Η Μεταπολεμική Περίοδος: Η Ταινιοθήκη στο σπίτι με νέο πρόγραμμα

Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος συνεχίζει με επιτυχία τις διαδικτυακές της προβολές. Από την Πέμπτη 23 Απριλίου (8 μ.μ) παρουσιάζει το νέο πρόγραμμά της με μια αντιπροσωπευτική επιλογή ταινιών από τον μεταπολεμικό κινηματογράφο που για πρώτη φορά παρουσιάζουμε διαδικτυακά, μέσα από τη νέα ψηφιακή της αίθουσα. Ανάμεσα τους ο Δράκος, η Μαγική Πόλη και το Ποτάμι του Νίκου Κούνδουρου. Θα προβληθούν έξι ταινίες μυθοπλασίας και τρία ντοκιμαντέρ.

Πρόκειται για ορισμένες σπάνιες ταινίες από τη συλλογή της Ταινιοθήκης, που δεν έχουν συχνά προβληθεί αλλά και άλλες που αν και αρκετά προβεβλημένες δεν παύουν να αποτελούν σημαντικούς σταθμούς στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.

Η διαδικασία θα είναι η ίδια: κάθε ταινία θα κάνει την διαδικτυακή πρεμιέρα της μια συγκεκριμένη μέρα και ώρα στην ανανεωμένη ιστοσελίδα της Ταινιοθήκης και θα είναι διαθέσιμη για τρία 24ωρα στο διαδίκτυο. Στη συνέχεια τη σειρά της θα παίρνει επόμενη.

Έναρξη νέου προγράμματος: Πεμπτη 23/4, 8 μ.μ. Οι προβολές θα συνεχιστούν και τον Μάϊο.

Η επιλογή των ταινιών δίνει αντιπροσωπευτικά δείγματα της περιόδου της ανάπτυξης των ελληνικών στούντιο (Ανζερβός, Φίνος Φιλμ) στην πρώτη μεταπολεμική περίοδο, την εμφάνιση μιας πρώτης γενιάς σκηνοθετών/δημιουργών με χαρακτηριστική περίπτωση τον Νίκο Κούνδουρο, την εμφάνιση της πρώτης Ελληνίδας σκηνοθέτη που πήρε μέρος σε διεθνές Φεστιβάλ, του σπουδαίου εκπροσώπου του ντοκιμαντέρ -που μαθήτεψε δίπλα στον Ανρί Λαγκλουά- Λάμπρου Λιαρόπολου. Από την περίοδο της δικτατορίας και την μεταπολίτευση παρουσιάζουμε μια σημαντική ταινία του Γιώργου Σταμπουλόπουλου που είχε σημαντικά προβλήματα με την λογοκρισία και διακρίθηκε σε ξένα Φεστιβάλ και από την μεταπολίτευση τα δύο ντοκιμαντέρ του σημαντικού λογοτέχνη, σκηνοθέτη και μεγάλου υποστηρικτή της Ταινιοθήκης Κώστα Βρεττάκου.

Με αυτό τον δεύτερο κύκλο ο θεατής θα γνωρίσει καλλίτερα το αρχείο της Ταινιοθήκης και την πολύπλευρη δράση της (διάσωση, αποκατάσταση, συντήρηση και προβολή ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου). Το ίδιο διάστημα, μέσω της ιστοσελίδας, οι θεατές θα μπορούν να μαθαίνουν περισσότερες λεπτομέρειες για τις ταινίες αυτές.

Έτσι, μετά την ολοκλήρωση του αφιερώματος στον βωβό και τον πρώιμο ομιλούντα κινηματογράφο, με ταινίες που η Ταινιοθήκη της Ελλάδος έχει αποκαταστήσει και ψηφιοποιήσει, σειρά παίρνουν ταινίες-ορόσημα στο μεταπολεμικό ελληνικό σινεμά, που απλώνονται από τη δεκαετία του ’40 και φτάνουν μέχρι τα χρόνια της δικτατορίας, τη μεταπολίτευση, και τα τέλη του ’80.

Πρόκειται για έξι ταινίες μυθοπλασίας που περιλαμβάνουν μερικές από τις γνωστότερες ταινίες του Νίκου Κούνδουρου, αλλά και σημαντικές δουλειές της Λίλας Κουρκουλάκου και του Γιώργου Σταμπουλόπουλου. Η έναρξη θα γίνει με την ιστορική Άννα Ροδίτη των Γιάννη Φιλίππου και Μιχάλη Γαζιάδη που αποκαταστάθηκε από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος, ενώ θα προβληθούν και τρία ντοκιμαντέρ που υπογράφουν ο Λάμπρος Λιαρόπουλος και ο Κώστας Βρεττάκος.

