Το ραδιοφωνικό θέατρο ακολουθεί τους δικούς του κανόνες και ρυθμούς. Χωρίς τη συνδρομή της εικόνας, η ηχητική παράσταση μας εντάσσει σ’ έναν κόσμο που δημιουργείται μόνο από τον ήχο της φωνής. Αυτό δίνει την ελευθερία στον ακροατή του «Πατώματος», ακούγοντας τις φωνές του Πάνου Βλάχου και του Πέτρου Λαγούτη, να φτιάξει με τη φαντασία του τον κόσμο του έργου.

Στη δημιουργία αυτού του νοητού περιβάλλοντος συμβάλλουν καθοριστικά οι μουσικές και οι ήχοι που έχει επιμεληθεί ο Κώστας Παρίσης. Μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Ανδρέα Φλουράκη, το κείμενο ζωντανεύει ανοίγοντας ένα παράθυρο στη φαντασίας μας. Ό,τι δεν βλέπεις το ακούς, κι ό,τι ακούς το φαντάζεσαι. Και στο συγκεκριμένο έργο φαντάζεσαι δύο ανθρώπους, τον έναν πάνω στο πάτωμα και τον άλλον κάτω από το πάτωμα να προσπαθούν να συνομιλήσουν. Όμως αυτό το πάτωμα είναι που τους κρατάει σε απόσταση. Αυτή η «διαφορά επιπέδου», κρύβει τις αντιθέσεις που υπάρχουν μέσα μας και γύρω μας. Το πάνω με το κάτω, το άσπρο με το μαύρο, την άνοδο με την κάθοδο, το καλό με το κακό, το φως με το σκοτάδι.

Οι χαρακτήρες του έργου περνούν σταδιακά από το ένα επίπεδο στο άλλο, χάνοντας και βρίσκοντας συνεχώς την ισορροπία ανάμεσα στον καλό και στον κακό τους εαυτό. Πόσο διατεθειμένος είναι ο ένας να βοηθήσει τον άλλον χωρίς να έχει κάποιο προσωπικό όφελος, και μάλιστα όταν θεωρεί πως δεν ευθύνεται για την κατάστασή του. Η εμπιστοσύνη, η αλληλοβοήθεια, η ανθρωπιά, αλλά και η έλλειψη όλων αυτών, σκιαγραφούν το προφίλ των δύο χαρακτήρων του έργου.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Η έμπνευση γι’ αυτό το έργο έρχεται μέσα από τη σκοτεινή μας φύση. Εκείνη που αδιαφορεί, που δρα εγωιστικά, που προσπερνά τον άλλον, που αποφεύγει να βοηθήσει τον συνάνθρωπο στεκόμενος αμήχανος απέναντί του, κοιτάζοντάς τον από μια απόσταση ασφαλείας. Μα κι αν ακόμη κάποιος προσφέρει τη βοήθειά του στον άλλον, εκείνος που γίνεται αποδέκτης αυτής, πόσο εκτιμά μια τέτοια κίνηση;

Σε αυτό το έργο θέλω να αποτυπώσω την πιο σκοτεινή πλευρά μας, σε μια προσπάθεια περισσότερο να την κατανοήσω και όχι να την επικρίνω. Γιατί είμαστε έτσι; Τι μας οδηγεί να φερόμαστε κάποιες φορές τόσο απάνθρωπα; Από την άλλη, κάπου εκεί ανάμεσα σε αυτές τις δυσνόητες συμπεριφορές, η καλή μας πλευρά βρίσκει μια διέξοδο και καταφέρνει να βγει στην επιφάνεια.

Γιατί αυτό το έργο σήμερα; Σε μια περίοδο ταραγμένη όπως η σημερινή, μας δίνεται η ευκαιρία να ερευνήσουμε τον εαυτό μας, να επαναπροσδιοριστούμε, και μέσα από αυτή τη διεργασία, να δημιουργήσουμε κάτι νέο. Πρώτα σε προσωπικό και ύστερα σε συλλογικό επίπεδο. Όσο για το κεντρικό μήνυμα του έργου… αυτό καλύτερα ας μείνει ανοιχτό, κι ας κρατήσει ο καθένας αυτό που του ταιριάζει περισσότερο.

Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω πως ενώ η παράσταση θα διατίθεται δωρεάν για τους ακροατές, μέσα στο site μας www.iroes.art θα μπορεί κάποιος να βρει τον αριθμό λογαριασμού από το ίδρυμα «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ» κι αν επιθυμεί να συνεισφέρει με κάποιο χρηματικό ποσό.

Βιογραφικό

Η Ζέτη Φίτσιου είναι συγγραφέας. Έργα της έχουν εκδοθεί και ανεβεί σε θεατρικές σκηνές. Το έργο της «Το πείραμα» (Εκδόσεις Δωδώνη), ανέβηκε για πρώτη φορά στο Υποσκήνιο Β’ του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, τη σεζόν 2018-19. Το θεατρικό της έργο PLAN B (εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ) διακρίθηκε με έπαινο στην Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα EURODRAM (2018). Το έργο της «Τεχνοχρόνος» κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό́ συγγραφής θεατρικού́ έργου που διοργάνωσε η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων (2017). Τον Ιούλιο του 2020 δημιούργησε την πλατφόρμα www.iroes.art

***

Διαβάστε επίσης:

Το «Πάτωμα» της Ζέτης Φίτσιου παρουσιάζεται online από το Radio Play Theater

**

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Διονύσης Κούτσης