Αφιέρωμα στους Monty Pythons, στον κινηματογράφο Θησείον

Η New Star θα πραγματοποιήσει  στον κινηματογράφο Θησείον, αφιέρωμα στους Monty Pythons, προβάλλοντας τρεις από τις πιο αστείες ταινίες όλων των εποχών…

 … από 13 έως 19 Σεπτεμβρίου 2012. 

 
 
«ΤΟ ΑΔΕΛΦΑΤΟ ΤΩΝ ΙΠΠΟΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΕΕΙΝΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ»,  ΠΕΜΠΤΗ – ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Monty Python and the Holy Grail
 
 
Βρετανία – 1975 – 91’ – Έγχρωμο
 
 
Σκηνοθεσία:Terry Gilliam, Terry Jones 
Σενάριο:Graham Chapman, John Cleese, Eric Idle, Terry Gilliam, Terry Jones,
Michael Palin 
Παραγωγή: Mark Forstater, Michael White
Φωτογραφία: Terry Bedford
Μοντάζ: John Hackney 
Σχεδιασμός Παραγωγής: Roy Forge Smith
Κοστούμια: Hazel Pethig 
Βοηθός Σκηνοθέτη: Gerry Harrison
 
 
Με τους: Graham Champan, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones,
Michael Pain, Connie Booth, Carol Cleveland
 
 
Η εκπληκτική, ευφυέστατη ομάδα των  Monty Python, στην πιο ξεκαρδιστική τους, μεγάλου μήκους ταινία, το  Holy Grail, αναλαμβάνει να κατακρεουργήσει τον θρύλο του Βασιλιά Αρθούρου και των Ιπποτών της Στρογγυλής (Ελεεινής ) Τραπέζης, στην αναζήτησή τους για το Άγιο Δισκοπότηρο. 
 
 
Οι  Python, γνωστοί ήδη, στην Αγγλία για το καυστικό και γκροτέσκο χιούμορ τους, με το οποίο σχολιάζουν τα κακώς κείμενα και τις ανόητες συνήθειες της Βρετανικής κοινωνίας, από τη σειρά Flying Circus στο BBC, καταπιάνονται με τη Μεσαιωνική παράδοση. Διακωμωδώντας τα σκληρά μεσαιωνικά χρόνια και τους μύθους που τα ακολουθούν, την εποχή του 10ου Αιώνα μ.Χ, αποδεικνύουν περίτρανα, ότι τότε τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα απ’ ότι είναι τώρα.
 
Από τους τίτλους αρχής ως και το αναπάντεχο, μοναδικό φινάλε της, η ταινία εγγυάται με τα σπαρταριστά της επεισοδια πως θα ξεκαρδιστείτε στα γέλια!
 
 
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
 
-Τι είσαι τότε;
-Γάλλος, γιατί νομίζεις ότι έχω αυτή την απίστευτη προφορά, ηλίθιε βασιλιά;
-Και τι θες στην Αγγλία;
-Να κοιτάς τη δουλειά σου…
 
 
-Εκεί είναι!
-Που;
-Εκεί!
-Τι, πίσω από το κουνέλι;
-ΕΙΝΑΙ το κουνέλι!
 
 
-Πως ονομάζεσαι;
-Σερ Λάνσελοτ του Κάμελοτ.
-Ποιος είναι ο σκοπός σου;
-Να βρω το Άγιο δισκοπότηρο.
-Ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα;
-Το μπλε.
-Σωστά. Έφυγες!
 
 
Οι «Monty Python» σχηματίστηκαν τη δεκαετία του ’60 από τους Graham Chapman, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones και Michael Palin. Για αρκετά χρόνια τα έξι μέλη δούλευαν για λογαριασμό της τηλεόρασης του BBC γράφοντας και παίζοντας. Λίγο πριν το «Flying Circus», o Τζον Κλιζ και ο Γκρέιαμ Τσάπμαν είχαν μόλις τελειώσει το σόου «At last the 1948 Show», ενώ οι Ερικ Αϊντλ, Μάικλ Πέιλιν, Γκρέιαμ Τσάπμαν και Τέρι Τζόουνς μαζί με τον μοναδικό Αμερικανό της παρέας, τον Τέρι Γκίλιαμ, είχαν ετοιμάσει το «Do not adjust your set», ένα πρόγραμμα για παιδιά. 
 
 
Το 1969 συνεργάστηκαν όλοι μαζί ως μια ομάδα και έστησαν το σόου «Monty Python’s Flying Circus», μια παραγωγή βασισμένη σε σατιρικά σκετς. Το πρώτο επεισόδιο προβλήθηκε τον Οκτώβριο του ’69 και άλλαξε τα δεδομένα στη βρετανική τηλεόραση, καταρρίπτοντας κάθε συντηρητική αντίληψη με ένα μοναδικό αναρχικό χιούμορ που ξέφυγε πολύ γρήγορα εκτός συνόρων, γνωρίζοντας παγκόσμια επιτυχία. Οι ευφυέστατοι και προκλητικοί entertainers έθεσαν νέα θεμέλια στην κωμωδία, αλλάζοντας όχι μόνο την αντιμετώπισή της από τον μέσο θεατή αλλά ταυτόχρονα και τον τρόπο σκέψης του. 
 
