Χριστίνα Παναγιωτάκου: Θελήσαμε να ακούσουμε τα παιδιά και τους εφήβους για τα συναισθήματά τους

Αυτή τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας, η μουσική αποδεικνύεται θεραπευτική. Το Ίδρυμα Ωνάση απευθύνει ένα ανοιχτό κάλεσμα σε παιδιά και εφήβους να γράψουν για τις σκέψεις και τα συναισθήματα που τους έχουν γεννηθεί. Αυτό το υλικό θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για ένα τραγούδι που θα γράψουν τα παιδιά, μαζί με το ελληνικό urban pop συγκρότημα των REC, ενώ σε μία από τις τηλεσυναντήσεις η γιατρός Σάντυ Κολοβού θα ενημερώσει τα παιδιά για σημαντικά θέματα που αφορούν τον κορονοϊό.

Υπεύθυνη για αυτό το δημιουργικό και πρωτότυπο εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι η κυρία Χριστίνα Παναγιωτάκου, η οποία μας μίλησε για το πώς ξεκίνησε αυτό το εγχείρημα, που σκοπό του έχει να φέρει στο προσκήνιο τα συναισθήματα των παιδιών και των εφήβων. Ακόμα, είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε το ρόλο της μουσικής στην ιδιαίτερη περίοδο που όλοι βιώνουμε, αλλά και για την πηγαία αισιοδοξία των παιδιών και των εφήβων, που καταφέρνουν να δημιουργούν διεξόδους μέσα από την δημιουργικότητα, αφού όπως μας λέει η ίδια: Ο κόσμος στη φαντασία των νέων φτιάχνεται πάντα χωρίς όρια.

– Θα θέλατε αρχικά να μας πείτε λίγα λόγια για το πώς προέκυψε η ιδέα αυτού του μουσικού εκπαιδευτικού προγράμματος για εφήβους;

Ζώντας όλοι μέσα σε αυτή την κατάσταση, θελήσαμε να ακούσουμε τα παιδιά και τους εφήβους για τα συναισθήματά τους. Και πραγματικά τα κείμενα που έχουμε λάβει βγάζουν συνολικά μια ωριμότητα και συνειδητοποίηση της κατάστασης, που δύσκολα μπορείς να αντιληφθείς ότι προέρχονται από νέους που δεν έχουν ακόμα κλείσει τα δεκαοχτώ.

Στα παιδιά και στους εφήβους μπορείς να βρεις τα πιο αυθεντικά συναισθήματα. Διαθέτουν μια σκέψη η οποία παραμένει καθαρή, χωρίς να επηρεάζεται από παράγοντες που φθείρουν τους ενήλικες μέσα στην καθημερινότητά τους.

Σίγουρα ένα παιδί δεν αντιλαμβάνεται αυτή την κατάσταση ως μια περιπέτεια αλλά ως μια συνθήκη πρωτόγνωρη και ίσως να λέγαμε τελείως ασύμβατη με τα χαρακτηριστικά της παιδικής και εφηβικής ψυχοσύνθεσης. Έτσι, μέσα από τα δικά του μάτια και με αυτό τον καθαρό τρόπο έκφρασης που διαθέτει μπορεί να μας δώσει όλα εκείνα τα στοιχεία που λείπουν από τη δική μας σκέψη για να μπορέσουμε με τη σειρά μας να αντιμετωπίσουμε κι εμείς τις συνθήκες αυτής της κατάστασης.

