Το μεγαλεπίβολο του χώρου δίνει από μόνο του στο εγχείρημα μια ιδιαιτερότητα που έγκειται ως επί τω πλείστον στον μοναδικό διάλογο αλλά και την μαγευτική εγγύτητα που ο χώρος είθισται να δημιουργεί μεταξύ κοινού και δημιουργού, ενώ καλλιτεχνικά η βραδιά υπόσχεται μια πολυφωνία που όμως εδώ εκφράζεται εν μέσω μίας κοινής αισθητικής γραμμής, μεταξύ των μπαντών.

Οι Nochnoy Dozor ακροβατούν ανάμεσα σε ambient, πειραματικά ηχοτοπία αλλά και την heavy ριφολογία των μουσικών συγγενειών τους (μέλη από Universe217 και Sun of Nothing και όχι μόνο) και με οδηγό τα διπλά γυναικεία φωνητικά, καταφέρνουν να ηχούν αρκετά ιδιαίτεροι και να ξεχωρίζουν στο στάσιμο μουσικό σύμπαν του σήμερα, γεγονός που εν μέρει εξηγεί και την διαρκή συναυλιακή κινητικότητά τους τα τελευταία χρόνια.

Οι Church of the Sea αποτελούν μια επίσης άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση, μπολιάζοντας περίτεχνα μια βάση από σκοτεινό ηλεκτρονικό rock με ποικίλες επιρροές ακόμη και από τον χώρο του doom, επικαλούμενοι fuzzy κιθάρες, βαριά ηλεκτρονικά beats αλλά και μία ιδιαίτερη και οικεία ατμόσφαιρα που τους καθιστά αναγνωρίσιμους από την πρώτη ακρόαση.

Το one-man project Ghone που ανοίγει την βραδιά, αποτελεί την ίσως πιο πειραματική πρόταση του συγκεκριμένου billing αλλά και την ιδανική εκκίνηση σε μια ηχητική αλληλουχία που ως σκοπό της έχει να μαγνητίσει, να παρασύρει και να δημιουργήσει μία εξατομικευμένη εμπειρία, που απευθυνόμενη σε έναν περιορισμένο αριθμό ατόμων (ένεκα και της περιορισμένης χωρητικότητας της Αγγλικανικής Εκκλησίας) θα καταφέρει να μνημονεύεται ως μοναδική, ή αν μη τι άλλο να αντιμετωπιστεί ως τέτοια, από κοινό, δημιουργούς και λοιπούς συντελεστές.

Αμήν.