Από τη Βίβλο, τα Ομηρικά Έπη και τις αρχαίες τραγωδίες μέχρι και τη σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία φαίνεται πως οι αιματοβαμμένες ιστορίες συγκινούν διαχρονικά τους λαούς της Μεσογείου. Ξεκινώντας από αυτές τις “ιστορίες – μήτρες” επιχειρούμε ένα ταξίδι στο χώρο και τον χρόνο ώστε να συναντήσουμε τον κόσμο του μεσογειακού νουάρ.
Η συγγραφέας των αστυνομικών μυθιστορημάτων “Στο Πίσω κάθισμα”, “Αλκυονίδες μέρες”, “Πόλη στο φως” και “Η νόσος του μικρού θεού”, παίρνει αφορμή από ένα πίνακα του Πικάσο και εξετάζει αν χωρά σκοτάδι δίπλα στο φως της Μεσογείου και πώς το φως αυτό διαμορφώνει τον χαρακτήρα των ιστοριών μυστηρίου και εγκλήματος. Υπάρχει πράγματι το υποείδος του “μεσογειακού νουάρ”; και αν ναι πάνω σε ποιους άξονες δομείται και πώς συνομιλεί με την παγκόσμια αστυνομική λογοτεχνία;
Έτσι, οργανώνουμε ένα οδοιπορικό στον χάρτη της Μεσογείου με αναφορές στους σημαντικότερους συγγραφείς του είδους στην Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Αλγερία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Κύπρο, την Τουρκία ενώ παράλληλα εξετάζουμε τον χαρακτήρα του ερευνητή στις ιστορίες αυτές, τη σχέση του με τους ερευνητές της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τα θέματα που μοιάζει να προτιμά η αστυνομική λογοτεχνία της Μεσογείου και το πώς αυτά επηρεάζονται από τη γλώσσα, την αισθητική, τις τέχνες, την ατμόσφαιρα των τόπων. Βιβλία, σειρές, ταινίες αλλά και τα νέα μέσα έρχονται για να ασκήσουν με τη σειρά τους την δική τους επίδραση τη στιγμή που το μεγάλο ερώτημα εξακολουθεί να αιωρείται: Γιατί ασκεί πάνω μας αυτή τη σαγήνη το αστυνομικό μυθιστόρημα; Ερώτημα στο οποίο θα επιχειρηθεί μια απάντηση εξετάζοντας το υπαρξιακό βάθος αυτών των ιστοριών, το γιατί αφορά όλες τις ηλικίες και όλες τις κοινωνικές τάξεις και το πώς η παιγνιώδης φύση και η σφιχτή δομή τους συνδυάζει την ελαφρότητα με το βάρος παίζοντας τους πιο μύχιους φόβους μας.
