Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος έρχεται στην οθόνη σας με σπάνιες ταινίες από το αρχείο της

Οι πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώνουμε σήμερα απαιτούν ψυχραιμία, νηφαλιότητα και καλή διάθεση. Μένουμε σπίτι λοιπόν, βλέποντας καλές ταινίες. Για τον λόγο αυτό, η Ταινιοθήκη προτείνει μια επιλογή σπάνιων ταινιών από το αρχείο της που για πρώτη φορά παρουσιάζονται διαδικτυακά, μέσα από τη νέα ψηφιακή της αίθουσα.

Κάθε ταινία θα κάνει την διαδικτυακή πρεμιέρα της μια συγκεκριμένη μέρα και ώρα στην ανανεωμένη ιστοσελίδα της Ταινιοθήκης (www.tainiothiki.gr) και θα είναι διαθέσιμη για τρία 24ωρα στο διαδίκτυο. Στη συνέχεια τη σειρά της θα παίρνει επόμενη. Έναρξη: Τετάρτη 8/4, 8 μ.μ. Οι προβολές θα συνεχιστούν όλον τον Απρίλιο.

Η επιλογή των ταινιών έγινε με ιστορικά/χρονολογικά κριτήρια, ώστε το κοινό, παρακολουθώντας ταινίες από τις απαρχές του ελληνικού σινεμά, να διαπιστώσει την εξέλιξη όχι μόνο του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και του ελληνικού τοπίου (Αθήνα, ύπαιθρος) στο πέρασμα των χρόνων, και ταυτόχρονα να πάρει μια γεύση από το αρχείο της Ταινιοθήκης και την πολύπλευρη δράση της (διάσωση, αποκατάσταση, συντήρηση και προβολή ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου). Το ίδιο διάστημα, μέσω της ιστοσελίδας, το κοινό θα μπορεί να μαθαίνει περισσότερες λεπτομέρειες για τις ταινίες αυτές, τις ιδιαιτερότητες της παραγωγής τους, τους πρωτεργάτες δημιουργούς τους και τη διαδικασία αποκατάστασής τους.

Επομένως, η έναρξη θα γίνει με την παλαιότερη σωζόμενη ελληνική ταινία μυθοπλασίας Οι περιπέτειες του Βιλλάρ (1924) και θα ακολουθήσουν κατά χρονολογική σειρά μια σειρά ταινιών του βωβού και του πρώιμου ομιλούντος κινηματογράφου, που η Ταινιοθήκη της Ελλάδος έχει αποκαταστήσει και ψηφιοποιήσει.

Οι περισσότερες ταινίες θα προβληθούν με την πρωτότυπη μουσική που συνέθεσαν επι τούτου γνωστοί μουσικοσυνθέτες στους οποίους η Ταινιοθήκη ανέθεσε να επενδύσουν τις νέες αποκατεστημένες κόπιες.

Οι ταινίες που θα προβληθούν το διάστημα 8-20 Απριλίου είναι οι εξής:

ΤΕΤΑΡΤΗ 8/4: ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΒΙΛΛΑΡ (Τζόζεφ Χεπ, 1924).
ΣΑΒΒΑΤΟ 11/4: ΑΣΤΕΡΩ (Δημήτρης Γαζιάδης, 1929).
ΤΡΙΤΗ 14/3: Ο ΜΑΓΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (Αχιλλέας Μαδράς, 1931).
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/4: ΑΓΑΠΗΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑΣ (Δημήτρης Τσακίρης, 1932)
ΔΕΥΤΕΡΑ 20/4: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΑΠΙΛΑ (Στέλιος Τατασόπουλος, 1932).

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 8 μ.μ.

Κάθε ταινία θα είναι διαθέσιμη online για τρία 24ώρα.

Αξίζει να αναφέρουμε πως στην ιστοσελίδα της Ταινιοθήκης υπάρχει ήδη ανεβασμένη (και θα είναι όλον τον μήνα προσβάσιμη) η μικρού μήκους ταινία Η ΡΟΔΑ (1964) του Θόδωρου Αδαμόπουλου, μια ταινία-περίπατος στην Αθήνα που θα απολαύσουμε ιδιαίτερα σήμερα, στις δύσκολες αυτές μέρες εγκλεισμού. Πρόκειται για τις περιπέτειες μιας ρόδας αυτοκινήτου στην αττική γη. Η ρόδα τέθηκε απροσδόκητα εκτός μηχανής, περιπλανώμενη σε όλη την πόλη. Ηθοποιοί: Βαγγέλης Καζάν, Χρήστος Τσάγκας, Δημήτρης Παπανικολάου.

 – ΟΙ ΣΥΝΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ – 

*ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΒΙΛΛΑΡ  (Τζόζεφ Χεπ, 1924)

Ο Βιλλάρ (Νικόλαος Σφακιανάκης), ο αιώνιος αγαθός κατεργάρης, περιπλανιέται από το Φάληρο έως το Ηρώδειο, πάντα ερωτευμένος και απιστευτα γκαφατζής.Μουσική: Μηνάς I. Αλεξιάδης.

