Για την πολιτική του στάση ως μέλους της Βουλής των Λόρδων η τάξη του τον έλεγε προδότη, κάτι που στην αρχή τον πλήγωσε πολύ. Γι’ αυτόν το μεγαλύτερο αμάρτημα ήταν η προδοσία! “Έκανα τόσα λάθη στη ζωή μου” συνήθιζε να λέει κάθε τόσο “γι’ αυτό και συγχωρώ τα λάθη των ανθρώπων. Όμως η προδοσία είναι το πιο μεγάλο αμάρτημα και δεν το συγχωρώ!”. Αυτά γράφει η Μαρία Σκιαδαρέση στην αφήγησή της για τον Λόρδο Μπάιρον, αυτόν τον επιφανή ποιητή και φιλέλληνα που βοήθησε με κάθε τρόπο τον ελληνικό αγώνα για ανεξαρτησία και του οποίου ο θάνατος προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση. Υπήρξε κατά την εποχή του ένας από τους διάσημους ανερχόμενους διανοούμενους και ποιητές, η φήμη άγγιζε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο και η θυσία του για το ελληνικό ζήτημα δεν θα μπορούσε να μην παρακινήσει και άλλους να συντρέξουν.
Στην υπηρεσία του αγώνα για ελευθερία
Κατά συνέπεια, μετά τον θάνατό του στον αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία και ελευθερία προσέτρεξαν πολλοί φιλέλληνες ανά την υφήλιο για να συνδράμουν το έργο της αποτίναξης του τουρκικού ζυγού. Βέβαια, ο Λόρδος Μπάιρον υπήρξε εμβληματική φυσιογνωμία που από την πρώτη στιγμή έδειξε μεγάλη ευαισθησία στον υπέρτατο αυτόν αγώνα και μάλιστα πούλησε μεγάλο κομμάτι της αξιοθαύμαστης περιουσίας του για να χρηματοδοτήσει τον αγώνα. Ωστόσο, δεν έμεινε μόνο εκεί γιατί ο ίδιος με θάρρος και ζήλο αγωνίστηκε και πέθανε θυσιαζόμενος στο ιδανικό της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης του ελληνικού λαού και πέτυχε με τον θάνατό του να γίνει ο ίδιος σημαία αυτού του αγώνα. Η συγγραφέας μέσα από αυτό το βιβλίο εξηγεί για ποιους λόγους ο Μπάιρον επέλεξε να γίνει μέρος του αγώνα αφήνοντας πίσω του το αριστοκρατικό του παρελθόν και τα πλούτη του.
Ο Λόρδος Μπάιρον υπήρξε το αντίπαλο δέος του Λόρδου Έλγιν, θα έλεγε κανείς πως αυτοί οι δύο άνθρωποι υπήρξαν οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, ο ένας φιλάργυρος και εξαιρετικά κυνικός, ο άλλος ευαίσθητος και υπέροχα ρομαντικός. Ο Μπάιρον είχε την ατυχία να έχει ένα πρόβλημα στην κνήμη από μικρός και άρα στο περπάτημά του είχε μια δυσαρμονία, ωστόσο αυτό δεν τον αποθάρρυνε καμία στιγμή να ξεφύγει από την άνεση των σαλονιών και της ευζωίας και να γίνει ένας από τους περιηγητές του Νότου της Ευρώπης σε μια εποχή που το ταξίδι δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση και έκρυβε κινδύνους. Διψασμένος λοιπόν για περιπέτεια και σε συνάντηση με την Ειμαρμένη περιπλανήθηκε σε διάφορα μέρη από την Μάλτα μέχρι την Αθήνα και από την Γένοβα μέχρι τα Ιωάννινα και γνώρισε από κοντά τον πολιτισμό και τα ήθη των ανθρώπων, ερωτεύτηκε, συλλογίστηκε, ωρίμασε και έγραψε ποιήματα που αποπνέουν την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του και το νεανικό του πνεύμα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Μαρία Σκιαδαρέση σε κάποιο σημείο στο δεύτερο μέρος του βιβλίου αναφέρει χαρακτηριστικά: “Κατέστρωνε συνέχεια σχέδια που τα κατέστρωνε πάντα με τον Πρίγκιπα αλλά και με τον Στάνχοπ, με τον οποίο όμως συνήθως διαφωνούσε. Θυμάμαι πως του φώναζε διαρκώς πως για εφημερίδα είναι νωρίς ακόμα. “Η Επανάσταση το μόνο που έχει ανάγκη είναι οργάνωση και μαχητές σωστούς” έλεγε κάθε τόσο όταν τον έβλεπε να πολεμάει με κείνο το μηχάνημα που είχε φέρει απ’ την Αγγλία για να τυπώνει εφημερίδα”. Η προσωπικότητα του Μπάιρον ήταν ξεχωριστή και αυτό διαφαίνεται από την εξιστόρηση της Σκιαδαρέση σε συνδυασμό με την υπέροχη εικονογράφηση που εμπλουτίζει το βιβλίο και προκαλεί τον αναγνώστη να διαβάσει και να ξαναδιαβάσει αυτή την μίνι βιογραφία. Οι στίχοι του Μπάιρον ήταν άνεμος γιατί ο ίδιος ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος που δεν τον χωρούσε ούτε η ίδια η γη και για αυτό ταξίδευε συνέχεια και αναζητούσε το κάτι παραπάνω.
