Υπάρχει μια μάσκα για την οικογένεια, μία για την κοινωνία, μία για τη δουλειά. Κι όταν είσαι μόνος απομένεις κανένας. -Luigi Pirandello, συγγραφέας
Η ηθοποιός Λιάνκα Παντολφίνι αναφέρει σε κείμενο που συνοδεύει την έκθεση:
Αντικρύζοντας κάποιον που φορά μια μάσκα, άμεσα γεννιέται ένα ερώτημα: ποιος βρίσκεται εκεί πίσω; Κι ακόμα: ποιόν πραγματικά βλέπω; την μάσκα ή εκείνον που την φορά;
Η μάσκα κρύβει αυτόν που την φέρει και έλκει όποιον την κοιτά. Τρομάζει και συνάμα μαγεύει. Eίναι πλαστή, ένα πρόσωπο εικονικό αλλά εξαιρετικά ζωντανό. Δεικνύεται ως άνθρωπος ενώ άνθρωπος δεν είναι.
Η μάσκα δύναται να λέει και να πράττει ό,τι ο άνθρωπος δεν θα τολμούσε. Αποκαλύπτει, παρανομεί, υπερβαίνει. Είναι ελεύθερη. Σήμερα κάποιες μάσκες μας υπόσχονται μεταμόρφωση (μάσκες ομορφιάς), ή μας σώζουν τη ζωή (μάσκες οξυγόνου).
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Από τους αρχαίους χρόνους, οι τύποι μάσκας-προσωπείων εμφανίζονται στις συλλογικές τελετουργίες όλων των πολιτισμών επικαλούμενες θεότητες, ζώα ή ανθρώπινες μορφές. Φορώντας τη μάσκα ο άνθρωπος χορεύει, διηγείται, κατορθώνει να φτάσει σε άλλους κόσμους.
Συντελεστές
Οι JUDY ATTWOOD, ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΕΛΕΤΖΑΣ, ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΥ, ΛΕΝΑ ΜΗΤΣΟΛΙΔΟΥ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΝΟΓΥΙΟΣ, ΣΟΦΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΙΑΤΕΡΛΗ και ΦΛΟΡΑΝΣ ΧΡΗΣΤΑΚΗ επιλέγουν ο καθένας την δική του, εντελώς ιδιαίτερη, εικαστική ερμηνεία του «Προσωπείου- Μάσκας» δημιουργώντας μήτρες με επιστρωματώσεις υλικών ή χαράσσοντας σε πλάκες μετάλλου, ακρυλικού και λινόλεουμ που στην συνέχεια τυπώνουν σε χαρτί χαρακτικής με προσοχή και φροντίδα και εκθέτουν στο κοινό το αποτέλεσμα της δουλειάς στους στον χώρο τέχνης ΕΤCH INK στον Λυκαβηττό.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: ΛΕΝΑ ΜΗΤΣΟΛΙΔΟΥ
