Γιατί οι μύθοι μας είναι φυλαχτό και μας θυμίζουν από πού ερχόμαστε
και, ίσως, πού θέλουμε (ή δεν θέλουμε) να πάμε.

Δύο γυναίκες συγγραφείς, η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ και η Ευγενία Φακίνου, στα αφηγήματά τους «Κλυταιμνήστρα ή το έγκλημα», η πρώτη, και «Πάντα ονειρευόμουνα να γεράσω», η δεύτερη, μεταγράφουν δύο εμβληματικούς μύθους του μυκηναϊκού πολιτισμού.

Στη θεατρική σύνθεση με τίτλο «Το αίμα των ίσκιων», ο Μανώλης Γιούργος φέρνει αυτά τα δύο γυναικεία πρόσωπα σε μία συνάντηση που δεν έγινε ποτέ. Η Κλυταιμνήστρα και η Ιφιγένεια, αρχετυπικές μορφές του κύκλου των Ατρειδών, αλληλοαναγνωρίζονται σε ένα χώρο και χρόνο μη πραγματικό και αφουγκράζονται τη γενεαλογία τους.

Υπόδικη η βασίλισσα-μάνα απολογείται και «εκτίθεται στο φως» του δικαστηρίου- επιφυλάσσοντας το ρόλο των δικαστών στους θεατές της παράστασης- ενώ η θυγατέρα της, απορροφημένη σε έναν εσωτερικό μονόλογο-απολογισμό, ξετυλίγει την δική της μοναχική ζωή, από την Αυλίδα και την Κριμαία μέχρι τη Βραυρώνα, τον τόπο που της ορίστηκε να γεράσει και να πεθάνει.

Η Γεωργία Δεληγιαννοπούλου και η Έβη Βασιλειάδη ζωντανεύουν αυτά τα δύο πρόσωπα στη σκηνή του «Ιδιόμελου», στο Μαρούσι.

Η σκηνοθεσία, η σκηνογραφική και μουσική επιμέλεια είναι από τον Μανώλη Γιούργο.

Διάρκεια: 70′