Οι Περιπέτειες του Βιλλάρ είναι η πρώτη σωζόμενη ελληνική ταινία μυθοπλασίας, η οποία διασώθηκε και αποκαταστάθηκε από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Η σύντομη κωμωδία του Ζόζεφ Χεπ, παρουσιάζει τον δημοφιλή λαϊκό κωμικό ηθοποιό Νικόλαο Σφακιανάκη, στον ρόλο του Βιλλάρ. Σε αυτό το επεισόδιο των περιπετειών του, ο Βιλλάρ πιάνει δουλειά σε ένα καθαριστήριο και ερωτευμένος κυνηγάει την υποψήφια αγάπη του σε ολόκληρη την Αθήνα, από τα νεοκλασικά κτίρια της οδού Πανεπιστημίου μέχρι τα παραθαλάσσια προάστια του Φαλήρου.

Η επιδίωξή του να κερδίσει την γυναίκα που αγαπά, τον φέρνει από το Ναό του Ολυμπίου Διός κοντά στο Σύνταγμα στο κέντρο της Αθήνας, μέχρι το Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού, το οποίο βρίσκεται στη νότια πλευρά της Ακρόπολης. Περνώντας μέσα από τους πολυσύχναστους δρόμους του κέντρου, ο πρωταγωνιστής παρατηρεί και σαγηνεύεται από τη γοητεία διάφορων γυναικών, κάνει γκάφες και μπλέκεται σε μια σειρά από περιπέτειες. Χορεύει μέχρι και στους ρυθμούς της Dixieland Jazz Band στο Φάληρο. Ο Χεπ μαζί με τον Σφακιανάκη υιοθετούν το στυλ κωμωδίας του Μακ Σένετ και το προσαρμόζουν στο αστείο ρεπερτόριο της αθηναϊκής τους σκηνής. Η ταινία αποτελεί ένα ανεκτίμητης αξίας πορτρέτο της ελληνικής πρωτεύουσας στην δεκαετία του 20’.

**

ΑΣΤΕΡΩ (Δημήτρης Γαζιάδης, 1929)

Η πρώτη σωζόμενη ελληνική «φουστανέλα», με εξαιρετικά γυρίσματα σε Χελμό και Μέγα Σπήλαιο. Πρωταγωνιστούν τα σημαντικότερα ονόματα του ελληνικού θεάτρου: Αιμίλιος Βεάκης, Αλίκη Θεοδωρίδου, Κώστας Μουσούρης.

Μουσική: Φίλιππος Τσαλαχούρης

Η τρίτη παραγωγή της DAG Film σκιαγραφεί το πορτρέτο της βοσκοπούλας Αστέρως, την οποία υποδύεται η πολύ γνωστή ηθοποιός Αλίκη Θεοδωρίδου. Το σενάριο βασίζεται σε κείμενο του Παύλου Νιρβάνα – διασκευή του μυθιστορήματος της Αμερικανίδας Έλεν Χαντ Τζάκσον Ραμόνα, μιας ρομαντικής ιστορίας μεταξύ Ινδιάνων, η οποία είχε ήδη μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη από τον Ντέιβιντ Γρίφιθ. Η Αστέρω χάνει τα λογικά της από αγάπη για έναν πλούσιο πλην όμως καλό βοσκό, συνέρχεται ωστόσο μόλις ο αγαπημένος της αποφασίζει να ακούσει τη φωνή της καρδιάς του και όχι τις προκαταλήψεις της οικογένειάς του.

Στο νέο αυτό είδος της «φουστανέλας» ή «βουκολικής περιπέτειας», που είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό, θα βασιστούν μεγάλες εμπορικές επιτυχίες της εποχής εκείνης, βωβές και ομιλούσες. Η εξιδανίκευση της ελληνικής υπαίθρου, που την εποχή εκείνη μαστίζεται από τα δεινά της παγκόσμιας ελληνικής κρίσης, λειτουργεί ως διέξοδος απέναντι στις αντίξοες συνθήκες της καθημερινότητας. Καθώς η ελληνική διανόηση δεν έχει ακόμα στραφεί στο αστικό προλεταριάτο και την ποιμενική υποκουλτούρα για να αντλήσει έμπνευση, οι ταινίες της εποχής εκείνης προσαρμόζουν μελοδραματικά μοτίβα από το ρεπερτόριο τόσο της ελληνικής θεατρικής σκηνής όσο και της ξένης κινηματογραφικής παραγωγής. Τον Ιανουάριο του 1944 κυκλοφόρησε στις αίθουσες η ηχητική εκδοχή της κόπιας σε μουσική του Γιάννη Βιδάλη, ενώ το 1959 γυρίστηκε από τον Ντίνο Βουγιουκλάκη, που γνώρισε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία.

*ΜΑΓΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (Αχιλλέας Μαδράς, 1931)

Ο Μαδράς σε μια περιπέτεια με οριεντάλ στοιχεία: ένας εξωτικός βολιστής κυνηγά μια μοιραία γυναίκα (Φρίντα Πουπελίνα).

