Άρθρο 24, παρ. β: Κακοποίηση των ζώων Ο φόνος και ο βασανισμός των ζώων με την εσκεμμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης …
Παστούρωμα: μια βάρβαρη μορφή κακοποίησης είναι ο βασανισμός των ζώων μέσω του δεσίματος των άκρων τους με στόχο της ακινητοποίησή τους.
Όλα ξεκίνησαν από έναν τράγο! Κάποιος χωρικός βλέπει έναν τράγο να καταστρέφει ένα αμπελόκλημα. Πιάνει τον τράγο και τον θυσιάζει στον Διόνυσο. Οι χωρικοί, που παρακολουθούν τη σκηνή της θυσίας, αρχίζουν να χορεύουν γύρω από το σφάγιο και να τραγουδούν. Αυτή η τυχαία ευθυμία, με αφορμή τη θυσία ενός τράγου, εξελίχτηκε σε επίσημη ιεροτελεστία. Η θυσία έχει τις ρίζες της στα αρχαία χρόνια σε μια κοινωνία που φόρτωνε συμβολικά όλες της αμαρτίες του λαού σε ένα ζώο, μετατρέποντάς το σε ενσαρκωμένη μόλυνση, που μπορούσε να εκδιωχθεί πλέον ώστε να επέρθει η υποτιθέμενη κάθαρση.
Η κακοποίηση εντάσσεται σε ένα πλαίσιο βίαιης συμπεριφοράς του θύτη, η οποία συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια επιβολής στο θύμα … ένα έγκλημα εξουσίας και ελέγχου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συνδιοργανωτής: ΚΕ.ΠΕ.Α Σύρου-Ερμούπολης