Η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει τη νέα της παραγωγή «Ο κουρέας της Σεβίλλης» στο θέατρο Ολύμπια από το …

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011.

Μουσική διεύθυνση Γιώργος Πέτρου (5, 9, 11, 13, 18, 23 Φεβ.)
Αλέξης Αγραφιώτης (6, 16, 19, 20, 26 Φεβ.)
Σκηνοθεσία Αναστασία Βαρέλη
Σκηνικά – Κοστούμια Κέννεθ ΜακΛέλλαν
Φωτισμοί Αναστασία Βαρέλη – Νίκος Εργαζάκης
Ορχήστρα και Χορωδία Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Διεύθυνση χορωδίας Νίκος Βασιλείου

ΔΙΑΝΟΜΗ

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Κόντε Αλμαβίβα: Αντώνης Κορωναίος (5,9,11,13,18,20,25 Φεβ.) Βασίλης Καβάγιας (6,16, 19, 23, 26 Φεβ.)

Μπάρτολο: Δάμων – Νέστωρ Πλουμής (5,9,11,13,18,20,25 Φεβ.). Άκης Λαλούσης (6, 16, 19, 23, 26 Φεβ.)

Ροζίνα: Άννα Αγάθωνος (5, 11, 13 ,20 Φεβ.), Άρτεμις Μπόγρη (9, 18 ,25 Φεβ.), Βασιλική Καραγιάννη (6, 16, 19 ,23, 26 Φεβ.)

Φίγκαρο: Διονύσης Σούρμπης ( 5, 9, 11, 13, 18, 20, 25 Φεβ.), Χάρης Ανδριανός (6, 16, 19, 23,26, Φεβ.)

Μπαζίλιο: Δημήτρης Καβράκος (5,9,11,13,18,20,25 Φεβ.), Τάσος Αποστόλου (6, 16, 19, 23,26, Φεβ.)

Φιορέλλο: Κωστής Ρασιδάκις (5, 9, 11, 13, 18 ,20, 25 Φεβ.), Κώστας Μαυρογένης (6, 16, 19, 23,26, Φεβ.)

Μπέρτα: Αλεξάνδρα Ματθαιουδάκη (5,9,11,13,18,20,25 Φεβ.) Μιράντα Γεωργάκη (6, 16, 19, 23, 26 Φεβ.)

Ο Κουρέας της Σεβίλλης είναι ένα αξιοθαύμαστο έργο κεφιού, σπιρτάδας, αλλά και μουσικού αυτοσχεδιασμού. Ο Ροσσίνι ολοκλήρωσε τη σύνθεση της όπερας σε χρόνο-ρεκόρ: μέσα σε μόλις 24 ημέρες εντός 24, χρόνο ρεκόρ, ακόμη και για τα δεδομένα εκείνης της εποχής.

Ο ίδιος συνθέτης είχε γράψει την Ιταλιάνα στο Αλγέρι μέσα σε 18 ημέρες και τη Σταχτοπούτα μέσα σε ένα μήνα. Όταν, μάλιστα, για τη Σεμίραμι του δόθηκε το χρονικό περιθώριο των 40 ημερών, το θεώρησε μεγάλη πολυτέλεια και την ολοκλήρωσε σε 33 ημέρες. Αναφέρεται χαρακτηριστικά, πως όταν ο Ντονιτσέττι πληροφορήθηκε το διάστημα που χρειάστηκε ο Ροσσίνι για τον Κουρέα σχολίασε: Δεν εκπλήσσομαι. Πάντα συνέθετε αργά.

Ο Ροσσίνι έγραψε τον Κουρέα μετά από παραγγελία του θεάτρου Αρζεντίνα της Ρώμης, σε ηλικία 24 χρόνων. Το έργο παρουσιάστηκε, για πρώτη φορά, στις 20 Φεβρουαρίου του 1816. Η πρεμιέρα του είχε παταγώδη αποτυχία. Το γεγονός αυτό δεν οφειλόταν στη μουσική του γραφή, αλλά στο ότι είχαν κατακλύσει το θέατρο οπαδοί ενός άλλου συνθέτη, του Τζοβάνι Παϊζιέλο, ο οποίος το 1782 είχε συνθέσει μια όπερα με τον ίδιο τίτλο και πάνω στο ίδιο θέμα.

Την επομένη της πρεμιέρας, όμως, το ίδιο κοινό δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να κατακλύσει και πάλι το θέατρο και να αποθεώσει το συνθέτη. Από εκείνη τη βραδιά, ο Κουρέας τοποθετείται στο πάνθεον των πλέον δημοφιλών λυρικών έργων.

Είναι μια όπερα πλημμυρισμένη από ωραίες μελωδίες και άριες. Ακόμη και όσοι δεν έχουν σχέση με την όπερα, έχουν σιγοτραγουδήσει, τουλάχιστον, τη μουσική εισαγωγή του έργου και την καβατίνα του Φίγκαρο.

Το λιμπρέτο γράφτηκε από τον Τσέζαρε Στερμπίνι, πάνω στην ομώνυμη κωμωδία του Μπωμαρσαί.

Παριστάνοντας άλλοτε το φτωχό φοιτητή κι άλλοτε το δάσκαλο πιάνου, ο κόμης Αλμαβίβα πολιορκεί ερωτικά την όμορφη Ροζίνα, η οποία είναι κλεισμένη στο σπίτι του κηδεμόνα της Μπάρτολο, που θέλει επίσης να την παντρευτεί. Έπειτα από πολλά εμπόδια και κωμικές καταστάσεις, ο κόμης και η κοπέλα καταφέρνουν να επικυρώσουν το γάμο τους. Τίποτε όμως δεν θα γινόταν χωρίς τη βοήθεια του ευρηματικού Φίγκαρο!