Συναρπαστικό πορτρέτο μιας δυνατής γυναίκας και μιας ολόκληρης χώρας σε αδιέξοδο, μια ευαίσθητη εξερεύνηση του μικρόκοσμου του διχασμού και της ξενοφοβίας, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα που εκτυλίσσονται στις ισραηλινές φυλακές για Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους.

Η ταινία «Αμίρα» προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις και πολεμήθηκε ακόμα και στο IMDb ως μέσο υπονόμευσης του αγώνα των Παλαιστινίων.

Σύνοψη

Η Αμίρα, μια 17χρονη Παλαιστίνια, ήρθε στον κόσμο χάρη στο σπέρμα που είχε φυγαδεύσει ο φυλακισμένος πατέρας της, Ναγουάρ, από το κελί του εγκλεισμού του. Η αγάπη και η στοργή των ανθρώπων του περιβάλλοντός τους την αποζημιώνουν -και με το παραπάνω- για την απουσία του πατέρα. Αλλά, όταν αποκαλύπτεται πως ο Ναγουάρ είναι στείρος, η Αμίρα χάνει τη γη κάτω απ’ τα πόδια της.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Σημείωμα του σκηνοθέτη Μοχάμεντ Ντίαμπ

Το γεγονός ότι υπάρχει κάποια μορφή αμώμου σύλληψης στο πιο ιερό και διαιρεμένο μέρος στη γη, είναι συναρπαστικό αλλά και σουρεαλιστικό. Η Αμίρα είναι μια μικροκοσμική εξερεύνηση του διχασμού και της ξενοφοβίας στον σύγχρονο κόσμο. Στη διαδικασία αποκάλυψης της ταυτότητας της ηρωίδας μας, η ταινία θέτει το ερώτημα: είναι το μίσος μέρος της φύσης, ή προϊόν καλλιέργειας;

Η ιδέα για την ταινία προέκυψε από τις ειδήσεις. Διάβασα ότι ζευγάρια Παλαιστινίων μπορούσαν να συλλάβουν παιδιά ακόμα και αν ο άντρας ήταν φυλακή στο Ισραήλ, μέσω trafficking του σπέρματος. Η ιστορία μού κόλλησε στο μυαλό, και βρήκα σε αυτήν υπαρξιακές προεκτάσεις που πήγαιναν πέρα από τη διένεξη Ισραηλινών και Παλαιστινίων, και θα μπορούσαν να βρουν εφαρμογή κι αλλού, θέτοντας φιλοσοφικά ερωτήματα: τι συμβαίνει στο μυαλό ενός νέου ανθρώπου που έχει συλληφθεί αρχικά ως ιδέα; Από πού προκύπτουν τα πιστεύω του, πώς τα κληρονόμησε;

Η Αμίρα θα μπορούσε να είναι τραγωδία του Σαίξπηρ, αλλά η ιστορία λαμβάνει χώρα στη σημερινή Παλαιστίνη, ένα μέρος στολισμένο με πορτρέτα των μαχητών της ελευθερίας – ήρωες, τους λένε οι Παλαιστίνιοι, τρομοκράτες, οι Ισραηλινοί. Η τιμή των αγωνιστών βρίσκεται στην καρδιά του παλαιστινιακού αγώνα, τα παιδιά που έχουν συλληφθεί με αυτό τον τρόπο -είναι περίπου εκατό μέχρι σήμερα- είναι σύμβολο του αγώνα κατά της καταπίεσης, σύμβολο του παλαιστινιακού πνεύματος. Μια απόδειξη ότι αυτοί οι μαχητές δεν θα τα παρατήσουν ποτέ. Αν σκοτωθούν, τα παιδιά τους θα πάρουν τη θέση τους, η πηγή του αγώνα τους δεν θα στερέψει ποτέ.

Μοχάμεντ Ντίαμπ

Επιτυχημένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος στη Μέση Ανατολή και παγκοσμίως, ο Αιγύπτιος Μοχάμεντ Ντίαμπ έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 2010 με την ταινία Cairo 678. Το 2016 η ταινία του Clash συμμετείχε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών, ενώ μετά την Αμίρα (2021) φέτος σκηνοθέτησε την πρώτη του δουλειά στις ΗΠΑ, την τηλεοπτική σειρά των Disney+ και Marvel Studios, Moon Knight.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Μοχάμεντ Ντίαμπ
Σενάριο: Μοχάμεντ Ντίαμπ, Κάλεντ Ντίαμπ, Σερίν Ντίαμπ
Φωτογραφία: Αχμέντ Γκαμπρ
Μοντάζ: Αχμέντ Χάφεζ
Μουσική: Κάλεντ Ντάγκερ
Ήχος: Τζούλιεν Πέρεζ
Παραγωγοί: Μοχάμεντ Χέφζι, Μοέζ Μασούντ, Μόνα Αμπντέλ Γουαχάμπ, Χάνι Άμπου Ασάντ, Αμίρα Ντίαμπ, Σάρα Γκόχερ
Παραγωγή: Film Clinic, Agora Audiovisuals, Acameda Pictures

Πρωταγωνιστούν: Τάρα Αμπούντ, Αλί Σουλιμάν, Σαμπά Μουμπάρακ

Χώρα, Έτος Παραγωγής: Αίγυπτος, Ιορδανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία, 2021
Διάρκεια: 98′