H ζωή μου ρε φίλε
Αυτό που έχω μέσα μου
Που δεν έχει καμιά σχέση με τίποτα που ξέρω
Από τότε που θυμάμαι τον κόσμο

Η Λούλα Αναγνωστάκη, μια από τις πιο σημαντικές και δυναμικές μορφές της νεοελληνικής δραματουργίας, γράφει στα 1982 την σπαρακτική και σπαρταριστή «Κασέτα». 40 περίπου χρόνια μετά τη θρυλική παράσταση του Κάρολου Κουν και 20 χρόνια μετά το τελευταίο ανέβασμα του στην Αθήνα, «Η Κασέτα», το ανατρεπτικό και αναρχικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη, επιστρέφει στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός. Σκηνοθετεί – στο πλαίσιο της διδακτορικής του διατριβής στο πανεπιστήμιο του Ηull με τίτλο «Η πνευματική παρακαταθήκη της Λούλας Αναγνωστάκη» –  ο Μάνος Καρατζογιάννης, έχοντας στο ενεργητικό του τη μακρόχρονη εργασία του πάνω στη δραματουργία της Αναγνωστάκη (Η Κασέτα, Η Παρέλαση, Ο ήχος του όπλου, Ο Ουρανός κατακόκκινος, Σ’ εσάς που με ακούτε, Δωμάτια Μνήμης, Ενέδρες της Ζωής – Λούλα Αναγνωστάκη mixage, Στην Πόλη της Λούλας Αναγνωστάκη, Εντευκτήριο: Αφιέρωμα Λούλα Αναγνωστάκη). Την εξαιρετική διανομή απαρτίζουν ηθοποιοί της παλαιότερης αλλά και της νεότερης γενιάς.

Σημείωμα συγγραφέα

Τα πρόσωπα του έργου προέρχονται από τον οικείο γύρω μας κοινωνικό χώρο. Μετέωροι, ανάμεσα στην πρωτόγονη ύπαιθρο, απ’ όπου κατάγονται και το αφιλόξενο τοπίο της πόλης, απ’ όπου μετανάστευσαν, εντάσσονται στο μεγάλο πλήθος των Νεοελλήνων. Κάτοικοι των παρυφών της πρωτεύουσας – αλλά και ακατάπαυστα κυκλοφορώντας στο κέντρο της – προσπαθούν να επιβιώσουν με έναν σπασμωδικό και εύθραυστο ρεαλισμό. Χρησιμοποιώντας βιαστικά τα καινούργια πρότυπα, που αφειδώς, τους προσφέρονται υποχρεώνονται να υπάρξουν με «μικρές» καθημερινές πράξεις. Μέσα όμως σε αυτές τις μικρές πράξεις συμπιέζεται ένας αρχέγονος ψυχισμός, που με αμετάλλακτα τα δικά του συναισθηματικά και φυλετικά στοιχεία, εξακολουθεί να διατηρείται μέσα τους. Τότε τα πρόσωπα αισθάνονται αδικαίωτα, συνειδητοποιούν ότι δεν είναι ευτυχισμένα, χωρίς να είναι σε θέση να αντιληφθούν τα αίτια, η ζωή τους χάνεται στο τίποτα. Το πρόσωπο που έχει την κασέτα είναι το μόνο που φαίνεται να ξέρει. Με αγωνία βιώνει τον χάσιμο, την εξαφάνιση της ζωής. Αποκομμένος μέσα του από κάθε καθημερινότητα, συνειδητοποιεί την αναγκαιότητα της Μεγάλης Πράξης, που θα τον δικαιώσει σαν ύπαρξη. Πολύ μακριά από τους άλλους, περιτριγυρισμένος όμως ασφυκτικά από αυτούς, μοιάζει να είναι, από την αρχή ως το τέλος, ο πιο δυνατός και μαζί ο πιο αδύναμος.

