Το Μεγάλο ταξίδι του μικρού κοριού Κορνήλιου στο Προαύλιο Badminton

Το Badminton συνεχίζοντας τις καλλιτεχνικές και πολιτιστικές καινοτομίες του φιλοξενεί την Κυριακή …

16 Σεπτεμβρίου στον προαύλιο χώρο του την παράσταση “Το μεγάλο ταξίδι του μικρού κοριού Κορνήλιου” ένα οικολογικό παραμύθι φαντασίας για το μέλλον της Γης από την θεατρική ομάδα «Μικροί Πυροτέχνες». Παράλληλα  και με αφορμή την παράσταση δημιουργεί μια ευρύτερη δράση με το γενικό τίτλο ¨Ο ΣΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ……ΕΣΥ!¨

Η παρούσα πρωτοβουλία επιθυμεί να προκαλέσει μια ρεαλιστική σύνδεση ανάμεσα σε μια επινόηση μύθου (θεατρική παράσταση) και την πραγματικότητα και να εμπνεύσει τα παιδιά να συμμετάσχουν σε τρόπους δράσης. 
Με προσανατολισμό την παραπάνω κεντρική ιδέα ο προαύλιος χώρος του  Badminton  θα φιλοξενήσει εργαστήρια, δραστηριότητες και ομάδες ενημέρωσης που έχουν σχέση με τον οικολογικό  θεματικό πυρήνα της θεατρικής παράστασης. Κοινή μας επιθυμία είναι τα παιδιά και οι γονείς να αποκτήσουν ενημέρωση σε πραγματικό επίπεδο και με διαδραστικό τρόπο να γνωρίσουν τρόπους που μπορούν να υιοθετηθούν και να λειτουργήσουν υπέρ μιας πιο φυσικής ζωής. Η συνολική πρωτοβουλία θέλουμε να δώσει ένα μικρό εργαλείο για μια εφικτή και περισσότερο ισορροπημένη σχέση με τον πλανήτη μας.  

Θεματικοί πυρήνες δράσεων:

σπόροι και καλλιέργεια
διαχείριση απορριμμάτων
ανταλλαγή χειροτεχνία ανακύκλωση 
φυσικός τρόπος μετακίνησης
φυσική δόμηση ελεύθερος χώρος κήπος
προστασία φυσικού περιβάλλοντος/ προστασία απειλούμενων ειδών  & υδάτων
ενέργεια
εργαστήρια που θα λειτουργήσουν στον προαύλιο χώρο :
         
Εργαστήρι πάνινης κούκλας  με ανακυκλώσιμα υλικά   ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΜΗΤΣΑΚΑΚΗ
Κατασκευή από πηλό  χρηστικών αντικειμένων για παιδιά  ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΒΑΤΑΓΓΕΛΟΥ
Εργαστήρι  πέρμα κουλτούρα  προσαρμοσμένο για παιδιά
Εργαστήρι  κομποστοποίησης  με την παρουσίαση μικρού κάδου  ειδικά φτιαγμένου για παιδιά :  ομάδα του ΚΕΑΝ
Χαριστικό παζάρι παιδικού βιβλίου  και ρουχισμού ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ ΠΛ. ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Μοίρασμα σπόρων από τον ΠΕΛΙΤΙ
Συμμετοχή των ομάδων αλληλέγγυου εμπορίου LACANTONA, ΣΥΝΑΛΛΟΙΣ

Ο προαύλιος χώρος με τα εργαστήρια θα είναι ανοιχτός τρεις ώρες πριν την παράσταση

