Πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε την έννοια του οχυρού σήμερα, σε σχέση με την παραδοσιακή μανιάτικη αρχιτεκτονική των πύργων; Πρόκειται άραγε μόνο για ένα δομικό κέλυφος ή μπορεί επίσης να ιδωθεί νοηματικά με ποικίλους τρόπους, χρησιμοποιώντας εικαστικά, ψηφιακά και νέα μέσα;

Εκτός από την πολεμική/στρατιωτική του χρήση, το οχυρό συνδέεται με την παρατήρηση, την κατοίκηση, τον πολεοδομικό σχεδιασμό ενός οικισμού, αλλά και με περαιτέρω συμβολικές συνδηλώσεις, όπως η αντίληψη των ορίων της ιδιοκτησίας, η αίσθηση του ελέγχου και τα φυσικά όρια μεταξύ των ανθρώπων. Στην έκθεση «Μετά-οχυρώσεις | Post-fortresses», οι έξι συμμετέχοντες/ουσες εικαστικοί προσεγγίζουν μια σειρά από θεματικές που άπτονται της ιδέας της οχύρωσης, επιδιώκοντας την εκ νέου θέαση παλιών και νέων αφηγήσεων, έχοντας ως σημείο αναφοράς το Οχυρό συγκρότημα Τρουπάκηδων – Μούρτζινων. Χρησιμοποιώντας διαφορετικά μέσα που ενεργοποιούν πολλαπλές αισθήσεις του κοινού, σκοπός είναι η πρόσληψη των τοπικών παραδόσεων, ιστοριών και χώρων με μια σύγχρονη και επίκαιρη ματιά που θα ανασυστήνει τη Μάνη των προηγούμενων αιώνων στο σήμερα.

  • Συμμετέχοντες/ουσες εικαστικοί: Μαριλένα Αλιγιζάκη, Όλγα Ευαγγελίδου, Μαίρη Θηβαίου, Ηρακλής Κοπίτας, Έκτωρ Ντουράκος, Ηλέκτρα Σταμπούλου
  • Επιμέλεια: Έλλη Λεβεντάκη
  • Γραφιστική επιμέλεια: Ηρακλής Κοπίτας

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Μαριλένα Αλιγιζάκη