Χρήστος Κεχαγιόγλου-Η Κιβωτός του Νου: έκθεση στο Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού

Το Ίδρυμα Άγγελου & Λητώς Κατακουζηνού επί της Λεωφόρου Αμαλίας 4 στο Σύνταγμα, εγκαινιάζει την  έκθεση με τίτλο «Χρήστος …

Κεχαγιόγλου. Η Κιβωτός του Νου», η οποία θα διαρκέσει έως τις 4 Δεκεμβρίου 2011. Η έκθεση περιλαμβάνει 25 περίπου ζωγραφικά έργα, 15 φωτογραφίες, 12 ακουαρέλες καθώς και video εγκατάσταση από την πρόσφατη ενότητα της δουλειάς του καλλιτέχνη.

Η «Κιβωτός του Νου» αποτελεί μια εικαστική εγκατάσταση, έναν μικρόκοσμο, που αναπτύσσεται μέσα στους χώρους της ιστορικής οικίας Κατακουζηνού. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τα τοπία – ταξίδια, οι φανταστικές – ονειρικές πόλεις, τα πορτραίτα, οι σκηνοθετημένες από τον καλλιτέχνη φωτογραφίες σημαντικών μορφών της γενιάς του ’30 που έπαιξαν κυρίαρχο ρόλο στην ιστορία της οικίας, οι ακουαρέλες– στοιχεία μνήμης του δημιουργού, οι νεκρές φύσεις από αντικείμενα (παλέτες, πινέλα), εργαλεία της ζωγραφικής διαδικασίας και της καθημερινότητας του ζωγράφου αλλά και video εγκατάσταση που αντιπαραβάλει την camera obscure με το νου.

Ο Χρήστος Κεχαγιόγλου μας προσκαλεί στην «Κιβωτό του Νου» για μια ποιητική αναπόληση της ίδιας της τέχνης, σ’ ένα δημιουργικό παιχνίδι – ταξίδι της μνήμης. Μας ξεναγεί στον εσωτερικό τόπο όπου με την μορφή αινίγματος προβάλλεται μέσα μας ο κόσμος. Δεν αναπαριστά, αλλά ζωγραφίζει περισσότερο την αίσθηση, την ατμόσφαιρα των πραγμάτων και της φύσης, την ανάμνηση που απορρέει απ’ αυτά.
Ζωγραφίζει τη δροσιά της αυγής, τη ψύχρα και την υγρασία της νύχτας. Ζωγραφίζει τις κλιματολογικές συνθήκες περισσότερο  παρά τις γεωγραφικές. Οι εικόνες του αποσπασματικές, ονειροπόλες, διάφανες, άυλες και μετέωρες, συνδυάζουν τον λυρισμό με μια νέα αντίληψη των χρωμάτων.

Δημιουργεί τόπους μυστικούς και αρχιτεκτονικές κατασκευές με επάλληλους ορόφους, σιωπηλές προσόψεις, παράθυρα και  φεγγίτες όπου κατοικεί το άγνωστο, τοπία όπου οι όγκοι τους απομακρύνονται από το ορατό. Συνθέτει τις αναμνήσεις των εντυπώσεων που δέχεται και σκηνοθετεί το ασύλληπτο, δίνοντας σχεδόν πάντα μια κινηματογραφική αίσθηση στο σενάριο των έργων του.

Η ζωγραφική του εκπέμπει μια μυστηριώδη δύναμη ποιητικής αναπόλησης, μια μεταφυσική αισθητική την οποία συναντάμε σ’ ένα μεγάλο μέρος της δυτικοευρωπαϊκής ζωγραφικής της περιόδου του ’30.

Όπως αναφέρει η επιμελήτρια της έκθεσης Ελένη Αθανασίου «(…) ο Χρήστος Κεχαγιόγλου συνδυάζει την μεγάλη επιρροή της ζωγραφικής των  νέο αναγεννησιακών καλλιτεχνών με την βυζαντινή ζωγραφική.
Ξαναδίνει νόμους όπως οι Ιταλοί καλλιτέχνες, γιατί πιστεύει ότι το έργο τέχνης αποτελεί έκφραση των αιώνιων αρμονιών της φύσης και γι’ αυτό δεν μπορεί να αφεθεί στην τύχη.

Η Ιταλική ηρεμία και αρμονία διαφαίνεται στους παράξενους ιδεατούς – φανταστικούς χώρους που μοιάζουν με στημένες παγίδες, στα πυραμοειδή βουνά του και στα δέντρα του καμωμένα στον τόρνο.(…) Περιγράφει μια μαθηματική θεωρία της φόρμας που την έχει συλλάβει σαν ένα ρεπερτόριο των δυνατών γεωμετρικών μορφών, για να οδηγήσει στη συγκριτική μελέτη των συμμετριών και των μορφολογικών τύπων που χαρακτηρίζουν τις φυσικές φόρμες. Ανακεφαλαιώνει την εξέλιξη των θεωριών περί αναλογίας, αρμονίας, και γεωμετρικών κανόνων που εξυπηρετούν τη σύνθεση αρχιτεκτονικών σχεδιασμών και διακηρύσσει την πίστη του στην αποκρυφιστική  εσωτερική δύναμη–των αριθμών, των αρμονικών χαράξεων και των μαθηματικών – πάνω στο έργο τέχνης (…)».

Στα έργα του Χρήστου Κεχαγιόγλου, η ευγένεια και η αυστηρότητα αναδύουν μια αίσθηση καθαρότητας, όχι εγκεφαλικής και στεγνής αλλά αντίθετα μιας καθαρότητας που πηγάζει από την απόλυτη πειθαρχία του ταλέντου, της ευαισθησίας και της ζωγραφικής αίσθησης που διακρίνουν τον καλλιτέχνη. Σέβεται τις εκφραστικές αξίες, ζει με εσωτερικότητα και ένταση τη ζωή των πραγμάτων και κάνει μια τέχνη με πολλές ιδιαιτερότητες, σοβαρή και σιωπηλή.

Επιμέλεια έκθεσης: Ελένη Αθανασίου