¨Το Μεγάλο ταξίδι του μικρού κοριού Κορνήλιου¨
Περίληψη έργου

Ο μικρός κοριός Κορνήλιος διασκεδάζει με το να πηδάει όσο πιο ψηλά μπορεί, μέχρι που μια μέρα θα πηδήξει τόσο ψηλά που θα βρεθεί σε έναν άλλον πλανήτη- στο πλανήτη Ιμιφλό! Εκεί ο Κορνήλιος θα γίνει ο φύλακας ενός ιδιότυπου Μουσείου- του Μουσείου της Γης, ενός μουσείου που έχουν φτιάξει οι κάτοικοι του πλανήτη με δείγματα από όλα τα όμορφα φυσικά αγαθά που υπάρχουν στη Γη- ακόμα και από σπόρους.
Στον Ιμιφλό, σε έναν πλανήτη που δεν μπορούν να καλλιεργήσουν ούτε ένα μικρό χορταράκι όλα αυτά γίνονται πολύτιμα εκθέματα και η φυσική ομορφιά και ποικιλία που διαθέτει η Γη δεν μπορεί παρά να είναι για εκείνους ένα φαινόμενο άξιο διαφύλαξης και θαυμασμού.
Τα χρόνια περνούν μέχρι που μια μέρα η νοσταλγία του Κορνήλιου θα μεγαλώσει τόσο που δεν θα αντέξει άλλο και θα επιχειρήσει το δύσκολο ταξίδι της επιστροφής του στη Γη. Μόνο που όταν τελικά θα τα καταφέρει και θα φτάσει θα διαπιστώσει ότι σε τίποτα δεν θυμίζει πια την όμορφη Γη που ονειρευόταν να συναντήσει από τα όσα έβλεπε στο Μουσείο. Η Γη δεν απέχει πια πολύ από να μοιάζει με τον πλανήτη Ιμιφλό κι αυτό γιατί οι άνθρωποι έχουν διαταράξει οποιαδήποτε ισορροπία.
Με οδηγό του έναν γρύλο θα κάνει μια μεγάλη βόλτα σε αυτή τη νέα αυτή Γη οπού για να κυκλοφορήσεις χρειάζεσαι απαραιτήτως «αναπνευστήρα ειδικής κατασκευής», γυαλιά ηλίου, και πολύ… κουράγιο! Όλοι πια έχουν μεταφερθεί στη πόλη και τρέχουν για να προλάβουν την εποχή που τρέχει, τρέφονται με ταμπλέτες φαγητού που χρειάζεται προσοχή για να μη τις μπερδέψεις με αυτές του πλυντηρίου, αγοράζουν έναν υπνάκο στο πόδι απ τα ειδικά σημεία ύπνο-πώλησης και όταν η ώρα φτάσει «ακριβώς» στριμώχνονται κάτω από τραπέζια γιατί η Γη έχει καταλήξει να «τρίζει» μιας και το υπέδαφος της είναι παντού σκαμμένο για να φτιαχτούν υπόγειοι δρόμοι. Όσο για τα Μουσεία …δεν είναι άλλα από Μουσεία σκουπιδιών, αποβλήτων, και εργοστασίων.
Το πιο σημαντικό όμως… όλοι φαίνεται να έχουν πια ξεχάσει ότι κάποτε τα πράγματα ήταν αλλιώς…
Ο μικρός Κορνήλιος θα νιώσει τόσο «ξένος» σε αυτό το πλανήτη, τον πλανήτη του, σαν πράγματι να έχει έρθει από «πλανήτη μακρινό»….
 Όμως… έκανε τόσο μεγάλο ταξίδι για να βρεθεί εδώ… κι έτσι θα πάρει την μεγάλη απόφαση να προσπαθήσει να μιλήσει στους ανθρώπους και να αφυπνίσει και πάλι τη μνήμη και τη συνείδηση που φαίνεται να έχουν χάσει. Σε αυτή του την προσπάθεια θα συναντήσει στο δρόμο του μια πασχαλίτσα… μια γενναία πασχαλίτσα που είναι έτοιμη να θυσιάσει τις βουλίτσες της σε αυτή τη προσπάθεια. Η πασχαλίτσα σε κάθε βουλίτσα της αποθηκεύει και μια όμορφη στιγμή απ ότι μέχρι τότε τα μάτια της έχουν δει… «τη θάλασσα, το δάσος, τους φίλους μου τα ζώα»… και μαζί με το Κορνήλιο θα δεχθεί να προσφέρει  αυτές τις εικόνες στους ανθρώπους, στους ανθρώπους που μόλις έχουν κάψει το δάσος της και με αυτό το τρόπο να τους μιλήσει για την ομορφιά  και την ισορροπία που φαίνεται όλο και πιο πολύ να καταστρέφουν.
Ο κοριός κι η πασχαλίτσα θα βρεθούν στα γραφεία των μεγάλων συμφερόντων και θα προσπαθήσουν να βρουν ένα τρόπο να ακουστεί η φωνή τους στη τηλεόραση. Περνώντας από πολλές περιπέτειες τελικά θα τα καταφέρουν αλλά αυτοί που πράγματι 
θα είναι οι «βοηθοί» τους σε αυτό τον αγώνα θα είναι τα παιδιά! Τα παιδιά που έχουν ακούσει το μήνυμα τους και θέλουν να βοηθήσουν ώστε να ισορροπήσει η Γη μας και πάλι.
Κι έτσι είναι και εκείνα που στο τέλος του έργου καλούνται να πάρουν από ένα σπόρο για φυτέψουν απ την αρχή  το καμένο δάσος της πασχαλίτσας και με αυτό τον τρόπο να παρατηρήσουν ότι όπως ένα σποράκι χρειάζεται φροντίδα για να αναπτυχθεί έτσι και η φύση γύρω μας.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: ΜΙΚΡΟΙ ΠΥΡΟΤΕΧΝΕΣ

