Η Κατερίνα Ανδρέου aka Kandè, ασχολείται με τη Neo-Soul/R&B, και έχει κατακτήσει τη δική της θέση στην underground μουσική σκηνή της Αθήνας. Με την εντυπωσιακή φωνή της και τον τρόπο που τη χειρίζεται, εκπέμπει έναν ρομαντισμό και ένα soulfulness που μπορούμε να διακρίνουμε σε κομμάτια της όπως το What a Lovely View και το Ι Feel Tired , ενώ επέστρεψε πρόσφατα με νέο single, το Fury of War, ένα upbeat, ρομαντικό και με πολύ ωραία vibes τραγούδι, το οποίο συνοδεύεται από ένα dreamy μεταφυσικό music video.

***

-Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο σας single “Fury of War”, στο οποίο συνυπογράφετε τη μουσική μαζί με vernayo, papatanice, και Διγενή. Ενώ, μόνη σας έχετε γράψει και τους στίχους του κομματιού. Θα θέλατε να μας πείτε για τις αναφορές που έχετε χρησιμοποιήσει από βίντεο γκέιμς, και τον κόσμο του φανταστικού;

Το διάστημα που έγραφα το κομμάτι “Fury of War”, έπαιζα το παιχνίδι “Paladins”, ένα πολεμικό παιχνίδι σε ένα φανταστικό μαγικό κόσμο με φανταστικούς παίκτες και ικανότητες . Θεωρώ ότι μέσα απ’ τα video games και από το τρόπο που επιλέγει να παίξει ένας παίκτης, μπορείς να καταλάβεις πολλά στοιχεία του χαρακτήρα του. Κάποιος μπορεί να παίξει ύπουλη επίθεση, από πλαϊνές πλευρές ή πίσω απ’ τους αντιπάλους, άλλος να γίνει αόρατος, άλλος να μπαίνει ως ασπίδα, άλλος με αργές στρατηγικές κινήσεις και άλλος με πιο γρήγορες λειτουργικές. Εγώ τρέχω πάντα πρώτη στο κέντρο της μάχης, χωρίς πολύ σκέψη με μια παίκτρια που ρίχνει βαριά πυρομαχικά (aoe damage). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πεθάνω και πρώτη, αλλά έχω ήδη πετάξει τα όπλα μου. Αυτή η ορμή χωρίς την απαιτούμενη στρατηγική είναι ένα χαρακτηριστικό που το βλέπω γενικότερα στη ζωή μου και πολλές φορές δεν με έχει οδηγήσει σε καλό αλλά ποτέ δεν με έχει εμποδίσει από το να κυνηγάω τα όνειρά μου και να παλεύω γι αυτά.

-Γενικά, όσον αφορά και τις προηγούμενες δουλειές σας, από που θα λέγατε πως αντλείτε έμπνευση;

Οι κανόνες, οι στρατηγικές προσεγγίσεις και οι επιλογές που κάνεις σε ένα παιχνίδι μου δημιουργούν πολλές εικόνες από τη πραγματική ζωή. Οπότε τα παιχνίδια είναι σίγουρα μια πηγή έμπνευσης, όπως και οι εικόνες από το διάστημα. Φυσικά, εμπειρίες και συναισθήματα που έχω νιώσει από κάποιο προσωπικό μου βίωμα, αποτελούν λόγο να γράψω μουσική.

-Πώς η συνεργασία σας με τον Διγενή έχει συμβάλει στο να βρείτε τον ήχο σας, και πώς θα τον χαρακτηρίζατε;

Τη πρώτη μέρα που βρέθηκα στο στούντιο της Mellowsophy Music, για το πρώτο session/γνωριμία, συνάντησα τον Γιώργο Διγενή, ο οποίος είναι ο υπεύθυνος για τις in house μουσικές παραγωγές της εταιρείας. Αφού συστηθήκαμε και συζητήσαμε, ακούσαμε πολλή μουσική. Σε μια στιγμή, ξεκινάει να γράφει μια μελωδία με beat, πλήκτρα και μπάσο και μου λέει πάω ένα λεπτό να πάρω κάτι από το περίπτερο, αν θες δοκίμασε κάτι. Και εκείνη τη μέρα έγραψα το ρεφρέν του “How Can I Forget the Day”. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα βρεθώ μια μέρα με έναν άνθρωπο που δεν γνώριζα και ξαφνικά θα γράψουμε μέσα σε λίγα λεπτά κομμάτι. Ο καθένας στην πορεία προσέθετε κάτι, για παράδειγμα με βάση τη μουσική έγραφα κάποιες μελωδίες και στη συνέχεια χτίζαμε πάνω σε αυτές και συμπληρώναμε τα μουσικά μέρη. Αυτό για μένα λέγεται χημεία και το εύχομαι σε όλους. Να βρουν δηλαδή συνεργάτες που έχουν κατανόηση, χημεία, κοινές αναφορές και διάθεση να ανακαλύψουν και να αναμείξουν τις μουσικές τους εμπειρίες. Τα ακούσματά μας λοιπόν και αυτή η φυσική ροή που είχαμε και έχουμε στο δημιουργικό κομμάτι, οδήγησε σε έναν rnb soul ήχο στον οποίο μπορεί να διακρίνει κανείς και άλλες επιρροές.

