Αλμπέρ Καμύ – 865 Γράμματα: Oμαδική έκθεση στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας

Η Επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη, σημειώνει σχετικά:

«Αλμπέρ Καμύ: 865 Γράμματα»:

Μια έκθεση, ύμνος στον Έρωτα, που εστιάζει στην παθιασμένη αγάπη του Αλμπέρ Καμύ με την Μαρία Καζαρές, την φλογερή Ισπανίδα τραγωδό, με την οποία είχαν ανταλλάξει σε διάστημα 15 ετών “865 γράμματα”. Οι λάτρεις του Καμύ, αδημονούσαν για την δημοσίευση των ερωτικών αυτών επιστολών. Τελικά, το 2018, 58 χρόνια από τον θάνατο του Καμύ, και 22 από της Καζαρές, η κόρη του συγγραφέα, προχώρησε στην έκδοση τους σε βιβλίο.

Όπως διαβάζουμε στο τελευταίο γράμμα που ο Αλμπέρ Καμύ έγραψε στην αγαπημένη του, στις 30 Δεκεμβρίου του έτους 1959:

«Θα σε δω σύντομα υπέροχη μου…
Ποτέ δεν μου έλειψες περισσότερο, μικρή μου…Πηγαίνω στο Παρίσι, όπου και θα ζήσουμε για πάντα μαζί. Μην αργήσεις να έρθεις να με βρεις. Βρήκα τον άνθρωπο με τον οποίο θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου…Είμαι τόσο χαρούμενος στην ιδέα ότι θα σε ξαναδώ που γελάω όσο σου γράφω. Σε φιλώ και σε κρατώ μέσα μου μέχρι την Τρίτη, όταν θα ξεκινήσουμε από την αρχή».

Στις 4 Ιανουαρίου του 1960, την ημέρα που ο Αλμπέρ Καμύ μετέβαινε στο Παρίσι, προκειμένου να συναντήσει την αγαπημένη του και να ξεκινήσουν την κοινή τους ζωή, που τόσο λαχταρούσαν, το αυτοκίνητο, στο οποίο βρισκόταν καρφώθηκε σε ένα δέντρο, με αποτέλεσμα ο Καμύ να αφήσει την τελευταία του πνοή.

Ο Αλμπέρ Καμύ (1913-1960) υπήρξε και παραμένει ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους συγγραφείς και διανοητές με διεθνή ακτινοβολία και ευδιάκριτο αποτύπωμα στην λογοτεχνία, το θέατρο και την φιλοσοφία. Είναι περισσότερο γνωστός για το έργο του «Ο Ξένος», που αποτελεί την μυθιστορηματική ανάπτυξη της φιλοσοφίας του παραλόγου, της οποίας υπήρξε ένας από τους εισηγητές. Το 1957, τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας και τρία χρόνια αργότερα έφυγε από την ζωή σε τροχαίο δυστύχημα σε ηλικία 47 ετών στην ακμή της δημιουργικότητας του.

Συμμετέχουν οι εικαστικοί καλλιτέχνες:

Εύα Αγγελάκα // Στέργιος Αδάμ // Πηνελόπη Ακριτίδου // Τατιάνα Αλτίνη // Αλέξανδρος Αμπαζόγλου // Γιώργος Ανδρούτσος // Παναγιώτα Αντωνοπούλου // Δέσποινα Βαξεβανίδη // Ειρήνη Βαμβουκάκη // Έφη Βερικίου // Ιωάννα Βλάχου // Θεοπίστη Βογά // Aγγελίνα Βοσκοπούλου // Ζάνα Βόσσου // Εβίτα Βουδούρη // Eιρήνη Γεωργοπούλου // Βασίλης Γκούμας // Βερονίκη Δαμιανίδου // Άννα Δεληγιάννη // Στέφανη Δημητρίου // Φαίδρα Εγγλέζου // Ελένη Ζούνη // Μάρκος Θεοδώρου // Νίκος Καλαφάτης // Ιουλίττα Καραμαύρου // Βασιλική Καράμπαμπα // Γεωργία Καραμπέλου // Ylena Katkova // Χριστόφορος Κατσαδιώτης // Μαγδαληνή Καφετζοπούλου // Δάφνη Κλάγκου // Κωνσταντίνος – Νεκτάριος Κολέτσος // Μαριάννα Κοντοέ // Πένυ Κορρέ // Βασιλική Κοσκινιώτου // Σοφία – Rose Κοσμίδου // Αναστάσιος Κοτσίρας // Μίνα Κουζούνη // Καλλιόπη Κουκλινού // Κωνσταντίνος Κουνάλης // Μαρίνα Κουτσοσπύρου // Νεφέλη Κυριάκου // Μαρία Λαγού // Καλλιόπη Λαφάρα // Εύα Μαραγκάκη // Μαρίνα Μαρκουλή // Αλίνα Μάτσα // Κατερίνα Μήτρη // Σταυρούλα Μητσάκου // Αλίκη Μιχαηλίδου // Ειρήνη Μονομμάτου // Βασιλική Μπλούκου // Γιώτα Μπούζα // Βασιλική Μυλωνά // Μαρία – Αγάπη Νικολοπούλου // Χριστίνα Νίκο // Μυρσίνη Νίκου // Κατερίνα Ξαρχοπούλου // Χρυσούλα Ξυνέλη // Δέσποινα Πανταζή // Χριστίνα Παπαγρηγορίου // Mαρία Παπαλεξίου // Κατερίνα Πασχαλίδου // Στεφανία Πατρικίου // Φωτεινή Παυλόγλου // Δημήτρης Πετρόπουλος // Ελένη Πολιτοπούλου // Ζωγραφιά Ποπώλη // Βασιλική Πουρίδου // Στεργιανή Ρόβα // Ειρήνη Ρούμπη // Μαίρη Ρουσιώτη // Κάρολος Ρωμούσης // Χριστίνα Ρώση // Χριστίνα Σαββάκη // Εμμανουέλα Σέργη // Νίκος Σιαλακάς // Χρύσα Σκορδάκη // Βασιλική Σκριβάνου // Ίριδα Σπίνουλα // Ανδρέας Στυλιανουδάκης // Σόνια Τσιπλητάρη // Μάριος Τυροπώλης // Χριστίνα Φοίτου // Στάθης Φώτης // Νικόλας Φωτιάδης // Μαρία Χαλκιά // Ματούλα Χατζησαββίδου // Χρυσούλα Χατζηχαραλάμπους // Στέλλα Χριστοφή // Αγγελική Χρυσού