Η έκθεση On Hearing of an Absence αποτελεί έναυσμα για την εξερεύνηση ενός δυσπρόσιτου πεδίου με προορισμό το άγνωστο. Παρέχει ερεθίσματα για τη δημιουργία μιας υποβλητικής ατμόσφαιρας, η οποία υπερβαίνει τα όρια της προσδιοριστικότητας και χαρακτηρίζεται από πλήθος αμφισημιών. Σε αυτή τη βιωματική κατάσταση, κεντρικό ρόλο έχει αυτό που τα έργα τέχνης εκλύουν, προάγοντας ένα είδος φορτισμένου διαλόγου–σημείου συνάντησης με τον θεατή, το οποίο λειτουργεί στη σφαίρα του θυμικού.
Ταλαντεύοντας ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, κάποια από τα έργα που συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση πραγματεύονται καταστάσεις που δεν υπάρχουν πια και γεγονότα που αφήνουν πίσω τους ανείπωτα μυστήρια. Ως εκ τούτου, τοποθετούν το κενό στο επίκεντρο, ελλείψει κάποιου απτού σημείου αναφοράς. Στο σύνολό τους, εμπίπτουν στο φάσμα του ανοίκειου, καθώς δύνανται να φέρουν στην επιφάνεια απωθημένες αναμνήσεις και ψυχικά στάδια ή εμπειρίες. Ενδίδοντας στον αισθητηριακό κόσμο, πέραν του στυγνού ορθολογισμού, αναδεικνύουν αυτό που ο Gordon Burn αποκαλεί «αντι-υψηλό», καθώς απέχουν από την ψυχαναλυτική αρχή της ηδονής.
Απόκοσμα σύμβολα και αινιγματικές οντότητες συνθέτουν ένα μη στατικό θέαμα στο οποίο τα πάντα συγκαλύπτονται με την επίφαση της οικειότητας. Εμποτισμένα με μια αίσθηση λιτότητας, αυστηρότητας αλλά και εγκατάλειψης, τα έργα που εκτίθενται χαρακτηρίζονται από μια διττή, αντιφατική διάσταση: ενώ φαίνονται γνώριμα, ταυτόχρονα στέκονται απειλητικά απέναντι στον θεατή, αποποιούμενα σαφούς ταυτοποίησης ή προσανατολισμού. Δελεαστικά, και συγχρόνως αποτρεπτικά, προκαλούν σύγχυση ή και αναστάτωση μέσω της αποστασιοποίησής τους από την ορατή πραγματικότητα.
Ο βασικός άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η έκθεση αφορά την ανάμειξη με έναν ανεξιχνίαστο κόσμο που δεν μπορεί να επαληθευτεί, παρά μόνο να γίνει αισθητός “στην ατμόσφαιρα”. Έτσι, οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του παρόντος/πραγματικού και των αντιθέτων τους καταλήγουν να είναι θολές. Στο πλαίσιο αυτής της οντολογικής ασυνέπειας, η παρουσία παίρνει τη μορφή απουσίας, ενώ η απουσία εισάγεται με όρους παρουσίας που επεκτείνεται πέρα από τα όρια του άμεσα αντιληπτού.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Επιμέλεια: Ντίνος Χατζηραφαηλίδης
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Kirstine Aarkrog, Andreas Albrectsen, Anna Gonzalez Noguchi, Francesco Pacelli, Deniz Saridas, Jura Shust, Sasha Streshna, Markus von Platen
Γραφιστικός σχεδιασμός: Ελένη Κασκούρα
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Sasha Streshna, Two nude figures kneeling and one standing between them. You can see some flowers as well., 2015, oil on canvas, 115 x 190 cm
