Ο δυναμικός θίασος Κανιγκούντα συναρπάζει και προβληματίζει με ένα κείμενο αιχμηρό, διεισδυτικό και χιουμοριστικό, σε σκηνοθεσία Γιάννη …
Λεοντάρη, στις 26-30 Απριλίου, 2-8 & 10-13 Μαΐου 2011, στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών.
«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα. Σε λίγες μέρες θα πέσει στο κεφάλι σας το σύμπαν. Γι’ αυτό πρέπει να μάθετε την ιστορία σας».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα. Σε λίγες μέρες θα πέσει στο κεφάλι σας το σύμπαν. Γι’ αυτό πρέπει να μάθετε την ιστορία σας».
Ένας μυστηριώδης χρηματοδότης οργανώνει μια θεατρική παράσταση δίπλα σε ένα μαντρότοιχο. Υποχρεώνει τα πρόσωπα της παράστασης να θυμηθούν την ιστορία της πόλης τους, της Αθήνας. Χορός και τραγούδι, κωμωδία και δράμα, ιστορικές αφηγήσεις, πολιτικοί και πολίτες, γιατροί και ασθενείς.
Το μάθημα ξεκινά με την αναφορά στα βασικά χαρακτηριστικά της αρχαίας ελληνικής πόλης-κράτους: ελευθερία, αυτονομία, αυτάρκεια. Έπειτα έρχονται το αίμα, η πολεοδομία, ο πληθυσμός, τα υλικά οικοδομής, οι κατακτητές.
Ο Ρολάν Μπαρτ επιμένει πως «η πόλη είναι λόγος. Μιλάει στους κατοίκους της και μιλάνε κι αυτοί μαζί της ζώντας μέσα της, τριγυρίζοντας στους δρόμους της. Η πόλη είναι και γραπτό, όπου ο χρήστης της λειτουργεί ταυτόχρονα και ως αναγνώστης και μέσα από τις αφηγήσεις της διαμορφώνει την ταυτότητά του».
Τα πρόσωπα της παράστασης πόλη-κράτος είναι χρήστες και αναγνώστες της Αθήνας. Μιλούν το λόγο που εγγράφεται πάνω τους από την ίδια την πόλη. Η παράσταση φωτογραφίζει τη δική της Αθήνα και επινοεί την ιστορία της.
Τι μπορεί να συμβεί όταν αναζητήσει κανείς τον πυρήνα της πόλης, το κέντρο της; Ποιοι δέχονται να την κατοικήσουν; Ποιοι αναλαμβάνουν να τη διοικήσουν; Ποιοι αποφασίζουν να την εγκαταλείψουν; Πόσο επηρεάζεται η ιστορία της πόλης από τη λειτουργία του Δρομοκαΐτειου θεραπευτηρίου; Όλα τα παραπάνω εκτελούνται με ευσυνειδησία επί σκηνής υπό τη στιβαρή διεύθυνση –άλλοτε ήπια και άλλοτε αυστηρή– ενός αινιγματικού χρηματοδότη-μαέστρου διεθνούς φήμης.
Διαχρονικές επιτυχίες του ελληνικού πενταγράμμου ακούγονται στις πρώτες εκτελέσεις τους και τροφοδοτούν με τεχνητό οξυγόνο τη σκηνή. Ένα σαλονάκι που μοιάζει με πολιτικό γραφείο προηγούμενων δεκαετιών αλλά δεν είναι. Μια παράσταση που θυμίζει επιθεώρηση αλλά δεν είναι. Ένας χρηματοδότης που παρουσιάζεται ως θεατρικό πρόσωπο αλλά δεν είναι.
Παράλληλη δράση:
Συζήτηση με τους συντελεστές, μετά την παράσταση
Παρασκευή 6 Μαΐου
Μικρή Σκηνή
Συζήτηση μετά την παράσταση με τα μέλη του Θιάσου Κανιγκούντα, τον Σταύρο Σταυρίδη, επίκουρο καθηγητή Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, τον Παναγή Παναγιωτόπουλο, λέκτορα Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης Πανεπιστημίου Αθηνών, και τη Δηώ Καγγελάρη, θεατρολόγο, λέκτορα Τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ.
Συντελεστές:
Δραματουργική επεξεργασία: Θίασος Κανιγκούντα
Σκηνοθεσία: Γιάννης Λεοντάρης
Σκηνικά-Κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Τζαννή
Φωτισμοί: Μαρία Γοζαδίνου
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου, κατασκευές: Γεωργία Μπούρδα
Επιμέλεια κίνησης: Χάρης Πεχλιβανίδης
Ερμηνεύουν: Μαρία Κεχαγιόγλου, Γιώργος Φριντζήλας, Μαρία Μαγκανάρη, Ρεβέκκα Τσιλιγκαρίδου, Ευθύμης Θέου, Ανθή Ευστρατιάδου
Συμπαραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Θίασος Κανιγκούντα