-Ποιες θα λέγατε πως αποτελούν κάποιες μουσικές επιρροές σας; Και ακόμα, ποια είναι η πιο πρόσφατη μουσική σας ανακάλυψη;

Επιρροές έχω από πολλά μουσικα ειδη. Μεγάλωσα με τη ροκ μουσική και στην πορεία άρχισα να ακούω blues,soul,funk,rnb κ.ά. Το τελευταίο διάστημα ακούω πολλή jazz, ένα είδος που δεν ανακάλυψα τώρα φυσικά, αλλά ποτέ δεν το είχα εξερευνήσει τόσο σε βάθος.

-Κοιτάζοντας κανείς τα βίντεο κλιπ σας είναι σα να βλέπει ταινίες μικρού μήκους. Γιατί έχετε επιδιώξει να εστιάσετε τόσο στην οπτική πτυχή, δημιουργώντας χαρακτήρες και σύμπαντα;

Μ’ αρέσει να σκηνοθετώ και μ’ αρέσει να ζωντανεύω εικόνες που προκύπτουν από τους στίχους. Εκτός από τη μουσική και από τις σπουδές μου στο χορό (Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης), είμαι τελειόφοιτη στη Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Βρίσκω λοιπόν φοβερή ευκαιρία να δουλέψω το σκηνοθετικό, το υποκριτικό και το σκηνογραφικό κομμάτι στα δικά μου video clip, φυσικά έχοντας μια φοβερή ομάδα που όλοι μαζί συμβάλλουμε στο να βγει αυτό το αποτέλεσμα.

-Ποια στιγμή ξεχωρίζετε από όταν βρεθήκατε στη σκηνή του Release Athens 2023;

Στην αρχή του live, βρισκόμουν για λίγα λεπτά στο πλαϊνό μέρος της σκηνής μέχρι να τελειώσει το εισαγωγικό αυτοσχεδιαστικό μουσικό μέρος. Παρατηρούσα λοιπόν τα παιδιά από την άκρη, χωρίς να βλέπω τι αντικρίζουν μπροστά τους. Αφού έφτασε η ώρα να βγω στη σκηνή, βλέπω τόσο κόσμο να χειροκροτά και να σκορπά ζεστά συναισθήματα. Εκείνη τη στιγμή άρχισε η καρδιά μου να χτυπάει δυνατά και να μου κόβεται η ανάσα. Κοίταξα τα παιδιά γύρω μου και τους είδα χαμογελαστούς και να γκρουβάρουν με τη μουσική. Τότε ήταν που επανήλθαν οι παλμοί μου και έζησα μια από τις πιο γλυκές και έντονες στιγμές της ζωής μου.

-Και πιο πρόσφατα από το Mellowsophy Festival;

Στις 24 Μαΐου, μοιραστήκαμε τη σκηνή με τη Matina Sous Peau, τους Sworr, τον Coslee και τον Κωστή στο Ground stage του Gazarte, στο Day 2 του φεστιβάλ της Mellowsophy Music. Ήταν ένα πολύ όμορφο φεστιβάλ με υπέροχους καλλιτέχνες, που μας έβαλε ο καθένας στο δικό του μουσικό κόσμο, με πολύ ωραίους ήχους και ατμοσφαιρικά χρώματα. Νιώθω τιμή επίσης που έπαιξα μαζί με τόσο καλούς μουσικούς και φίλους, αναφέρομαι στο Θωμά Παπαθανάση, τον Λεωνίδα Δαγδελένη, τον Άλεξ Μαραγκό, τον Ζήση Μεζίλη και την Τζο Απίστολα. Ο κόσμος ήταν πολύ ζεστός και ένιωσα να γινόμαστε όλοι μια παρέα που βαϊμπάρουμε με τη μουσική.

Πώς είναι να ακούς το κομμάτι σου να παίζει σε ραδιοφωνικό σταθμό;

Είναι πολύ όμορφο και συγκινητικό, όχι μόνο γιατί ξέρεις ότι με αυτό το τρόπο μοιράζεσαι τη μουσική σου, αλλά γιατί υπάρχουν σταθμοί και παραγωγοί που στηρίζουν και πιστεύουν στους νέους δημιουργούς και αυτό γεννά πολλή αισιοδοξία.

-Υπάρχει κάποιο επαγγελματικό πλάνο σας που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

Ετοιμάζουμε την επόμενη κυκλοφορία που πιθανότατα θα γίνει μέσα στο καλοκαίρι και οργανώνουμε live εμφάνιση με την ολοκλήρωση του πρώτου μου ep. Εκτός από το προσωπικό μου project, το καλοκαίρι έχουμε προγραμματισμένα live με τους 1550, τον Δημήτρη Κοργιαλά και τον Γιάννη Ζουγανέλη εντός και εκτός Αθηνών.

-Αν σας ζητούσαμε να αφιερώσετε έναν στίχο σας στους αναγνώστες/τριες του CultureNow, ποιός θα ήταν αυτός;

Let’s play a game, maybe we’ll become good friends, the dice is guide, for the win you have to fight, the road is tough, not trusting you is really hard, your head high, you just picked a promising card.