Μαμούθ (Mammuth) με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ

Η Filmtrade παρουσιάζει τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ στην κωμωδία των Μπενουά Ντελεπίν και Γκυστάβ Κέρβερ, «Μαμούθ» από τις …

24 Μαρτίου 2011.

3 ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΣΕΖΑΡ (Καλύτερη ταινία, σενάρια, Ά αντρικός ρόλος)
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ – ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΧΡΥΣΗ ΑΡΚΤΟ

Υπόθεση:

Ο Σερζ Πιλαρντός (Ζεράρ Ντεπαρντιέ) μόλις έγινε 60 ετών και πρόκειται να συνταξιοδοτηθεί. Εργάζεται από τα δεκάξι του σε διάφορες δουλειές αλλά όπως διαπιστώνει η γυναίκα του Κατρίν (Γιολάντ Μορό) η οποία ασχολείται με αυτά τα ζητήματα, δεν υπάρχουν όλα τα ένσημα για τη συνταξιοδότησή του.

Ορισμένοι εργοδότες παρέλειψαν να κάνουν τις απαραίτητες γραφειοκρατικές διατυπώσεις, με αποτέλεσμα ο Σερζ να πρέπει ή να εξαγοράσει τα ένσημα που λείπουν ή να τα μαζέψει. Μετά από παρότρυνση της Κατρίν, αποφασίζει να βγάλει από το γκαράζ την \”αραχνιασμένη\” αγαπημένη του μοτοσικλέτα, το Μαμούθ και να γυρίσει στα μέρη που έζησε και δούλεψε στο παρελθόν…

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:
Ζεράρ Ντεπαρντιέ … Μαμούθ (Σερζ Πιλαρντός)
Γιολάντ Μορό … Κατρίν
Ιαμπέλ Ατζανί … Γιασμίν
Μις Μινγκ …. Μις Μινγκ
Αννά Μουγκλαλίς … κοπέλα με το γύψο
Μπουλί Λανέ … υπάλληλος εργοδοσίας
Φιλίπ Ναόν … διευθυντής οίκου ευγηρίας

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία … Μπενουά Ντελεπίν και Γκυστάβ Κερβέρ
Σενάριο… Μπενουά Ντελεπίν και Γκυστάβ Κερβέρ
Παραγωγοί… Ζαν-Πιερ Γκεράν, NO MONEY PRODUCTIONS
Εκτέλεση Παραγωγής…. Κριστόφ Βαλέτ
Φωτογραφία … Υγκ Πουλέν
Καλλιτεχνική διεύθυνση … Πολ Σαπέλ
Κοστούμια … Φλοράνς Λαφόρζ
Μοντάζ … Στεφάν Ελμαντιάν
Σχεδιασμός ήχου … Γκιγιόμ Λε Μπραζ
Μουσική … Γκαετάν Ρουσέλ
Παραγωγή … GMT PRODUCTIONS, NO MONEY PRODUCTIONS
Σε συμπαραγωγή των … DD PRODUCTIONS, MONKEY PACK FILMS, ARTE FRANCE CINEMA
Με τη συμμετοχή των … BANQUE POSTALE IMAGE 3, CANAL +, CINECINEMA
Με την υποστήριξη … La région POITOU CHARENTES, Le département de la CHARENTE MARITIME
Σε συνεργασία με το CNC

ΖΕΡΑΡ ΝΤΕΠΑΡΝΤΙΕ

Από τους πιο ταλαντούχους και ολοκληρωμένους ηθοποιούς της εποχής μας, ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ ξεκίνησε την καριέρα του με το μικρό περιοδεύον θίασο «Cafe de la Gare». Κινηματογραφικά η πρώτη σημαντική εμφάνισή του ήρθε το 1974 με το φιλμ Les Valseuses του Μπερτράν Μπλιέ. Από τότε οι επιλογές του στο σινεμά κινούνται μεταξύ καλλιτεχνικών ταινιών αλλά και δημοφιλών κωμωδιών με απίστευτη ευκολία.

Συνέχισε τη συνεργασία του με τον Μπλιέ για χρόνια, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε κατά κάποιον τρόπο το alter ego πολλών σημαντικών γάλλων σκηνοθετών: τέσσερις ταινίες με τον Μορίς Πιαλά σε ταινίες που του απέφεραν τα βραβεία ερμηνείας στα Φεστιβάλ της Βενετίας (Police, 1987) και των Καννών (Sous le soleil de Satan), δύο ταινίες με τον Φρανσουά Τριφό (Le dernier métro, βραβείο Σεζάρ), τρεις ταινίες με τον Ζαν-Πολ Ραπενό (Cyrano de Bergerac, βραβείο ερμηνείας στις Κάννες, υποψηφιότητα στα Όσκαρ). Έχει συνεργαστεί επίσης με σπουδαίους σκηνοθέτες όπως οι Κλοντ Μπερί, ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ο Μάρκο Φερέρι, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, ο Αλέν Ρενέ, ο Ρίνλεϊ Σκοτ και ο Πίτερ Γουίαρ. Τελευταίες επιτυχίες του είναι τα φιλμ: Astérix, 36 Quai des Orfèvres, La Môme και Mesrine.

Στο Μαμούθ για τέταρτη φορά εμφανίζεται στη μεγάλη οθόνη μαζί με την Ιζαμπέλ Ατζανί με την οποία αποτέλεσαν επιτυχημένο κινηματογραφικό ζευγάρι και στο παρελθόν στα φιλμ Barocco, Camille Claudel και Bon Voyage.

