Η εικαστικός Βιργινία Φιλιππούση παρουσιάζει το art project “Ephemeral”, που περιλαμβάνει ζωγραφικά και φωτογραφικά έργα της, αλλά και video art σε μια εικαστική εγκατάσταση που λειτουργεί σχολιαστικά στην έννοια του εφήμερου.
Η Λιάνα Ζωζά, επιμελήτρια της έκθεσης, γράφει: «Στην σύγχρονη τέχνη η έννοια του εφήμερου είναι γεγονός, πως εκτός του ότι αποτελεί πρόκληση και λειτουργεί σαν concept για την δημιουργία έργων με την χρήση διαφορετικών μέσων, υπήρξε παράλληλα και το ερέθισμα για την δημιουργία του “κινήματος” της εφήμερης τέχνης, μιας τέχνης που δεν την ενδιαφέρει η διατήρηση των έργων μέσα στον χρόνο, παρά μόνο το σχόλιο της στιγμής.
Η εικαστική εγκατάσταση Ephemeral της Βιργινίας Φιλιππούση, δεν ακολουθεί τους κανόνες και δεν είναι εφήμερη τέχνη, γιατί δεν ήταν αυτός ο στόχος της εικαστικού. Η επιθυμία της ήταν να δημιουργήσει μια ενδιαφέρουσα συνομιλία μεταξύ των μέσων που χρησιμοποιεί, όπως ζωγραφική, φωτογραφία και video art και κεντρικό θέμα τους κολυμβητές της που αιωρούνται σε περιβάλλοντα πραγματικά και φανταστικά, καλώντας τον θεατή να περιηγηθεί ανάμεσά τους».
Ο Αντώνης Σκιαθάς, ποιητής, γράφει: «Γεωγραφίες Λουομένων | Η μνήμη του νερού καταργεί τη βαρύτητα. Τα χρώματα διαμορφώνουν τη γεωγραφία της ύπαρξης. Υποθαλάσσιες λήψεις για τη ζωή που ανήκει στην αιωνιότητα του γαλάζιου. Αθόρυβες παρουσίες με τα αρχέτυπα των λουομένων σε αρμονικές κινήσεις για τις αγωνίες μιας αναπνοής μιας στιγμής πριν το τελολογικό πνίγομαι ή ζω.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τοπία γεμάτα φως και ελπίδα που καταργούν τη βαρύτητα καθώς οι άγγελοι της Βιργινίας Φιλιππούση, κολυμβητές και κολυμβήτριες, με σώματα που πλάθουν το χρόνο, συνοδοιπόρους στα μυθικά τοπία της ύπαρξης.
Χορευτές χωρίς αγωνίες λατρεύουν το νερό και ως θεότητες αρχαιοελληνικές συμμετέχουν στο αέναο ταξίδι των θνητών για τα μικρά και τα μεγάλα της ύπαρξης.
Η καθαρή γραφή της Φιλιππούση και ο ορθός εικαστικός της λόγος πραγματικά τιμά την εικόνα είτε ως ζωγράφος είτε ως καλλιγραφία χρωμάτων στα εσωτερικά τοπία της θαλάσσιας μνήμης και της ανθρώπινης λατρείας για το νερό.
Με σπάνιο τρόπο και εξαιρετική δύναμη στην πειθαρχία της συγκρότησης της προσωπικής ταυτότητας, η Βιργινία Φιλιππούση συνομιλεί για όλα εκείνα που τρέφουν οι ανθρώπινες ματαιότητες, με ευρήματα το θαλάσσιο τοπίο και την κηδεμονία του βυθού.
Μοναδικές αυτοβιογραφικές στιγμές μιας σημαντικής Ελληνίδας εικαστικού».
Η Βιργινία Φιλιππούση, μοιράζεται μαζί μας, σκέψεις της από την διαδικασία της δημιουργίας του “Ephemeral”: «Το Ephemeral αποτελείται από μια ενότητα από ζωγραφικά έργα που δημιουργήθηκαν στο διάστημα των τριών τελευταίων χρόνων σε συνομιλία με υποβρύχιες φωτογραφίες της ίδιας περιόδου.
Ήταν ο καιρός της πανδημίας, η ανασφάλεια, η αίσθηση του εφήμερου, το “αφεθείναι” σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση που έγινε η αφορμή για αυτήν την εικαστική συνομιλία.
