Ένας μοναχικός νέος γνωρίζει τυχαία στο δρόμο μια νεαρή κοπέλα, τη Νάστενκα. Η βραδινή αυτή γνωριμία τους οδηγεί σε επαναλαμβανόμενες συναντήσεις τις νύχτες που ακολουθούν, όπου οι ήρωες μοιράζονται τις παράξενες ιστορίες της ζωής τους και συνδέονται με μια αδερφική και πρωτόγνωρη αγάπη. Ενώ, όμως, η Νάστενκα μιλάει για τον άντρα που περιμένει να γυρίσει πίσω σε αυτήν για να την παντρευτεί, ο ονειροπόλος ήρωας μας σιγά σιγά την ερωτεύεται, παρ’ όλο που η ανταπόδοση των συναισθημάτων του είναι ανέλπιδη. Ταυτόχρονα όμως εξομολογείται για πρώτη φορά όλον τον φαντασιακό του κόσμο, τον μοναχικό τρόπο ζωής του και το καταδικασμένο, μακριά από την πραγματικότητα μέλλον του.
Στις «Λευκές Νύχτες» του Ντοστογιέφσκι εμφανίζεται η φιγούρα του «ονειροπόλου». Ένας άνθρωπος που καταφεύγει στον κόσμο των δημιουργικών ονειροπολήσεων, πλάθει στο φαντασιακό του όσα η ζωή δεν του έχει δώσει ακόμα και γυρνάει την πλάτη στη σκυθρωπή πραγματικότητα. Στις «Νύχτες» οι ονειροφαντασίες κι αγωνίες του ήρωα ξεφεύγουν από τα δικά του πάθη και απλώνονται σε όλους τους θεατρικούς χαρακτήρες: στην Νάστενκα, στην τυφλή ξαδέρφη της και στον μυστηριώδη νοικάρη τους. Όσο, όμως, τα όνειρά τους παίρνουν μορφή, χάνεται κάθε αίσθηση της πραγματικής ζωής, ενώ ο χρόνος κυλά και τα νιάτα φεύγουν. Κι ενώ όλο αυτό μοιάζει με ένα αθώο και όμορφο παιχνίδι του ανθρώπινου μυαλού, ενέχει έναν σοβαρό κίνδυνο: ο άνθρωπος εγκλωβίζεται μέσα στο όνειρο, προσπερνάει την στιγμή που θα μπορούσε να του φέρει την πραγματική ευτυχία και πληρώνει το τίμημα της απόλυτης μοναξιάς. Μένει, έτσι, για όλους μετέωρη η ερώτηση: «Έζησες ή δεν έζησες;».
Apparatus
Οι Apparatus είναι μια ομάδα δημιουργών στον χώρο του θεάτρου και των εικαστικών τεχνών, με μέλη τους Μάνθα Καραδήμα, Δημήτρη Μπαλτά και Βάσια Χρονοπούλου. Apparatus κατά τον Vilem Flusser είναι ένα εργαλείο που έχει ως στόχο να αλλάζει το νόημα του κόσμου. Το ορίζει ως μαύρα κουτιά τα οποία προσομοιώνουν την ανθρώπινη σκέψη αλλά και ως ένα παιχνίδι που συνδυάζει σύμβολα, μετατρέποντας την κοινωνία σε ένα μηχανισμό ανάδρασης με στόχο την περαιτέρω βελτίωση των λειτουργιών και την ανάπτυξη της ίδιας της συσκευής. Έτσι, λοιπόν, στόχος της ομάδας είναι η δημιουργία μιας καλοκουρδισμένης μηχανής που είναι σε διαρκή ετοιμότητα να αρπάξει κάθε τι ωραίο και κάθε τι άσχημο και να το μετατρέψει σε κάτι καινούργιο μέσω των διαφόρων μορφών της τέχνης.
Σημείο εκκίνησης για τη δημιουργία νέων έργων είναι η θεματική που απασχολεί την ομάδα την εκάστοτε περίοδο και η ανάγκη επικοινωνίας της με την σύγχρονη κοινωνία. Έχουν παρουσιάσει μέχρι στιγμής τα έργα: «Οι Δούλες» του Ζαν Ζενέ (Θέατρο Άλμα – 2021), παράσταση επιχορηγούμενη από το ΥΠ.ΠΟ.Α., «Ιδομενέας, ο Βασιλιάς της Κρήτης» στο πλαίσιο του προγράμματος «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» (Αρχαίο Θέατρο Ορχομενού Αρκαδίας – 2021), «Τα Βρώμικα Χέρια» του Ζ.Π. Σαρτρ (Θέατρο 104 – 2019), «Νύχτες», μια παράσταση βασισμένη στις “Λευκές Νύχτες” του Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι (Θέατρο 104 – 2018), «Ο Μηχανισμός του Δωματίου» του Αριστείδη Αντονά (Κ.Ε.Τ. – 2017).
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συντελεστές
Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Βάσια Χρονοπούλου
Φωτισμοί: Δημήτρης Μπαλτάς
Σχεδιασμός βαλίτσας: Αναστασιάννα Μωραΐτη
Κοστούμια: Βάσια Χρονοπούλου
Μουσική: Γρηγόρης Ελευθερίου
Κίνηση: Φαίδρα Σούτου
Φωτογραφίες: Rockndrone
Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη
Παίζουν: Κωνσταντίνος Δημητρακάκης, Βασιλίνα Κατερίνη, Παναγιώτα Μπιμπλή, Δημήτρης Τσιγκριμάνης
Διάρκεια: 104 λεπτά