The Breeder: Scott Myles: Elbable

Η γκαλερί The Breeder παρουσιάζει τη δεύτερη ατομική έκθεση του Scott Myles στην Αθήνα, με τίτλο «Elbable» από την Πέμπτη …

18 Νοεμβρίου 2010 μέχρι τις 8 Ιανουαρίου 2011. Η εγκατάσταση περιλαμβάνει μια σειρά γλυπτών από χαρτί, που έχουν κατασκευαστεί σχολαστικά από τον καλλιτέχνη και παρουσιάζονται εδώ για πρώτη φορά (The Past from Above (ELBA …), ολόκληρη η σειρά σε παραγωγή του 2010).

Τυπικά οι χειροποίητοι φάκελοι έχουν συγγενείς σχέσεις με τον σειραϊσμό, τον μεταμινιμαλισμό και το ζωγραφικό στυλ του color painting. Καθένας είναι το μοναδικό ομοίωμα ενός φακέλου ELBA, κατάλληλα διαμορφωμένου για την τοποθέτηση υδατογραφημένων εγγράφων μεγέθους Α4.

Αντί όμως να χρησιμοποιήσει χαρτί Μανίλας, ο Myles έχει τυπώσει κάθε χρώμα και σχέδιο με μεταξοτυπία για να δημιουργήσει αυτά τα πανομοιότυπα μεγεθυσμένα αντίγραφα.

Στην πραγματικότητα, ο Myles καθιστά δημόσιο ένα ιδιωτικό σύστημα διαχωρισμού πληροφοριών. Τίποτα δεν περιέχεται τώρα μέσα στους φακέλους, υπαινίσσονται όμως το δυνητικό, όπως κοντέινερς για αποθήκευση απροσδιόριστων αντικειμένων. Η εμπορική επωνυμία ELBA είναι επίσης η ονομασία ενός μεσογειακού νησιού στην Ιταλία, όπου εξορίστηκε ο Ναπολέων Βοναπάρτης, το έτος 1814.

Στην ουσία, η νήσος της Έλμπα έγινε μια φυλακή, μια μορφή εγκλεισμού για τον Ναπολέοντα.

Ο Myles ερευνά τακτικά τη γλώσσα μέσα από τα έργα του. Το ELBABLE φέρνει στη μνήμη το παλίνδρομο «able was i ere i saw elba», που φέρεται να ψιθύρισε ο Ναπολέων βλέποντας για πρώτη φορά το ιταλικό νησί όπου φυλακίστηκε.

Το παλίνδρομο υπογραμμίζει με χρήσιμο τρόπο την διπλή σημασία, που καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της πρακτικής του Myles. Το HOT SAND και το BOTH AND παραπέμπουν με παιγνιώδη τρόπο στις πινακίδες που φέρουν σημάνσεις με αποτρεπτικές και προτρεπτικές οδηγίες.

Το BOTH AND αποτελείται από δύο τυπωμένα ταμπλό από αλουμίνιο, που παρουσιάζονται το ένα δίπλα στο άλλο, ώστε να υπογραμμιστεί η σχέση τους με τη γλώσσα. Το BOTH AND αναφέρεται στον Αμερικανό αρχιτέκτονα Robert Venturi, συγγραφέα του Μαθαίνοντας από το Λας Βέγκας (1972), μια σημαίνουσα μελέτη πάνω στο σήμα και στη μορφή και λειτουργία στην αρχιτεκτονική.

Μπροστά στην επιλογή της έκφρασης either/or (είτε/είτε), ο Venturi προτιμάει αντί αυτής την έκφραση both/and (και/και). Το HOT SAND θέτει με ανοιχτό τρόπο ταυτόχρονα νοήματα, που περιλαμβάνουν τη φυσική αίσθηση της καυτής άμμου μιας παραλίας, αλλά και τη βιομηχανική διαδικασία παρασκευής γυαλιού ή καθρέφτη. Το αίτημα του Myles λειτουργεί όπως μια διασταύρωση, αμφιταλαντευόμενο ανάμεσα σε μια προειδοποίηση και μια φυσική αναπόληση ή ανάμνηση.

Ο τίτλος ELBABLE της έκθεσης του Scott Myles κινείται προς τα μέσα, σαν σε προοπτική με ένα απόλυτα έκκεντρο σημείο φυγής.

Η προοπτική απεικόνιση, τα πολλαπλά σημεία θέασης, το πανοραμικό τοπίο, το ταξίδι και η ιστορία απορροφούνται σαν σύνολο στο Mount Ventoux Panorama (Petrarch), που δημιουργήθηκε ως site-specific έργο για τον χώρο της γκαλερί The Breeder. Εγκατεστημένο στον πίσω τοίχο της γκαλερί, μερικά κρυμμένο από τον ημιόροφο από πάνω του, το έργο μπορεί να ιδωθεί από πολλαπλές θέσεις προοπτικής. Ο Myles πρόσφατα επισκέφτηκε το Όρος Βεντού, που βρίσκεται στη γαλλική Προβηγκία.