Η πρόκληση για μένα ήταν να επιλέξω φωτογραφίες που να “εμπλέκονται”, όχι μόνον θεματικά, αλλά και εικαστικά με το ύφος των ζωγραφικών έργων μου, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα είδος εικαστικής εγκατάστασης που να συνθέτει αρμονικά τα δυο είδη τέχνης.
Ο τίτλος αφορά το στιγμιαίο φωτογραφικό κλικ, την απομόνωση μιας στιγμής, κάτι που δεν θα επαναληφθεί ποτέ ξανά με τις ίδιες συνθήκες, παραλληλίζοντας την εφήμερη “παύση” των καταστάσεων της καθημερινότητας, μιας καθημερινότητας όπως αυτή που βιώσαμε τον καιρό της καραντίνας.
Η πρώτη φορά που παρουσίασα μια μικρή ενότητα υποβρυχίων φωτογραφιών ήταν το 2013, στο πλαίσιο των Φωτογραφικών Συναντήσεων των Κυθήρων. Δέκα χρόνια μετά και αφού είχε συγκεντρωθεί ένας μεγάλος αριθμός ψηφιακών αρχείων ένοιωσα την ανάγκη να τις ξαναδώ, να επιλέξω ανάμεσά τους και να τις εντάξω σε μια εικαστική συνομιλία με πρόσφατα ζωγραφικά έργα που ξεκίνησα να δουλεύω το 2020. Ένα έργο βιντεοτέχνης του Bill Viola με τίτλο “The raft”, μια δουλειά του 2004, ήταν η αφορμή για να αναζητήσω διαφορετικούς εικαστικούς τρόπους έκφρασης, για να παραλληλίσω την έννοια του εφήμερου.
Συγχρόνως η φωτογραφική ενότητα είναι μια φευγαλέα ματιά στο τοπίο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ένα θέμα που αγαπώ. Η διαφάνεια του νερού, οι παραμορφώσεις που δημιουργούνται με την διάθλαση του φωτός, το φαινόμενο της άνωσης, είναι οι διαρκείς εικαστικές στιγμιαίες εκπλήξεις που απολαμβάνω στα μικρά ταξίδια κάτω από το νερό».
Βιργινία Φιλιππούση
Η Βιργινία Φιλιππούση φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με δασκάλους, στη ζωγραφική τους Δημήτρη Μυταρά και Γιάννη Μόραλη (1982) και στην Χαρακτική τους Κώστα Γραμματόπουλο και Βασίλη Καζάκο. Παρακολούθησε το εργαστήρι «Η Τέχνη του Βιβλίου» με δάσκαλο τον Γιάννη Παπαδάκη και ολοκλήρωσε με επιτυχία Μεταπτυχιακή εργασία με υποτροφία του ΙΚΥ και Δάσκαλο τον Θανάση Εξαρχόπουλο.
Από το 1985 έως το 2011 δίδαξε το μάθημα των «Εικαστικών» στην Δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Παράλληλα με την ζωγραφική, την πρόσφατη δεκαετία, ασχολείται με την βιντεοτέχνη και με την τέχνη της φωτογραφίας, όπως και με πειραματικούς τρόπους καταγραφής της εικόνας σε φωτοευαίσθητες επιφάνειες χρησιμοποιώντας χειροποίητες (pinhole) κατασκευές.
Το 2021 παρακολούθησε το πρόγραμμα του ΕΚΠΑ με θέμα VideoArt.
Από το 2013 έχει πραγματοποιήσει 6 ατομικές εκθέσεις, οι πιο πρόσφατες είναι: 2020 «Το πράσινο δωμάτιο» στην Οικία Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού σε επιμέλεια της Ίριδας Κρητικού και το 2022 «SUMMERtime” στην αίθουσα Τέχνης «αντί” της Αντιπάρου σε επιμέλεια της Μαίρης Χατζάκη.
Έχει λάβει μέρος σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.
Ατομικές εκθέσεις
2023: Ephemeral, Cube Gallery, επιμέλεια: Λιάνα Ζωζά
2022: SUMMERtime-Watercolours, «αντί» artGallery, επιμέλεια: Μαίρη Χατζάκη
2020: Το πράσινο δωμάτιο, Οικία Κατακουζηνού, επιμέλεια: Ίριδα Κρητικού
2019: Déjà Vu, Aίθουσα Τέχνης kaplanon5 Αθήνα
2013: Aquarium, Αίθουσα Τέχνης kaplanon5, Αθήνα.
2013: Camera Lucida, Μερκάτο – Φωτογραφικές Συναντήσεις Κυθήρων
2012: Wandering, Κέντρο Πολιτισμού περί τεχνών, Πάτρα