– Ποιος είναι ο ρόλος της μουσικής, κατά τη γνώμη σας, σε μια τόσο ασυνήθιστη και ίσως τραυματική για πολλούς ανθρώπους περίοδο;

Θα μπορούσε κάποιος ποιητικά να πει ότι η μουσική εκφράζει τον ρυθμό του κόσμου. Στην πραγματικότητα όμως η μουσική αποτελεί ένα καθαρό μέσο έκφρασης κοινό για όλους τους ανθρώπους του κόσμου. Δεν χρειάζεται να μεταφράσεις τη μουσική για να καταλάβεις την αιτία που την έχει δημιουργήσει. Μέσα στις ιδιαίτερες συνθήκες έχουμε πάντα ιδιαίτερες δημιουργίες. Έτσι, η μουσική αποτελεί το μέσο με το οποίο ο καθένας μπορεί να εκφραστεί, να αισθανθεί, να εκτονώσει τα συναισθήματά του και να κάνει ένα διάλειμμα από αυτή την παράξενη νέα πραγματικότητα. Είναι, θα λέγαμε, τόσο το μέσο, όσο κα ο προορισμός.

 – Θεωρείτε ότι μέσα σε αυτές τις συνθήκες, τα παιδιά και οι έφηβοι συνεχίζουν να μένουν αισιόδοξοι και να δημιουργούν;

Κάθε παραμύθι έχει τον δικό του δράκο και τον δικό του ήρωα. Η πραγματικότητα όμως έχει πάντα δύο οπτικές και δύο δρόμους. Αυτόν της αισιοδοξίας και εκείνον του αδιέξοδου. Για το παιδικό εφηβικό μυαλό, η έννοια του αδιέξοδου είναι ασύμβατη. Ακόμη κι αν ένα παιδί πιστεύει πως ο ήρωας του παραμυθιού είναι αδύναμος να νικήσει, τότε με τη φαντασία του θα δημιουργήσει έναν άλλον δρόμο που θα τον κάνει να ξεπεράσει τα εμπόδια. Έτσι, τα παιδιά και οι έφηβοι είναι το παράδειγμα της αισιοδοξίας, κι αυτή η δημιουργικότητα θα πρέπει να αποτελεί για εμάς τους μεγαλύτερους έμπνευση ώστε αν και με απόλυτο ρεαλισμό, να μπορούμε να ξεπερνάμε κάθε εμπόδιο μέσα σε αυτές τις συνθήκες.

– Γιατί επιλέξατε το συγκρότημα των REC και ποιος είναι ο ρόλος της γιατρού Σάντυ Κολοβού στη δημιουργική διαδικασία;

Οι REC μιλάνε τη γλώσσα των νέων, αγαπούν την πρωτοτυπία κι έτσι μπορούν να αισθανθούν όλα εκείνα τα ερεθίσματα με έναν εκπληκτικό τρόπο – ίσως πολλές φορές ξεχασμένο από τη δική μας σκέψη – εκφράζονται από τα παιδιά και τους εφήβους. Η νεφρολόγος – εντατικολόγος Σάντυ Κολοβού, πέρα από την πολύτιμη επιστημονική συνεισφορά της, διαθέτει μια νέα φρέσκια οπτική, η οποία με γλώσσα απλή και κατανοητή μπορεί να δώσει απαντήσεις στις όποιες απορίες των νέων σχετικά με την πανδημία.

– Οι συμμετοχές που είχατε μέχρι στιγμής θα λέγατε ότι αποτυπώνουν με τον τρόπο τους την αίσθηση που προκαλεί στις εφηβικές ηλικίες η εποχή του κορωνοϊού;

Ο κόσμος στη φαντασία των νέων φτιάχνεται πάντα χωρίς όρια. Έτσι λοιπόν, όταν οι συνθήκες απαιτούν πρωτόγνωρους και ξένους προς αυτή την οπτική περιορισμούς, τότε το μόνο σίγουρο είναι πως θα έχουν αντίκτυπο, όχι μόνο στην καθημερινότητα αλλά και στον τρόπο σκέψης τους. Και είναι ακριβώς αυτή η εφηβική ένταση η οποία αναζητά διέξοδο πρώτα από όλα μέσα από τη δημιουργικότητα.

Διαβάστε επίσης: 

Ένα Τραγούδι για την Πανδημία: Open Call από το Ίδρυμα Ωνάση