Τρία κωλόπαιδα –με την καλή έννοια- ο Φοίβος, ο Ανδρέας και ο Σάββας, αποφασίζουν να φύγουν από αυτή την κωλοχώρα –πάντα με την καλή έννοια- και

Από τη Φαίη Πιτσιλίδου

να εγκατασταθούν στο Βερολίνο. Η ταινία, ουσιαστικά, διαδραματίζεται κατά το τελευταίο εικοσιτετράωρο της παρέας στην Αθήνα, από τις έξι το απόγευμα μέχρι τις έξι το επόμενο πρωί, λίγο πριν την πτήση τους για τη Γερμανία. Φόντο της ταινία, η περιοχή talk of the town, τα όμορφα Εξάρχεια. Στενάκια, παγκάκια, ταράτσες, μπαλκόνια, ο λόφος του Στρέφη, ταξί, αστυνομικοί, ό, τι αντιπροσωπεύει τα Εξάρχεια δηλαδή, εμφανίζονται στην ταινία.

Σε αυτές τις 24 ώρες, οι τρεις φίλοι, πίνουν, τσακώνονται  -μεταξύ τους αλλά και  με τρίτους-, ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλον, συμφιλιώνονται με ντιλεράδες, παρτάρουν, γδύνονται, ντύνονται και στο τέλος καταλήγουν να κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις για τη ζωή.

Η σκηνοθετική άποψη του Στέλιου Καμμίτση είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, με φλας μπακς να δίνουν πληροφορίες για τους χαρακτήρες, να συνθέτουν το περιβάλλον και αστείες σκηνές που χαρακτηρίζουν την ανεμελιά των νιάτων.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω όμως, με τις ταινίες που έχουν ως θέμα τους τη νεολαία, είναι η εικόνα που θέλουν να προβάλλουν. Οι περισσότερες ταινίες με αυτή τη θεματική, έχουν μία σχετικά λάθος αντίληψη των νέων σήμερα, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να ταυτιστείς. Πόσο μάλλον αν είσαι κορίτσι. Και όχι τόσο γιατί η επαναλαμβανόμενη λέξη του γυναικείου γεννητικού οργάνου είχε καταντήσει ενοχλητική, αλλά περισσότερο γιατί καταλήγεις να συνειδητοποιείς πως αυτή μπορεί να είναι όντως η πραγματικότητα.

Η γενικότερη διάθεση του σκηνοθέτη να αποτυπώσει την οργή και τον παρορμητισμό, τις περισσότερες φορές ήταν πετυχημένη, με λάθος όμως μέσα θα έλεγα, λάθος, γιατί είναι μέσα, τα οποία διαιωνίζουν μια προκατάληψη, που καλό θα ήταν μέσω του κινηματογράφου να εξαλειφθεί (σκηνή που τσακώνονται με τους μπάτσους ή σκηνή που ο Ανδρέας σπάει το παρμπρίζ του ταξιτζή) –πόσο μάλλον στις εποχές που ζούμε.

Δεν θα αρνηθώ μάλιστα να παραδεχτώ, ότι θα ήθελα και ένα διαφορετικό τέλος. Λίγο πιο απρόβλεπτο…

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία: Στέλιος ΚαμμίτσηςΣενάριο: Στέλιος Καμμίτσης
Φωτογραφία: Θοδωρής Μιχόπουλος
Ηθοποιοί: Γιώργος Καφετζόπουλος, Αινείας Σταμάτης, Διογένης Σκάλτσας