Υπήρξε αναμφίβολα ένας ποιητής του ονείρου και της αγάπης για ζωή και είχε την απαράμιλλη ευτυχία να σαγηνέψει πλήθος γυναικών και να σαγηνευτεί από την ιδέα της ελευθερίας και της ελεύθερης βούλησης των λαών. Ήταν ένας ποιητής ιδεολόγος και ένας ιδεολόγος ποιητής που έδρασε πάντα με το συναίσθημα δίχως να ακούσει ή να υποταχθεί σε κανόνες και σε στερεότυπα. Μιλούσε με την καρδιά του και έγραφε με την φωνή της ψυχής του που τον όριζε και τον κατηύθυνε σε κάθε του βήμα. Αρνήθηκε πολυτέλειες και με την ποίησή του θέλησε να εκφράσει τα ιδανικά του, παρέμεινε έτσι μέχρι το τέλος ένας υπερασπιστής του αγώνα του, του δικού του αγώνα. Πάλεψε για την δυνατότητα οι λαοί να είναι ανεξάρτητοι και έδρασε ανιδιοτελώς πουλώντας την περιουσία του και όλα του τα υπάρχοντα για να υπηρετήσει με αφοσίωση αυτόν τον σκοπό.
Ο Μπάιρον πίστεψε βαθιά στα ελληνικά ιδανικά για ελευθερία και ανεξαρτησία, δόθηκε ψυχή τε και σώματι και τελικά το πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή αλλά θαρρώ πως αν τον ρωτούσε κάποιος αν θα ξαναρχόταν τελικά θα έλεγε το ναι παρόλο που σε πολλούς διαμήνυε πως αυτό το ταξίδι δεν έπρεπε να είχε λάβει χώρα. Ήταν τέτοιο το πάθος του και ο ζήλος του, τέτοια η δίψα του για να ζήσει κάτι διαφορετικό που τίποτα δεν τον σταματούσε. Ο μύθος των ηρώων του είναι πάντα ζωντανός, η γραφή του πάντα ζωντανή και σπαρταριστή, οι αφηγήσεις του πάντα επίκαιρες γιατί μπορεί οι εποχές να αλλάζουν, ο έρωτας όμως και η ανάγκη για αυτόν πάντα θα απασχολεί και θα πολιορκεί τους ανθρώπους, θύματα του οποίου πάντα θα μένουν.
Αποσπάσματα του βιβλίου
Όσο στέκομαι ορθός στα πόδια μου έχω χρέος να μείνω και να αγωνιστώ πιστά. Αυτή η υπόθεση αξίζει εκατομμύρια ανθρώπους σαν κι εμένα.
Άφησα τη ζωή μου, την καλοπέρασή μου, προσέφερα ό,τι είχα, χρήματα, χρόνο, ελπίδα, και τώρα αφήνω τη στερνή πνοή μου το μόνο που μου έμεινε να δώσω σ’ αυτόν εδώ τον τόπο!
