Τη λένε Μαρία και, θέλοντας να δραπετεύσει από τη μετριότητα και την ανία, έχει φύγει για το εξωτερικό. Ένα τετράδιο, ένα αβέβαιο εισόδημα και μια στέγη είναι όλα όσα χρειάζεται. Γύρω της, μετανάστες καταδιώκονται, νυχτερινές έφοδοι πραγματοποιούνται, ενώ υπάρχουν και προάστια όπου δεν διεισδύει λευκός. Παρατηρώντας την αποσύνθεση μιας μεγαλούπολης του ευρωπαϊκού Βορρά, διασχίζει σε καθημερινή βάση αρκετές γειτονιές για να φτάσει στη δουλειά της. Στη διαδρομή ανοίγει το τετράδιο και γράφει. Μοιραία γοητευμένη από μια επιθυμία καταστροφής, ανακαλεί το παρελθόν και εισχωρεί σε μια σπείρα από ψέματα και αυταπάτες, καθώς αραδιάζει τις αναμνήσεις της σε μερικές σελίδες οι οποίες μπορούν να μετατραπούν σε όπλο που κόβει κεφάλια.
Με μοναδικό αφηγηματικό ρυθμό, ο Πάμπλο Γκουτιέρεθ οικειοποιείται τον εσωτερικό κόσμο μιας αποπροσανατολισμένης γυναίκας, μιας πρωταγωνίστριας που εγκατέλειψε τον τόπο της με σκοπό να εξιλεωθεί από συντελεσμένα σφάλματα και να απελευθερωθεί από παλιά τραύματα. Τα Κομμένα κεφάλια είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που ακτινογραφεί μια γενιά πολυπαθημένη, πελαγωμένη από τις απανωτές κρίσεις, και μιλά για την οργή και τη σύγχυση που επέρχονται όταν τα νιάτα εξαντλούνται και τα όνειρα εξαφανίζονται.
Πάμπλο Γκουτιέρεθ
Ο Πάμπλο Γκουτιέρεθ γεννήθηκε το 1978 στην Ουέλβα της Ανδαλουσίας. Σπούδασε δημοσιογραφία στη Σεβίλλη αλλά άσκησε το επάγγελμα για σύντομο διάστημα. Το 2010 συμπεριλήφθηκε από το περιοδικό Granta μεταξύ των καλύτερων νέων συγγραφέων της ισπανόφωνης λογοτεχνίας, γεγονός που αργότερα επιβεβαιώθηκε από τους επαίνους της κριτικής. Το 2011 βρέθηκε στη βραχεία λίστα του διεθνούς βραβείου Ribera del Duero de Narrativa Breve για το βιβλίο του Ensimismada correspondencia. Έχει δημοσιεύσει τα μυθιστορήματα Rosas, restos de alas (2008, εμπλουτισμένη εκδοχή 2011), Nada es crucial (2010), με το οποίο απέσπασε το βραβείο Ojo Crítico de Narrativa, Democracia (2012) και Los libros repentinos (2015). Το τελευταίο κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 2017 με τίτλο Τα ανατρεπτικά βιβλία από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Ακολούθησαν το 2018 τα Κομμένα κεφάλια (Cabezas cortadas) και το 2021 το νεανικό El síndrome de Bergerac. Ο ίδιος είναι καθηγητής λογοτεχνίας σε λύκειο στο Σανλούκαρ ντε Μπαραμέδα (Κάντιθ). Διατηρεί ιστολόγιο με την ονομασία «Το επίθετο σκοτώνει».
