Ο Ρώσος συγγραφέας Αλεξάντρ Γκριν έγραψε τα «Πορφυρά Πανιά» το 1923. Πρόκειται για μία από τις πιο δημοφιλείς νουβέλες της ρωσικής λογοτεχνίας, που φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη συγγραφή της και ανεβαίνει από τις 24 Φεβρουαρίου και για 14 παραστάσεις στο Θέατρο Καλλιρρόης σε διασκευή και σκηνοθεσία Δανάης Ρούσσου. 

Δύο παιδιά, η Ασσόλ και ο Γκρέυ, διανύουν την πορεία προς την ενηλικίωση και την ερωτική αφύπνιση έως ότου συναντηθούν στην εκπλήρωση μιας προφητείας και μιας κοινής μοίρας. Οι ήρωες κινούνται  σε μια πορεία από την πεζή πραγματικότητα  προς το όνειρο.

Μέσα από τις παράλληλες αφηγήσεις, της Ασσόλ, που υποδύονται η Στεφανί Καπετανίδη σε νεαρή ηλικία και σε video η Όλια Λαζαρίδου και του Γκρέυ που ερμηνεύουν ο Κωνσταντής Μιζάρας και ο Μανώλης Μαυροματάκης αντίστοιχα, παρακολουθούμε τις ζωές των δύο παιδιών έτσι όπως έχουν οριστεί από την μοίρα, ρόλο τον οποίο ερμηνεύει ο Κυριάκος Υφαντής.

Η παράσταση ενδεδυμένη με συμβολισμούς και στοιχεία παραμυθιού, ενσωματώνει κούκλες φυσικού μεγέθους, όπου οι ηθοποιοί σε διπλό ρόλο κουκλοπαίκτη – ηθοποιού, υποδύονται τις πολλαπλές ηλικιακές φάσεις του ανθρώπου και διατρέχουν με λεπτότητα των ψυχισμό των ηρώων.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

“Η ιστορία των πορφυρών πανιών άρχισε τη μέρα εκείνη που, χάρη στην επίδραση του ηλίου είδα το θαλασσινό πανί κόκκινο, σχεδόν πορφυρό”. — Αλεξάντρ Γκριν  

Σκηνοθετικό σημείωμα Δανάης Ρούσσου  

Ασσόλ (al sol) σημαίνει ήλιος.

Ο ήλιος ανατέλλει και δύει σε μια αέναη κίνηση, κάθε μέρα.

Πάντα θα υπάρχει μια θάλασσα να διανύσουμε και πάντα η απόσταση αυτή θα είναι ένα θαύμα· που συντελείται λίγο μοιραία και συνάμα, προκαλεί τη βούλησή μας να το κατακτήσουμε. Όπως όλα τα θαύματα, συμβαίνει με την ίδια απλότητα που βρίσκει κανείς ένα χέρι και αποφασίζει να το κρατήσει στο δικό του. Για να ζήσεις ένα θαύμα δε χρειάζεται να ντυθείς ηρωικά, παρά μονάχα να πιστέψεις.

Ο ήλιος ανατέλλει και δύει σε μια αέναη κίνηση, κάθε μέρα. Και αυτό από μόνο του είναι ένα θαύμα. Αρκεί να σηκώσεις τα μάτια, να το δεις.  Η παράσταση είναι αφιερωμένη στη γυναίκα που τα πουλιά κάθονται στο κεφάλι της. Που σαν ήμουνα μικρή, μου έφτιαχνε χάρτινα καραβάκια. Στη μητέρα  μου. 

“Τα λεγόμενα θαύματα πρέπει εμείς οι ίδιοι να τα πραγματοποιούμε” — Αλεξάντρ Γκριν

Συντελεστές

Συγγραφέας: Αλεξάντρ Γκριν
Μετάφραση: Ιοκάστη Καμμένου
Διασκευή, σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια: Δανάη Ρούσσου
Σχεδιασμός & κατασκευή κουκλών: Στάθης Μαρκόπουλος 
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση
Video Art: Γιώργος Νικόπουλος 
Sound Design: Αθηνόδωρος Καρκαφίρης
Κάμερα: Γρηγόρης Πανόπουλος
Μακιγιάζ κουκλών: Άννα Σάπκα
Κατασκευή σκηνικών: Παναγιώτης Μανίκας 
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Λέπουρης 
Επικοινωνία: Μάνια Ζούση & Γιώργος Κατσώνης 
Διεύθυνση παραγωγής: Στέλιος Βαφέας
Παραγωγή: ΝΕΡΑ ΕΙΔΑ

Παίζουν: Στεφανί Καπετανίδη, Κωνσταντής Μιζάρας, Κυριάκος Υφαντής
Συμμετέχουν: Όλια Λαζαρίδου, Μανώλης Μαυροματάκης 

Διάρκεια: 75 λεπτά

Θερμές ευχαριστίες στη φωτογράφο και εικαστικό Δάφνη Ρόκου για την πολύτιμη βοήθεια της.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Κίχλη”

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το ΥΠΠΟΑ