλήψεις των ανθρώπων.

Το έργο γράφτηκε το 1947 κι ανέβηκε για πρώτη φορά στην Νέα Υόρκη την ίδια χρονιά σε σκηνοθεσία Ηλία Καζάν ενώ το 1949, έχοντας ήδη αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές και το βραβείο Πούλιτζερ, ανέβηκε στο Λονδίνο σε σκηνοθεσία Λώρενς Ολίβιε. Το 1951, έγινε διάσημο σε όλον τον κόσμο με την πολυβραβευμένη μεταφορά του στον κινηματογράφο. σε σκηνοθεσία Ηλία Καζάν και με πρωταγωνιστές την Βίβιαν Λη, που είχε υποδυθεί την βασική ηρωίδα Μπλανς Ντυμπουά στο Λονδίνο και τον Μάρλον Μπράντο που είχε υποδυθεί το κεντρικό ρόλο του πολωνού μετανάστη Στάνλεϋ Κοβάλσκι στη Νέα Υόρκη.

Ο Τενεσί Ουίλιαμς είχε επιρροές από τον Άντον Τσέχωφ, τον Αύγουστο Στρίντμπεργκ κι άλλους συγγραφείς. Συνήθης φυσιογνωμία στα έργα του είναι η ηρωίδα στα όρια της παράνοιας, με καθαρές επιρροές από τη ζωή της αδερφής του, Ρόουζ. Από την αδερφή του και τη μητέρα του φαίνεται ότι εμπνέεται για τους γυναικείους χαρακτήρες (Laura, Amanda) στον “Γυάλινο Κόσμο”, ενώ ο χαρακτήρας της Μπλανς Ντυμπουά στο “Λεωφορείο ο Πόθος” φαίνεται να βασίστηκε στην Ρόουζ, αλλά και στον ίδιο, καθώς την περίοδο που έγραφε το έργο, πίστευε ότι θα πεθάνει κι ότι αυτό θα αποτελούσε το κύκνειο άσμα του. Στην “Λυσσασμένη Γάτα” διακρίνονται στοιχεία από τη ζωή του Ουίλιαμς, όπως η ομοφυλοφιλία, ο αλκοολισμός και οι ψυχικές διαταραχές.

Για την πρωταγωνίστρια είναι η δεύτερη συνάντηση με τον κόσμο του κορυφαίου αμερικανού συγγραφέα, καθώς το 1999 είχε ερμηνεύσει καθηλωτικά, σύμφωνα με τις τότε κριτικές, την Κάθριν στο “Ξαφνικά Πέρυσι Το Καλοκαίρι” με το Αντιθέατρο της Μαρίας Ξενουδάκη. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που καταπιάστηκε με το σύμπαν του Αμερικανού συγγραφέα.

Συντελεστές

Μετάφραση: Εύα Γεωργουσοπούλου
Σκηνοθεσία: Ζαχαρίας Ρόχας
Σκηνικά: Ιωάννα Κατσιαβού
Κοστούμια: Μυρτώ Καραπιπέρη
Χορογραφίες: Μαρία Ρέτσα
Φωτισμοί: Γιώργος Δανεσής
Επικοινωνία: ‘Αντζυ Νομικού

Στους βασικούς ρόλους: Μαίρη Βιδάλη (Μπλανς), Γιώργος Παράσχος (Στάνλεϋ), Δημήτρης Δρακόπουλος (Μιτς), Κατερίνα Σωτηρίου (Στέλλα).
Μαζί τους, οι συνεργάτες του Διάχρονου: Αλέξανδρος Μυρώδης, Μαρία Γούλα, Λουκάς Τζιάννης, Έλενα Γιαννακάκη και πρόσωπο σκηνοθετικής παρέμβασης ο Μανώλης Ιωνάς σε φιλική συμμετοχή.