Κείμενο- Σκηνοθεσία: ΒΑΣΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
Μουσική : ΛΟΛΑ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Σκηνικά – Κοστούμια : ΛΙΝΑ ΜΟΤΣΙΟΥ
Παίζουν οι ηθοποιοί :
ΧΡΙΣΤΕΛΑ ΓΚΙΖΕΛΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΛΙΑΚΗΣ
Μουσική παραγωγή :  ΚΩΝ/ΝΟΣ  ΦΟΡΤΣΑΣ
Χορογραφίες : ΤΖΕΝΗ  ΑΡΓΥΡΙΟΥ
Επιμέλεια εικόνας : NERA GRAPHICS.COM
Ήχο-τεχνική φροντίδα : ΓΙΩΡΓΟΣ  ΧΑΤΖΗΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ 
Φωνή αφηγητή : ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ για το cd της παράστασης 
 
ένα μικρό απόσπασμα από το έργο:
   

ΣΚΗΝΗ  10. ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ – ΠΑΣΧΑΛΙΤΣΑ

Κορνήλιος: Είμαι ο Κορνήλιος ένας μικρός κοριός. Γεννήθηκα στη Γη αλλά βρέθηκα κατά τύχη κάποτε σε έναν άλλο πλανήτη κι εκεί έζησα για πολλά χρόνια! Εκεί στο πλανήτη ΙΜΙΦΛΟ όλοι θαυμάζανε τη Γη!

Πασχαλίτσα: Την όμορφη Γη!
Γιατί έχει θάλασσες… που το βαθύ τους μπλε σε κάνει να ταξιδεύεις ακόμα κι όταν μόνο την κοιτάς… Θάλασσες που μέσα τους χορεύουνε αστερίες και κοράλλια και τα φύκια γίνονται γιρλάντες γιορτινές που τα χιλιάδες ψάρια παίζουνε κρυφτό ανάμεσα τους.

Κορνήλιος: Εκεί θαυμάζανε τη Γη…

Πασχαλίτσα: Γιατί έχει ποτάμια και λίμνες και κρυστάλλινα νερά που αν κοιτάξεις μέσα τους τη νύχτα θα δεις ακόμα και το φεγγάρι να έχει ζηλέψει τη τόση ομορφιά και να έρχεται να κολυμπήσει στα καθαρά νερά τους…

Κορνήλιος: Εκεί θαυμάζανε τη Γη κι ονειρευόντουσαν κι ο δικός τους πλανήτης να ήταν γόνιμος και εύφορος και γεμάτος από βλάστηση σαν το δικό μας!

Πασχαλίτσα: Με δάση που ζουν σ αυτά δέντρα σοφά που όταν βάζεις τα χέρια σου γύρω απ το κορμό τους μοιράζονται μαζί σου αρχαία μυστικά, κοιλάδες και πεδιάδες που το πράσινο χρώμα τους σε κάνει να θέλεις ελεύθερος μέσα τους να τρέξεις και  χωράφια και κάμπους που τρυφερά δίνουν σε όλους μας τροφή… ζωή!

Κορνήλιος: Θαυμάζανε το κάθε τι μικρό που όμως… τόσο πολύτιμο.. .τόσο σημαντικό ότι υπάρχει…

Πασχαλίτσα: Όπως ένα λουλούδι που ανθίζει και κανείς ποτέ δεν απάντησε στο γιατί… και στέλνει το άρωμα του μέχρι εσένα, στη γωνιά του δρόμου πριν στρίψεις να σε προλάβει και να σου πει μια καλημέρα…να σε προλάβει και να σου βάλει στη τσεπούλα απ το πανωφόρι σου λίγη χαρά… μια αισιόδοξη σκέψη… λίγη χαρά…

Κορνήλιος: Εκεί θαυμάζανε τη Γη γιατί γνωρίζανε πως είναι να ξυπνάς το πρωί κι ο ουρανός να μην έχει χρώμα!

Πασχαλίτσα: Ο απέραντος ουρανός, ο χωρίς όρια και σύνορα ουρανός με τα λευκά σύννεφα που όλο αλλάζουν σχήμα φτιάχνοντας ζωγραφιές – ο γαλανός ουρανός που όταν δύει στην ακρούλα του ο ήλιος παίρνει χιλιάδες χρώματα που κάνουν τη καρδιά σου να γλυκαίνει. ..ο φιλόξενος ουρανός που χίλια αστέρια κάθε βράδυ ανάβουν κι από ένα φωτάκι στην αυλή του και ξαγρυπνούν για να μη μένουν ποτέ οι νύχτες μας ολότελα σκοτεινές και νιώθουμε μόνοι..

(τραγούδι πασχαλίτσας)

Μαθαίνω τώρα να αγαπώ- με άλλο τρόπο να εκτιμώ
Αν θες μπορώ και σένα να σου πω!
   
Δεν θέλω πια καταστροφή-γυρνάω πάλι στην αρχή
Εκεί που σπίτι μου είναι η Γη! …