ΙΖΑΜΠΕΛ ΑΤΖΑΝΙ

Ίσως η πιο επιτυχημένη σύγχρονη γαλλίδα ηθοποιός, η εκθαμβωτική Ιζαμπέλ Ατζανί ξεκίνησε την καριέρα της μόλις δεκατεσσάρων ετών στην ταινία Le Petit Bougnat. Το 1974 κέρδισε το βραβείο ερμηνείας Suzanne Bianchetti για την ταινία La gifle, το πρώτο σε μια σειρά σπουδαίων βραβείων και διακρίσεων.

Ακολούθησαν για την ταινία του Φρανσουά Τριφό L’Histoire d’Adèle H., η πρώτη της υποψηφιότητα για Σεζάρ αλλά και για το Όσκαρ ερμηνείας. Περιζήτητη πια είχε την ευκαιρία στη συνέχεια να δουλέψει με μερικούς σπουδαίους σκηνοθέτες όπως οι Βέρνερ Χέρτζογκ, Ρομάν Πολάνσκι, Ζαν-Πολ Ραπενό, Αντρέ Τεσινέ. Το 1981 στο Φεστιβάλ των Καννών ήρθε η δεύτερη σπουδαία διάκριση της όταν κέρδισε το βραβείο ερμηνείας για την ταινία του Τζέιμς Άιβορι Quartet, όπου μάλιστα μιλάει μόνο αγγλικά. Την επόμενη χρονιά κέρδισε το πρώτο από τα τέσσερα Σεζάρ ερμηνείας (είναι η μοναδική ηθοποιός με τέσσερις βραβεύσεις) για το φιλμ του Αντρέι Ζουλάφσκι  Possession.

Τo δεύτερο Σεζάρ το κέρδισε για το ρόλο της στο φιλμ L\’été meurtrier και το τρίτο για την ενσάρκωση της γλύπτριας Καμίλ Κλοντέλ στην ομώνυμη ταινία Camille Claudel το 1988. Αυτός ο ρόλος επίσης της απέφερε και τη δεύτερη υποψηφιότητα στα Όσκαρ για ηθοποιό σε Ά ρόλο. Το τέταρτο Σεζάρ το απέσπασε για την ερμηνεία της στην ταινία του Πατρίς Σερό La Reine Margot to 1994.

ΓΙΟΛΑΝΤ ΜΟΡΟ

Η Γιολάντ Μορό γεννήθηκε στις Βρυξέλλες το 1953 και στην αρχή της καριέρας της ασχολήθηκε με το παιδικό θέατρο. Το 1985 την πρόσεξε η Ανιές Βαρντά στο θέατρο της Αβινιόν και της πρότεινε να εμφανιστεί στην ταινία της Vagabond. Από τότε η Γιολάντ Μορό δουλεύει στη Γαλλία τόσο στον κινηματογράφο όσο και το θέατρο. Το 2001 συμμετείχε στην ταινία Amelie του Ζαν-Πιερ Ζενέ ερμηνεύοντας το ρόλο της θυρωρού. Το 2004 ήταν η χρονιά που η Γιολάντ Μορό καθιερώθηκε εμπορικά και καλλιτεχνικά με την ταινία  Quand la mer monte…, για την οποία κέρδισε δύο Σεζάρ, ένα ερμηνείας Α΄ γυναικείου ρόλου και για την καλύτερη πρώτη ταινία το οποίο μοιράστηκε μαζί με τον συν-σκηνοθέτη Ζιλ Πορτ.

Το 2008 η συγκλονιστική ενσάρκωση της ξεχασμένης ζωγράφου Σεραφίν Σενλίς στην ομώνυμη ταινία του Μαρτέν Προβόστ της απέφερε το δεύτερο Σεζάρ καλύτερης ηθοποιού. Στην συνέχεια συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τους Ντελεπίν – Κερβέρ στην μαύρη κωμωδία Louise-Michel όπου πήρε εξαιρετικές κριτικές και ακολούθησε η συμμετοχή της στο φιλμ Micmacs του Ζαν-Πιερ Ζενέ. Έχει επίσης εμφανιστεί σε ταινίες των Ζαν-Πιερ Αμερί, Κώστα Γαβρά και Κατρίν Μπρεϊγιά.

ΜΙΣ ΜΙΝΓΚ

Η Μις Μινγκ ανήκει στο κίνημα των \”ακατέργαστων\” καλλιτεχνών (raw artist) που επιθυμούν και προωθούν έναν κόσμο λιγότερο \”γυαλιστερό\”. Την έχουν αποκαλέσει \”απλά μια δήλωση αγάπης στο ανθρώπινο είδος στην πιο αυθόρμητη, εύθραυστη και όμορφη όψη του\”. Το αναζωογονητικό και άμεσο ύφος γραφής της, τα τραχιά αλλά δημιουργικά κινούμενα σχέδιά της που υπάρχουν στο You Tube (η ίδια θεωρεί ότι ανταγωνίζεται την Pixar!), τα σκανδαλιάρικα και παιδαριώδη τραγούδια της (τα οποία ερμηνεύει με το ψευδώνυμο Candy Rainbow) και η αμεσότητά της, συνδυάζονται με τρόπο ποιητικό με τον ιδιόμορφο κινηματογραφικό κόσμο των σκηνοθετών Ντελεπίν – Κερβέρ.

Το ΜΑΜΟΥΘ είναι η τρίτη εμφάνιση της Μις Μινγκ σε ταινία των Ντελεπίν – Κερβέρ μετά τα Avida και Louise-Michel και για την οποία δηλώνουν: \” Έχει τόσο δυνατή παρουσία στην οθόνη που κάνει εντύπωση ακόμα και εάν εμφανιστεί μόνο για πέντε λεπτά χωρίς να πει κουβέντα.\”