Θα εκτεθούν δώδεκα έργα τέχνης σε δώδεκα διαφορετικά σημεία μέσα στο Μουντάδο. Η πρώτη παρόμοια έκθεση έγινε το 2015 με θέμα «Αποκάλυψη», η δεύτερη το 2017 με θέμα «Λαβύρινθος» και η τρίτη το 2019 με θέμα «Διασταυρώσεις».
Τα έργα φέτος προέρχονται από δέκα διαφορετικούς καλλιτέχνες, από διαφορετικές χώρες: Armelle BLARY (Γαλλία), Bilal BAHIR (Ιράκ), Natalia DE MELLO (Πορτογαλία), Katerina DIAKOMI (Ελλάδα), Lorenzo GATTI (Ιταλία), Didier MAHIEU (Βέλγιο), Rokko MIYOSHI (Ιαπωνία), Marco PELLIZZOLA (Ιταλία), Nikos PODIAS (Ελλάδα), Jean-Claude SAUDOYER (Βέλγιο).
Ο επισκέπτης θα έχει στο χέρι του ένα φυλλάδιο-οδηγό γραμμένο από τη μία όψη στα Ελληνικά και από την άλλη όψη στα Αγγλικά. Ο «οδηγός» θα καθοδηγεί τον επισκέπτη μέσα από τα στενά και τις καμάρες του όμορφου χωριού μας, στα σημεία που εκτίθενται τα έργα και θα αναφέρει λίγα λόγια για το κάθε έργο και για τον καλλιτέχνη του.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν στις 24 Ιουλίου 2021, ημέρα Σάββατο και ώρα 20:00 στην αίθουσα του χωριού.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Guest Stars της φετινής εκδήλωσης είναι δύο καλλιτέχνες της street art, ο Théo HAGGAI (Γαλλία) και ο Cacao ROCKS (Ελλάδα). Και οι δύο παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες, θα δημιουργήσουν o καθένας ένα έργο στο Μουντάδο Τήνου σε ιδιαίτερο σημείο του χωριού μας. Συγκεκριμένα στις 24 Ιουλίου και περί ώρα 18:30 θα ζωγραφίσουν, μπροστά στο κοινό, με την δική τους ιδιαίτερη τεχνοτροπία την πρόσοψη και τον αύλειο χώρο ενός παλαιού καφενείου, που ευρίσκεται μέσα στο χωριό. Έργα των δύο καλλιτεχνών κοσμούν όλες τις μεγάλες πλατείες – δρόμους – κτίρια μεγάλων κρατών της Ευρώπης και της Αμερικής. Ο κόσμος θα μπορεί να παρακολουθεί κατά την διάρκεια της δημιουργίας των έργων. Τα έργα θα παραμείνουν «μόνιμα» στο χωριό μας και βέβαια θα είναι μέρος της έκθεσης έργων τέχνης. Προγραμματίζεται, από 20 Ιουλίου έως 24 Ιουλίου να προετοιμαστεί το μεγαλύτερο μέρος των έργων και να οριστικοποιηθούν στις 24 Ιουλίου και ώρα 18:30.
Η ιδέα της έκθεσης ανήκει στη Mireille Lienard (Βέλγιο) και στο Philippe Fraisse (Γαλλία), η επιμέλεια στη Mireille Lienard και η σκηνοθεσία στο Philippe Fraisse. Οργάνωση: «Σύνδεσμος των απανταχού εκ Μουντάδου Τήνου καταγομένων».
Η έκθεση μετά το Μουντάδο θα παρουσιαστεί στις Βρυξέλλες, στη Galerie Martine Ehmer, 200 Rue Haute 1000 Brussels (www.martineehmer.com), όπως έγινε και με τις τρεις προηγούμενες (2015 και 2017). H έκθεση 2019 δεν έγινε, λόγω covid-19 και προγραμματίζεται να γίνει μαζί με την έκθεση του 2021.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
Προοπτικές
Δεν είναι καθόλου ανώδυνο να γράφουμε τη λέξη «Προοπτικές», που είναι το θέμα αυτής της νέας Μπιενάλε, στον πληθυντικό. Η επιλογή αυτή τονίζει σκόπιμα την πολλαπλή σημασιολογία ενός όρου που ανθίζει στη γλώσσα μας, με διάφορους τρόπους.
Κατά τη διάρκεια της Ιταλικής Αναγέννησης, η προοπτική, ήδη γνωστή στην Αρχαιότητα, επανεμφανίστηκε στην τέχνη για να αναπαραστήσει τον πραγματικό κόσμο στις τρεις διαστάσεις. Αντιστοιχεί σε μια κατασκευασμένη εικόνα -που βασίζεται όλο και πιο πολύ στη λογική- της αντίληψης που μπορεί να έχει ο άνθρωπος για τον κόσμο που τον περιβάλλει.
Θα ήταν όμως προφανώς λάθος, να διατηρήσουμε αυτή την αντίληψη και να μειώσουμε την προοπτική σε μια τεχνική λειτουργία ή σε γεωμετρία.
Η προοπτική ορίζεται πρωτίστως από μια άποψη, αλλά και από μια γραμμή ορίζοντα.
Η άποψη είναι αυτή που υιοθέτησε ο δημιουργός κατά τη στιγμή της δημιουργίας του. Αυτό προκαλείται κάθε φορά από τη σχέση ανάμεσα στο υποκείμενο και στο περιβάλλον του, στο πλαίσιο μιας προσέγγισης που χαρακτηρίζεται από υποκειμενικότητα, βασισμένη σε μια σκέψη, ακόμη και σε μια φιλοσοφική θέση.
Η αναπαράσταση της πραγματικότητας είναι πάντα διαφορετική από την ίδια την πραγματικότητα, δεδομένου ότι θέτει σε λειτουργία τη θέση του παρατηρητή, την ψυχολογία της στιγμής, καθώς και την αντίληψή του για τον χώρο. Και γι’ αυτό η προοπτική είναι μια βαθιά υποκειμενική διαδικασία που δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια απλή αναπαράσταση του χώρου.
Είναι η έννοια που αποδίδεται στα πράγματα, όσο και η ίδια η σκηνή που βρίσκεται στο κέντρο της προοπτικής.
Έτσι, πέρα από την τεχνική αλλά και την καλλιτεχνική διαδικασία, η πολλαπλότητα των πιθανών γωνιών και των ανοιγμάτων προς τον κόσμο που μας περιβάλλει, μας υποχρεώνει να σκεφτούμε την προοπτική στον πληθυντικό αριθμό, αλλά και να την «κλίνουμε» τόσο στο παρόν, όσο και στο μέλλον.
Και εδώ βρίσκουμε τη διάσημη γραμμή του οριζόντια που ορίζει το βλέμμα του δημιουργού. Όταν εκφράζεται στον πληθυντικό, η προοπτική μας καλεί να κοιτάξουμε πολύ μπροστά, σε μια προβολή προς το μέλλον και ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Μετά την τόσο δύσκολη περίοδο που μόλις έχουμε βιώσει και τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην ψυχολογία μας, μπορεί οι Προοπτικές που μας προσφέρει η Τέχνη να μας δώσουν την δυνατότητα να δούμε τους εαυτούς μας σε έναν μελλοντικό κόσμο πλούσιο από εικόνες και όνειρα.
Mireille Liénard / Philippe Fraisse
