Οι γυναίκες έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη φετινή Μπιενάλε της Βενετίας, με τη διοργάνωση να ανακοινώνει πως οι νικήτριες του βραβείου του Χρυσού Λέοντα της 59ης Διεθνούς Έκθεσης Τέχνης είναι η Καταρίνα Φριτς και η Σεσίλια Βικούνια, από τη Γερμανία και τη Χιλή αντίστοιχα.

Το διοικητικό συμβούλιο της διοργάνωσης, με πρόεδρο τον Ρομπέρτο Τσικούτο, ενέκρινε την πρόταση την οποία εισηγήθηκε η επιμελήτρια της έκθεσης, Τσετσίλια Αλεμάνι.

Μαζί με τα εγκαίνια της 59ης Έκθεσης, στις 23 Απριλίου 2022, θα γίνει και η απονομή των βραβείων, στο Ca’ Giustinian.

Στη δήλωσή της για την Καταρίνα Φριτς, η Τσετσίλια Αλεμάνι αναφέρθηκε στο πρώτο έργο της καλλιτέχνιδας που συνάντησε η ίδια, στην πρώτη Μπιενάλε την οποία επισκέφθηκε, το 1999. Το έργο ήταν το γλυπτό «Ο Βασιλιάς των Αρουραίων» και της προκάλεσε ένα δέος το οποίο συνεχίζει να νιώθει για τα έργα της Φριτς μέχρι σήμερα. «Έχει κανείς την αίσθηση ότι κοιτάζει μνημεία κάποιου εξωγήινου πολιτισμού» τόνισε, αναφερόμενη στα παραστατικά και υπερρεαλιστικά έργα της Φριτς, υπογραμμίζοντας παράλληλα τη μεγάλη συμβολή της καλλιτέχνιδος στο πεδίο της σύγχρονης τέχνης.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Η ίδια η Καταρίνα Φριτς ανέφερε σχετικά με τη βράβευσή της πως αισθάνεται μεγάλη τιμή και ευγνωμοσύνη για αυτήν.

Σχετικά με την Σεσίλια Βικούνια, η Αλεμάνι αναφέρθηκε τόσο στη δουλειά της ως καλλιτέχνιδος, αλλά και ως ποιήτριας. Συγκεκριμένα, σημείωσε τις προσπάθειές της για τη διατήρηση του έργου αρκετών Λατινοαμερικανών συγγραφέων, μέσω των μεταφράσεων και της επιμέλειας ποιητικών ανθολογιών, αλλά και την ακτιβιστική της δράση αναφορικά με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αυτόχθονων πληθυσμών στη Χιλή και στην υπόλοιπη Λατινική Αμερική.

«Η καλλιτεχνική της γλώσσα έχει κατασκευαστεί γύρω από ένα βαθύ ενδιαφέρον για τις παραδόσεις των αυτοχθόνων και τις μη-Δυτικές επιστημολογίες» σημειώνει η Αλεμάνι για το έργο της καλλιτέχνιδος το οποίο εκτείνεται από τη ζωγραφική, την performance, μέχρι και πιο σύνθετα σύνολα. Χαρακτηρίζει την τέχνη της ως «επισφαλή» και παράλληλα ως «οικεία και δυνατή».

Στη δική της δήλωση σχετικά με το βραβείο, η Βικούνια αναφέρθηκε στη μεγάλη σημασία που έχει για την ίδια η Βενετία, καθώς ορισμένοι από τους προγόνους της μετοίκησαν στη Χιλή από τη Βόρεια Ιταλία τον 19ο αιώνα. Επιπροσθέτως, τόνισε το εξής: «Πιστεύω ότι η τέχνη και η συνείδησή μας μπορούν να παίξουν ρόλο στην επείγουσα ανάγκη να απομακρυνθούμε από τη βία και την καταστροφή, να σώσουμε το περιβάλλον μας από την επικείμενη κατάρρευση».

Βιογραφικά

Καταρίνα Φριτς

Η Καταρίνα Φριτς ζει και εργάζεται στο Βούπερταλ και στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας. Από το 1979 έχει δουλέψει με γλυπτά πολλαπλών κλιμάκων, με έντονα χρώματα, που λέει πως πρέπει να αντιμετωπιστούν ως τρισδιάστατες εικόνες. Ποντίκια, αρχιτεκτονικά μοντέλα και σχέδια, ανθρώπινες φιγούρες και αντικείμενα της καθημερινής ζωής είναι μέρος του κόσμου της. Ενός κόσμου όπου τα όρια μεταξύ του κανονικού και του αλλόκοτου διαλύονται, δημιουργώντας ένα αίσθημα έκπληξης. Από το 1984 και μετά η Φριτς έχει συμμετάσχει σε πολλές διεθνείς εκθέσεις τέχνης, αλλά και σε ατομικές εκθέσεις σε μουσεία της Ευρώπης και της Αμερικής, όπως στην Τέιτ Μόντερν του Λονδίνου, την K21 στο Ντίσελντορφ και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο. Το 2009 πραγματοποιήθηκε μια αναδρομική έκθεση για το έργο της στο Kunsthaus της Ζυρίχης και στο Deichtorhallen του Αμβούργου. Το 2013 δημιούργησε το μεγάλων διαστάσεων γλυπτό “Hahn / Cock” για την πλατεία Τραφάλγκαρ στο Λονδίνο και το 2016 έκανε μια συνεργατική έκθεση με τον Alexej Koschkarow στο Schaulager της Βασιλείας.

Σεσίλια Βικούνια

Η Σεσίλια Βικούνια είναι ποιήτρια, καλλιτέχνιδα, σκηνοθέτρια και ακτιβίστρια. Ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη και το Σαντιάγο. Επίκεντρο της τέχνης της είναι τα σύγχρονα ζητήματα, μεταξύ των οποίων είναι και η οικολογική καταστροφή, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η πολιτισμική ομογενοποίηση. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σαντιάγο, από όπου εξορίστηκε στις αρχές του 1970 έπειτα από το στρατιωτικό πραξικόπημα εναντίον του Προέδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε.

Τα πολυδιάστατα έργα της ξεκινούν ως ένα ποίημα ή μια εικόνα που μεταμορφώνεται σε μια ταινία, ένα τραγούδι, ένα γλυπτό ή μια συλλογική performance. Η δουλειά της χαρακτηρίζεται από την επιθυμία της να αποτίνει φόρο τιμής στην ιστορία και την κουλτούρα των αυτοχθόνων της Χιλής.

Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (National School of Fine Arts) του Πανεπιστημίου της Χιλής και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη σχολή Καλών Τεχνών Slade (Slade School of Fine Art), του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου.

Η δουλειά της παρουσιάζεται σε αρκετές ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές, όπως στην Τέιτ, του Λονδίνου, στο MoMA της Νέας Υόρκης, στο Guggenheim κ.ά. Στη φιλμογραφία της περιλαμβάνονται ντοκιμαντέρ, κινούμενα σχέδια και οπτικά ποιήματα, ενώ έχει λάβει πολυάριθμα βραβεία, μεταξύ των οποίων είναι τα Premio Velázquez de Artes Plásticas (2019) και Andy Warhol Foundation Award (1997).

Πηγή: La Biennale di Venezia