Μουσική: Μηνάς I. Αλεξιάδης

Ένας μουσικός-μάγος, ευγενικής καταγωγής, κερδίζει τις καρδιές των γυναικών. Όταν η αγαπημένη του τον εγκαταλείπει για έναν πλούσιο, εκείνος θα κάνει τα πάντα για να την ξανακερδίσει. Η ταινία του Μαδρά Ο μάγος της Αθήνας ξεκίνησε να γυρίζεται το 1922 με τίτλο Η τσιγγάνα της Αθήνας η οποία όμως δεν ολοκληρώθηκε. Πολλά αποσπάσματά της χρησιμοποιήθηκαν αργότερα στον Μάγο της Αθήνας που ολοκληρώνεται το 1931. Η πρωτόλεια αυτή ταινία αποτελεί μια πρωτόγνωρη μείξη ειδών: ρομαντική κωμωδία, τραγικό ρομάντσο, ημερολόγιο ταξιδιού που εκθειάζει την ελληνική ιστορία και τον ελληνικό πολιτισμό. Ο ίδιος ο Μαδράς πρωταγωνιστεί ως ακαταμάχητος τσιγγάνος-βιολιστής που μαγεύει τη Φρίντα Πουπελίνα.

**

Ο ΑΓΑΠΗΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑΣ (Δημήτρης Τσακίρης, 1932)

Βασισμένη στο ιδρυτικό για το είδος, θεατρικό έργο του Κορομηλά, μεταφέρει την δράση στα Πολιτικά της Εύβοιας και παράγει την δεύτερη σωζόμενη φουστανέλα του ελληνικού κινηματογράφου και την πρώτη ομιλούσα ελληνική ταινία. Η τεχνική επεξεργασία έγινε στο Βερολίνο και την μουσική έγραψε ο Διονύσης Λαυράγκας.

Είναι η τρίτη κατά σειρά ταινία του είδους που ονομάστηκε αρκετά αργότερα φουστανέλα, μετά την Γκόλφω του Μπαχατώρη (1914) και την Αστέρω του Γαζιάδη (1929). Βασίζεται στο επιτυχημένο θεατρικό έργο (έμμετρο ποιμενικό ειδύλλιο) του Δημητρίου Κορομηλά ο οποίος αντλεί την έμπνευσή του από το ποίημα του Γιάννη Ζαλοκώστα Μια βοσκοπούλα αγάπησα. Ελλάδα, ύπαιθρος χώρα, 19ος αιώνας.

Ένας μεγαλοτσέλιγκας, ο Μήτρος, χαρίζει στην πεντάμορφη Κρουστάλλω ένα χρυσαφένιο σταυρό για να της δείξει τα τρυφερά του αισθήματα. Δεν γνωρίζει όμως πως αυτή είναι ήδη ερωτοχτυπημένη με τον Λιάκο, ένα πάμπτωχο τσοπανόπουλο του οποίου ο Μήτρος έσωσε τη ζωή –παλιότερα τον είχε σώσει από βέβαιο πνιγμό στο ποτάμι. Ο σταυρός στο λαιμό της βοσκοπούλας προκαλεί τσακωμούς ανάμεσα στους δύο άνδρες, ενώ ο Μήτρος ζητάει το χέρι της Κρουστάλλως από τη μητέρα της, την κυρά Στάθαινα που είχε υπάρξει νεανικός του έρως. Έτσι δημιουργούνται κι άλλες τραγικές επιπλοκές, που όμως ξεδιαλύνονται σταδιακά καθώς η σύνεση και η φρόνηση επικρατούν, και τελικά η αγάπη πλημμυρίζει πέρα ως πέρα τις καρδιές όλων.

**

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΑΠΙΛΑ (Στέλιος Τατασόπουλος, 1932)

Ο Στέλιος Τατασόπουλος γυρίζει την πρώτη ταινία κοινωνικού ρεαλισμού στην Αθήνα της δεκαετίας του ’30. Ναρκωτικά, συμμορίες, φυλακές αλλά και απεργιακοί αγώνες και συγκρούσεις με την αστυνομία.

Μουσική: Κωνσταντίνος Βήτα. Η ταινία αποκαταστάθηκε με συμπαραγωγό την COSMOTE TV.

Ένας φοιτητής εγκαταλείπει τις σπουδές του λόγω οικονομικών δυσκολιών και προσλαμβάνεται ως ηθοποιός σε ένα θίασο, όπου ερωτεύεται την πρωταγωνίστρια. Όταν εκείνη ενδίδει σε ένα βιομήχανο, απογοητευμένος εγκαταλείπει το θέατρο. Η φτώχεια θα τον φέρει στις γραμμές του προλεταριάτου και θα γίνει καπνεργάτης. Έρχεται αντιμέτωπος με την εκμετάλλευση των εργατών, συμβάλλει στην ίδρυση του συνδικάτου και ηγείται του αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη.  Πρόκειται για την πρώτη ελληνική ταινία «κοινωνικού προβληματισμού». Η διανομή της στις αίθουσες συνοδεύτηκε από αστυνομικές επεμβάσεις και ματαιώσεις προβολών.