Επίσης γνωστό ως τοποθεσία που διεξάγεται ο Γύρος της Γαλλίας, το Όρος Βεντού είναι διάσημο για την ανάβαση που πραγματοποίησε σε αυτό ο Ιταλός ποιητής Φραγκίσκος Πετράρχης, το έτος 1336. Το μοναδικό κίνητρο για αυτή την ανάβαση του Πετράρχη ήταν να αντικρύσει την θέα από την κορυφή, γεγονός που συχνά αναφέρεται ως σημείο έναρξης του νέου ανθρωπιστικού πνεύματος της Αναγέννησης.

Ο Πετράρχης εξέφρασε την ανάβαση με αλληγορικούς όρους. Ο Myles παρουσιάζει επτά τυπώματα σε χαρτί που απεικονίζουν μια σκάλα που βρήκε τυχαία και φωτογράφισε ο καλλιτέχνης στην κορυφή του βουνού. Σε αντίθεση με την καθετότητα του βουνού και του τοίχου της γκαλερί, ο Myles κρεμάει οριζόντια τα τυπώματα, ανατρέποντας τη θέα και δημιουργώντας ένα νέο θέαμα και πανόραμα.

Τα έργα See Through Window και Untitled (stool) επίσης θίγουν ένα πρόβλημα ορατότητας. Ο Myles έχει κατασκευάσει το ομοίωμα από μπρούντζο ένος ξύλινου σκαμνιού και έχει βάψει το βαρύ και ιστορικά φορτισμένο υλικό με εξπρεσιονιστικές πινελιές. Ένα είδος ενσάρκωσης συμβαίνει, και ο Myles απομιμείται το ζωγραφισμένο σκαμνί που έχει προσεκτικά διαπλαστεί για να ανακτήσει την λεπτομέρεια της επιφάνειας του.

Η ζωγραφική πράξη αποκαθιστά το ομοίωμα, απαλείφοντας την περίτεχνη λεπτομέρεια και καλύπτοντας την επεξεργασμένη επιφάνεια από μπρούντζο. Με παρόμοιο τρόπο, ο Myles παρουσιάζει ένα μεγάλο παράθυρο στον τοίχο της γκαλερί, όμως αυτή τη φορά παρουσιάζει το «αυθεντικό» έτοιμο (readymade) αντικείμενο στη θέση όπου παλαιότερα βρισκόταν ένα μεγάλο παράθυρο, όταν το κτίριο της γκαλερί λειτουργούσε ως εργοστάσιο παγωτού. Η πράξη της ζωγραφικής κατευθείαν πάνω στο πλαίσιο και το γυαλί του παράθυρου αρνείται τη θέα στον θεατή, όμως προσφέρει μια μορφή ενόρασης στην άποψη του καλλιτέχνη.

Μπορούμε να ανιχνεύσουμε μια γραμμή καταγωγής ιδεών στην συνολική παραγωγή του Scott Myles ως καλλιτέχνη. Μια από αυτές συνίσταται στο να υιοθετεί φόρμες και ιδέες που συνδέονται με εμπορικές επωνυμίες, όπως το ASKIT (ένα κοινό αναλγητικό) και το STABILA (μια γερμανική εταιρεία που κατασκευάζει αλφάδια φυσαλίδας).

Θα μπορούσε μάλιστα να υποστηριχθεί ότι και η ιδιοποίηση των αφισών του Felix Gonzalez-Torres από τον Myles αποτελεί ένα είδος rebranding (μετονομασίας). Για τα έργα SORRY και The Second Lecture, ο Myles έγραψε με μελάνι πάνω στις αφίσες του Κουβανοαμερικανού καλλιτέχνη Felix Gonzalez – Torres.

Ο καλλιτέχνης απέκτησε αυτές τις αφίσες όπως κάθε θεατής του έργου του Gonzalez – Torres κάνει, συμμετέχοντας στην κοινωνική φύση του έργου του. Οι αφίσες είναι τοποθετημένες η καθεμία σε ένα ειδικά διαμορφωμένο κουτί από plexiglass και υποστηρίζεται από μια στιλπνή κατασκευή παρουσίασης από χαλκό που χρησιμοποιεί και τον τοίχο και το πάτωμα για υποστήριξη.

Ο Myles έχει προηγουμένως περιγράψει το πόδι ως κάτι νευρωτικό, κάτι που κυριολεκτικά σταθμίζει αυτή την εύθραυστη κατασκευή, καθιστώντας σαφέστερη την περίπλοκη ανα-παρουσίαση του έργου του Gonzalez-Torres. Ερευνά μέσω του έργου τη θεωρία της αμοιβαιότητας του Marcel Mauss, σε σχέση με την οικονομία του δώρου και της ανταλλαγής, και ενδιαφέρεται για την έννοια μιας απάντησης.

Ο Scott Myles (Dundee, 1975) ζει και εργάζεται στη Γλασκώβη. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε πολλές ατομικές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί μεταξύ των οποίων είναι η Kunsthalle Zurich (2005) στη Ζυρίχη, The Breeder (2005) στην Αθήνα, το Μουσείο Kurhaus Kleve (2008) στη Γερμανία, το Projects in Art & Theory (2009) στην Κολωνία, το Glasgow Print Studio (2010) στη Γλασκώβη. Έργα του συμπεριλαμβάνονται σε μεγάλες δημόσιες συλλογές τέχνης, όπως στη συλλογή της Tate στη Μεγάλη Βρετανία, στη Συλλογή του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης (MoMA) και στη Scottish National Gallery of Modern Art στο Εδιμβούργο.