Οι ταινίες που θα προβληθούν το διάστημα 23 Απριλίου-14 Μαϊου είναι οι εξής:

ΠΕΜΠΤΗ 23/4: ΑΝΝΑ ΡΟΔΙΤΗ(Γιάννης Φιλίππου, Μιχάλης Γαζιάδης, 1948)
ΚΥΡΙΑΚΗ 26/4: ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ (Νίκος Κούνδουρος, 1959)
ΤΕΤΑΡΤΗ 29/4: ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ (Γιώργος Σταμπουλόπουλος, 1967)
ΣΑΒΒΑΤΟ 2/5: ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΡΛΕΡΟΥΑ (Λάμπρος Λιαρόπουλος, 1965) και Ο ΔΡΑΚΟΣ (Νίκος Κούνδουρος, 1956)
ΤΡΙΤΗ 5/5: ΤΟ ΣΤΡΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ (Kώστας Βρεττάκος, 1980) και Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ (Κώστας Βρεττάκος, 1987)
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8/5: ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ (Λίλα Κουρκουλάκου, 1958)
ΔΕΥΤΕΡΑ 11/5: ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΗ (Νίκος Κούνδουρος, 1954)

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 8 μ.μ.
Οι ταινίες θα είναι διαθέσιμες online για τρία 24ώρα.

Θυμίζουμε πως στην ιστοσελίδα της Ταινιοθήκης υπάρχει ήδη ανεβασμένη (και θα είναι όλον τον μήνα προσβάσιμη) η μικρού μήκους ταινία Η ΡΟΔΑ (1964) του Θόδωρου Αδαμόπουλου, μια ταινία-περίπατος στην Αθήνα που θα απολαύσουμε ιδιαίτερα σήμερα, στις δύσκολες αυτές μέρες εγκλεισμού. Πρόκειται για τις περιπέτειες μιας ρόδας αυτοκινήτου στην αττική γη. Η ρόδα τέθηκε απροσδόκητα εκτός μηχανής,περιπλανώμενη σε όλη την πόλη. Ηθοποιοί: Βαγγέλης Καζάν, Χρήστος Τσάγκας, Δημήτρης Παπανικολάου.

Δείτε το πρόγραμμα των ταινιών εδώ!

ΟΙ ΣΥΝΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ

*ΑΝΝΑ ΡΟΔΙΤΗ (Γιάννης Φιλίππου, Μιχάλης Γαζιάδης, 1948)

Ρομαντική και περιπετειώδης ταινία τοποθετημένη στην περίοδο της Κατοχής στην Ρόδο. Μία από τις πρώτες μεταπολεμικές ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές, που σηματοδοτεί την συγκρότηση των πρώτων ελληνικών στούντιο, και πρώτη παραγωγή της Ανζερβός, της σημαντικότερης εταιρείας παραγωγής μετά τη Φίνος Φιλμ. Γυρίστηκε σε φυσικές τοποθεσίες, και κατά το μεγαλύτερο μέρος της στη Ρόδο, με θέμα την αντίσταση του ελληνικού λαού κατά των Γερμανών και Ιταλών κατακτητών.Στην ταινία συμμετέχουν ορισμένοι από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του κινηματογράφου και του θεάτρου της εποχής (Καίτη Πάνου, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Γιάννης Πρινέας).

*ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ (Νίκος Κούνδουρος, 1959)

Μια σπονδυλωτή ταινία σπουδή στην έννοια των συνόρων και της ελευθερίας. Ο Νίκος Κούνδουρος συνεργάστηκε με τους Ιάκωβο Καμπανέλλη, Αντώνη Σαμαράκη και Νότη Περγιάλη. Με καταπληκτική φωτογραφία από τον Τζιοβάνι Βαριάνο ο Κούνδουρος καταφερνει να αποσπάσει το αισθητικό αποτέλεσμα που η εικαστική του ματιά αναζητούσε. Η πρώτη ταινία που αναγνωρίστηκε δικαστικά στο σκηνοθέτη η δυνατότητα να προστατεύσει την δική του εκδοχή του μοντάζ (director’scut).

*ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ (Γιώργος Σταμπουλόπουλος, 1967)

Αφύπνιση ενός νεαρού άντρα με καταλύτη μια συνειδητοποιημένη και γοητευτική δασκάλα. Γυρισμένη επί δικτατορίας και λογοκριμένη από το καθεστώς, η ταινία του Γιώργου Σταμπουλόπουλου αφηγείται την ιστορία ενός νέου μικροαστού, γεννημένου στην Κατοχή και προετοιμασμένου από τις κοινωνικές συνθήκες να «βολευτεί». Ο νέος άντρας προσπαθεί να μην αντιδρά και να μη σκέφτεται, αναζητώντας μια κάποια διαφυγή σε διάφορους έρωτες, μέχρι που συναντά μια συνειδητοποιημένη νεαρή δασκάλα.

*ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΡΛΕΡΟΥΑ (Λάμπρος Λιαρόπουλος, 1965)

Ο ματαιωμένος νόστος ενός έλληνα εργάτη στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου. Ο Λάμπρος Λιαρόπουλος, στο ντοκιμαντέρ του,σκιαγραφεί την μάχη των Ελλήνων μεταναστών μεταλλωρύχων. Δέκα χρόνια μετά την πρώτη μεταναστευτική αποστολή Ελλήνων εργατών στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου, ο σκηνοθέτης βλέπει από μια ιδιαίτερη προσωπική σκοπιά τη θέση και τα προβλήματα αυτών των εργατών σε μια ευρωπαϊκή χώρα που, ως προς τα υλικά αγαθά, τους προσφέρει τα πάντα, εκτός από την πιθανότητα επιστροφής στην πατρίδα τους.

*Ο ΔΡΑΚΟΣ (Νίκος Κούνδουρος, 1956)

Μια συμμορία αναζητά αρχηγό και πιστεύει σε ένα φουκαρά, που πιάνεται στην παγίδα της ψεύτικης εξουσίας. Με την ταινία του αυτή, σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, ο Νίκος Κούνδουρος φέρνει στην Ελλάδα τον «κινηματογράφο του δημιουργού», έξω από τη κυρίαρχη λογική της εμπορικής παραγωγής. Η ταινία, με την παραβολή του άπραγου υπαλληλάκου που υποδύεται τον μεγαλο κακοποιό (Ντίνος Ηλιόπουλος), αρθρώνει μια κριτική θέση στη μετεμφυλιακή καταπιεστική συναίνεση. Σήμερα θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα φιλμ του ελληνικού σινεμά.

*ΤΟ ΣΤΡΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ (Kώστας Βρεττάκος, 1980)

Μια ανασκαφή και αποκάλυψη γίνεται και το μοναδικό τεκμήριο για την αρχαία Καλλίπολη που βυθίζεται στα νερά του Μόρνου. Ο Κώστας Βρεττάκος, απογειώνει το είδος του αρχαιολογικού ντοκιμαντέρ, καταγράφοντας με το φακό του την ανασκαφή για την ανεύρεση της Καλλίπολης και συγχρόνως την καταβύθιση της αρχαίας πόλης από τα νερά της τεχνητής λίμνης του Μόρνου στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Η ανάγκη υδροδότησης της της Αθήνας γίνεται το στρώμα της καταστροφής…

*Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ (Κώστας Βρεττάκος, 1987)

Το χρονικό της διάσωσης και συντήρησης μεταξύ 1973-86, καταγραφή του εγχειρήματος στον βράχο της Ακρόπολης. Το χρονικό των εργασιών συντήρησης που έγιναν στο βράχο της Ακρόπολης, από το 1973 μέχρι και το 1986. Το ντοκιμαντερ αποτυπώνει τον αργό ρυθμό της δουλειάς και των αλλαγών που συντελούνται σταδιακά, καθώς και την αγωνία των επιστημόνων και του τεχνικού προσωπικού μπροστά στη μεγάλη ευθύνη του εγχειρήματος.

*ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ (Λίλα Κουρκουλάκου, 1958)

Μια γενναία ματιά στον εγκλεισμό των λεπρών στη Σπιναλόγκα. Η Λίλα Κουρκουλάκου, η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτης φιξιόν που συμμετέχει σε διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου (Βενετία), κάνει το ντεμπούτο της με ένα φιλμ μυθοπλασίας για τη ζωή των λεπρών, με γυρίσματα και στην ίδια τη Σπιναλόγκα που τότε ακόμα λειτουργούσε ως λεπροκομείο. Στην ταινία της, με νεορεαλιστικά και ντοκιμαντερίστικα στοιχεία,αφηγείται τον αγώνα ενός ζευγαριού νέων γιατρών για την αντιμετώπιση της λέπρας στο νησί. Το φιλμ της μάλιστα έγινε αφορμή να κλείσει το λεπροκομείο.

*ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΗ (Νίκος Κούνδουρος, 1954)

Η φτώχεια και η αλληλεγγύη σε μια φτωχογειτονιά που αντιτίθεται στον εκβιασμό των δυνατών του υποκόσμου.
Θεωρείται η πρώτη νεορεαλιστική ταινία στον ελληνικό κινηματογράφο και αποτελεί το κινηματογραφικό ντεμπούτο του σκηνοθέτη. Ο Νίκος Κούνδουρος ενθουσιασμένος από το σενάριο της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, στρέφει το φακό του στην προσφυγική φτωχογειτονιά με τα τσακισμένα όνειρα του μικρασιατικού ελληνισμού. Από την απέναντι μεριά, όχι οι πλούσιοι αλλά ένα υποκατάστατό τους, ένας φτηνός αντικατοπτρισμός μιας προκατασκευασμένης ευτυχίας: η μαγική πόλη…