-Λούλα Αναγνωστάκη

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Αν μπορούσα να χωρέσω σε ένα έργο όλο μου τον ενθουσιασμό, την πνευματική αναζήτηση αλλά και την αγωνία μου, αυτό θα ήταν αναμφίβολα η «Κασέτα». Όχι μόνο γιατί βγήκα στο θέατρο με αυτό, μαθητής ακόμα, στο πλευρό του δασκάλου μου Γιώργου Αρμένη, αλλά γιατί τότε γνώρισα για πρώτη φορά τη Λούλα Αναγνωστάκη, η οποία καθόρισε τον τρόπο που σκέφτομαι από τα πρώτα μου ήδη βήματα ως ηθοποιός και αργότερα ως σκηνοθέτης. 20 χρόνια σχεδόν μετά την πρώτη μου επαφή μαζί του, θέλησα να ανεβάσω ξανά το έργο –  ίσως γιατί τον ενθουσιασμό μου διαδέχεται πια μια αγωνία όλο και πιο έντονη, για όσα συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας. Σήμερα που κυριαρχεί ένα έντονο χνάρι εμφύλιας διαμάχης κάτω από οποιαδήποτε δημόσια συζήτηση, είτε πρόκειται για έναν μεταρρυθμιστικό νόμο, είτε για μια δήλωση ενός προβεβλημένου προσώπου ή ακόμα και για μια μορφή σάτιρας, η επικαιρότητα του έργου είναι συγκλονιστική. Κι όσο συνεχίζουμε να υποτιμάμε επιδεικτικά ο ένας τον άλλο μέσα στην ασφυκτική μας καθημερινότητα, αναζητώντας τη μεγάλη πράξη μόνο στη σφαίρα της ουτοπίας, η ομοψυχία αντί για προϋπόθεση θα εξακολουθεί να είναι συλλογικό αλλά και προσωπικό ζητούμενο ανέφικτο.

-Μάνος Καρατζογιάννης

Ταυτότητα παράστασης «Η Κασέτα»

  • Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης    
  • Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Γιώργος Δεπάστας, Γιώργος Ζιόβας, Βάσω Καμαράτου, Μάνος Καρατζογιάννης, Αναστασία Ραφαέλα Κονίδη, Ερμίνα Κυριαζή, Σμαράγδα Σμυρναίου, Γιάννης Τσουμαράκης                                                                                                         
  • Μουσική: Γιώργος Ανδρέου                                                                    
  • Σκηνικά- Κοστούμια: Άγγελος Αγγελής
  • Φωτισμοί: Άγγελος Παπαδόπουλος
  • Βοηθός σκηνοθέτη: Χρύσω Χαραλάμπους
  • Παραγωγή: Πολιτισμός Σταθμός Θέατρο

Διάρκεια: 110 λεπτά

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Την Κυριακή στις 26 Μαΐου στις 20:30, αμέσως μετά την τελευταία παράσταση του έργου της Λούλας Αναγνωστάκη «Η Κασέτα», θα ακολουθήσει στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός συζήτηση σχετικά με το συγκεκριμένο έργο και τη σύνολη δραματουργία της συγγραφέως. Συντονίζει ο καλλιτεχνικός συντάκτης και δημοσιογράφος της LIFO Χρήστος Παρίδης

Συμμετέχουν:

  • Δηώ Καγγελάρη, Θεατρολόγος ΑΠΘ, Διευθύντρια Σπουδών Δραματικής Σχολής Εθνικού Θεάτρου
  • Δήμητρα Κονδυλάκη, Διδάκτορας Συγκριτικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, δραματουργός και μεταφράστρια.
  • Βίκυ Μαντέλη, Δι­δά­κτο­ρας θε­α­τρο­λο­γί­ας του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Αθη­νών, μέ­λος ΕΕΠ του Τμή­μα­τος Θε­α­τρι­κών Σπου­δών του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Πα­τρών
  • Λέανδρος Πολενάκης, Διδάκτορας Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Πολιτιστικής Διαχείρισης του Παντείου Πανεπιστημίου Αθήνας. Κριτικός της εφημερίδας Αυγή, συγγραφέας και μεταφραστής.
  • Μάνος Καρατζογιάννης, Ηθο­ποιός, σκη­νο­θέ­της, συγ­γρα­φέ­ας και καλ­λι­τε­χνι­κός διευ­θυ­ντής του Θε­ά­τρου Σταθ­μός. Εκ­πο­νεί τη δι­δα­κτο­ρι­κή του δια­τρι­βή στο πα­νε­πι­στή­μιο του Hull με τί­τλο: «Η πνευ­μα­τι­κή πα­ρα­κα­τα­θή­κη του έρ­γου της Λού­λας Ανα­γνω­στά­κη».

Photo Credit: © Elina Giounanli

Διαβάστε επίσης:

Λούλα Αναγνωστάκη – Η Κασέτα: Κυκλοφορεί το κείμενο του έργου από την Κάπα Εκδοτική