Όρος πρώτος: Ποτέ, μα ποτέ δε θα πάρουμε ηρωίνη Όρος δεύτερος: Ποτέ, μα ποτέ δε θα εγκαταλείψουμε ο ένας τον άλλον
Η Αθηνά Δελιάδη, απόφοιτος του τμήματος Υποκριτικής, Σκηνοθεσίας και Θεατρικών Σπουδών του LAMDA και του Lee Strasberg Theatre Institute στη Νέα Υόρκη, σκηνοθετεί το βραβευμένο έργο του Laurence Wilson («Urban Legend», «Lost Monsters») «Black Berry Trout Face», μια τρυφερή όσο και άγρια ιστορία ενηλικίωσης που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα κι επαναλαμβάνεται στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός μετά την περσινή επιτυχία της παράστασης.
Μια μέρα όπως όλες τις άλλες, τρία ανήλικα αδέλφια ξυπνούν κι ετοιμάζουν το πρωινό τους. Μέσα όμως στο κουτί των δημητριακών ένα γράμμα τους αποκαλύπτει ότι η ηρωινομανής μητέρα τους τα εγκατέλειψε και είναι πλέον μόνα. Συμμορίες, ναρκωτικά, έγκλημα και πορνεία αποτελούν την καθημερινότητα των τριών αδερφών, τα οποία καλούνται ξαφνικά να ενηλικιωθούν ύστερά από τη φυγή της μητέρας τους που προκαλεί μια σειρά από έντονες και απρόβλεπτες αντιδράσεις.
Λίγα λόγια για το έργο «Blackberry Trout Face (Μούρη Γεμάτη Μούρα)»:
Σε ένα διαμέρισμα του Λίβερπουλ -που θα μπορούσε να είναι στον κάτω όροφο μιας οποιαδήποτε ελληνικής πολυκατοικίας- μεγαλώνουν μαζί, αλλά και ο καθένας μόνος, τρεις έφηβοι. Ο Τζέηκι, η Κέρι και ο Κάμερον -τα τρία πρόσωπα του έργου- είναι ετεροθαλή αδέρφια από την ίδια μητέρα και διαφορετικούς πατεράδες. Μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον όπου οι μόνες διέξοδοι είναι οι τοξικοεξαρτήσεις, η πορνεία και οι συμμορίες. Όταν η μητέρα τους τούς εγκαταλείπει αναγκάζονται να αναζητήσουν την ουσία της μητρότητας: δηλαδή ό,τι τρυφερά ανθρώπινο επιβιώνει. Το αναζητούν κατά μόνας, αλλά -κυρίως- μαζί. Οι τρεις τους είναι, ταυτόχρονα, και οι τρεις όψεις της εφηβείας, της ενηλικίωσης, του βλέμματος. Μέσα στους τοίχους του σπιτιού ενυπάρχουν όλοι οι οικογενειακοί δεσμοί, με όποιο πρόσημο θετικό ή αρνητικό, όλα τα συναισθήματα πλαισιωμένα από μια πραγματικότητα που πρέπει να αντέξουν, διατηρώντας το καταφύγιό τους.
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα το ηχηρό και, σε μεγάλο βαθμό, αυτοβιογραφικό κείμενο του Laurence Wilson, που έκανε ζωηρή εντύπωση στο Λονδίνο, από μια ομάδα νέων δημιουργών στο Θέατρο Σταθμός.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σκηνοθετικό σημείωμα:
Σε κάθε κείμενο αναζητούμε τον εαυτό μας. Ιδίως στο θέατρο όπου όλα μεγεθύνονται. Το Blackberry Trout Face θα μπορούσε να είναι απόσπασμα από ένα ντοκιμαντέρ: ταυτόχρονα μακριά, αλλά και δίπλα μας. Όσο μακριά -αλλά και δίπλα μας- συνυπάρχουν οι τοξικοεξαρτήσεις, η πορνεία και η εγκατάλειψη με την τρυφερότητα, την αλληλεγγύη και την αγάπη. Το έργο λαμβάνει χώρα στο Λίβερπουλ. Θα μπορούσε να συμβαίνει στον από κάτω όροφο. Επί σκηνής τρεις έφηβοι: Ο Τζέικι, Η Κέρι κι ο Κάμερον. Τρία ετεροθαλή αδέρφια από διαφορετικό πατέρα αλλά την ίδια μητέρα. Την ίδια μητέρα που τα εγκαταλείπει βυθισμένη στο σκοτάδι. Τώρα είναι αναγκασμένοι να παλέψουν. Κατά μόνας και, κυρίως, μαζί. Αυτό το μαζί είναι (ή προσπαθούμε να είναι) ο πυρήνας της παράστασης.
Γι’ αυτό και την παράσταση την κάνουμε μαζί. Συζητώντας. Ψάχνοντας. Αυτοσχεδιάζοντας. Παίζοντας. Όλες και όλοι μας νέοι άνθρωποι. Σαν τα πρόσωπα του έργου. Στη δική μας περιπέτεια. Αναζητώντας συνεχώς τη συνύπαρξη και τη συνεργασία. Κι έτσι, μαζί, το κείμενο έρχεται από το Λίβερπουλ εδώ. Ως σώμα που δεν συνομιλεί μόνο με τις τοξικοεξερτήσεις, τις εφηβικές συμμορίες, την πορνεία, αλλά και με τις αγωνίες της καθεμιάς και του καθένα μας που ανταμώσαμε σε αυτήν την προσπάθεια. Γιατί στο Blackberry Trout Face πρωταγωνιστούν άνθρωποι. Δηλαδή, η ανθρώπινη συνθήκη, όπου σε μετασχηματίζει άλλοτε σε ήρωα/ηρωίδα κι άλλοτε σε αγρίμι. Ανάλογα με το ποιος/α είναι πλάι σου.
Το -εν μέρει- αυτοβιογραφικό κείμενο του Laurence Wilson, που επιλέξαμε, ανεβαίνει για πρώτη φορά στη χώρα μας. Ή μήπως όχι;
Συντελεστές:
- Μετάφραση: Τζούλια Διαμαντοπούλου
- Σκηνοθεσία: Αθηνά Δελιάδη
- Βοηθός Σκηνοθέτις– Κίνηση: Ελιάν Ρουμιέ
- Μουσική: Johnie Thin (Γιάννης Ιόλαος Μανιάτης)
- Σκηνικό-Κοστούμια: Αλέγια Παπαγεωργίου
- Φωτισμοί: Χάρης Δάλλας
- Φωτογραφία: Ελίνα Γιουνανλή
- Video: Γιάννης Αντωνόπουλος
- Παραγωγή: LET’S TALK ABOUT
- Ερμηνεύουν: Ανδρέας Γιαννακούλας, Μαντώ Παπαρρηγοπούλου, Γιάννης Τσουμαράκης
Διάρκεια: 75 λεπτά
Διαβάστε το άρθρο της Ελιάν Ρουμιέ για την παράσταση «Blackberry Trout Face (Μούρη Γεμάτη Μούρα)»:
Διαβάστε επίσης:
Θέατρο Σταθμός: Καλλιτεχνικός προγραμματισμός – Χειμώνας 2023-2024