 
Το «Ιπτάμενο Τσίρκο των Μόντι Πάιθον» ολοκληρώθηκε το 1974, ύστερα από τέσσερις σεζόν επιτυχίας και 45 συνολικά επεισόδια, όπου σχεδόν τίποτε δεν απαγορευόταν μέσα στα πλαίσια μιας κοντρολαρισμένης αναρχίας, κάτι τελείως καινούργιο για ένα μέσο όπως η τηλεόραση. Αναρωτιέσαι σήμερα τι δεν άφησαν όρθιο και απάντηση δεν βρίσκεις. Η σάτιρά τους δεν άφησε τίποτα όρθιο, άγγιξε τολμηρά και στα ίσα την πολιτική, τη γραφειοκρατία, την οικογένεια, τη θρησκεία, ιστορικά πρόσωπα, καθημερινές καταστάσεις απλών ανθρώπων και πάνω απ’ όλα την υποκρισία μιας παρηκμασμένης αυτοκρατορίας που ζούσε ακόμη κάτω από τη σκιά του ξεπερασμένου παρελθόντος της. 
 
 
Μετά το τέλος της σειράς, ακολούθησαν πέντε ταινίες με την ίδια σατιρική διάθεση, το ίδιο αυθεντικό ύφος και το ίδιο καυστικό, ακραίο χιούμορ. Ο κινηματογράφος βοήθησε πολύ στην εξάπλωση και παγκοσμιοποίηση του φαινομένου «Monty Python», καθώς, αντίθετα με τη σειρά που δεν παιζόταν παντού, οι ταινίες προβάλλονταν σε όλον τον κόσμο. Οι «Pythons» απέκτησαν εκατομμύρια φανατικούς οπαδούς για πολλούς λόγους: στάθηκαν απέναντι στο κατεστημένο διακωμωδώντας το όσο ελάχιστοι στο παρελθόν, έσπασαν στερεότυπα στην έννοια της διασκέδασης και του γέλιου, δεν έγιναν ποτέ «ντίβες», αλλά αντίθετα, παραμένοντας συνεχώς απλοί και εμπνευσμένοι, δεν έπαψαν ποτέ να μας υπενθυμίζουν ότι πρέπει πάντοτε να κοιτάζουμε τη φωτεινή πλευρά της ζωής… 
 
 
Εκτός από το «Flying Circus» και τις 5 κινηματογραφικές ταινίες, οι Monty Python έχουν εκδώσει βιβλία, έχουν ηχογραφήσει δίσκους, έχουν παρουσιάσει θεατρικές παραστάσεις και έχουν δημιουργήσει αναρίθμητες σειρές για την τηλεόραση. Από το 1983, όταν και χώρισαν, ακολούθησαν σόλο καριέρες με επίσης μεγάλη επιτυχία, κυρίως στο σινεμά.
 
 
Monty Python & The Holy Grail
 
Πρόκειται για την πρώτη ταινία των Μonty Python, βασισμένη σε ένα πρωτότυπο σενάριο, στου οποίου τη συγγραφή συνέβαλε όλη η ομάδα. Η πρώτη τους απόπειρα ήταν το And Now For Something Completely Different το 1971, το οποίο περιλάμβανε επιλεγμένα sketch από τις δύο πρώτες seasons της άκρως επιτυχημένης σειράς, η οποία τους καθιέρωσε, Monty Python’s Flying Circus (προβαλλόταν στο BBC από το 1969 μέχρι το 1974). Όσον αφορά τις επόμενες παραγωγές της ομάδας :
– Το 1979 θα βγει η δεύτερη πιο επιτυχημένη κωμωδία τους Life of Brian, η οποία αναφέρεται στη ζωή του Brian, ο οποίος γεννήθηκε δίπλα στη φάτνη που γεννήθηκε ο Χριστός.
– Το 1982 θα δώσουν μια ζωντανή παράσταση στο Hollywood, αναπαριστώντας sketch από  τη σειρά τους  Monty Python’s Flying Circus. Η παράσταση αυτή θα κυκλοφορήσει με τον τίτλο Monty Python Live at the Hollywood Bowl.
-Το 1983 θα βγάλουν την κωμωδία Monty Python’s the Meaning of Life, στην οποία θα παρουσιάζουν διάφορα sketch σατιρίζοντας και θίγοντας αρκετές πτυχές της καθημερινότητας τότε (π.χ. απαρχές της παγκοσμιοποίησης).
 
 
Οι καινοτομίες τους, το ιδιαίτερο χιούμορ τους και η εφευρετικότητά τους επαναπροσδιόρισαν τον όρο κωμωδία και επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο γράφονταν και γυρίζονταν κωμωδίες από εκεί και πέρα. Πολλοί κριτικοί (και όχι μόνο) παρομοιάζουν την προσφορά και την επιρροή των Monty Python στην κωμωδία με τη σημαντικότητα και το αντίκτυπο των Beatles στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα.
 
 
Όσον αφορά τα γυρίσματα της ταινίας, αυτά έγιναν κυρίως στη Σκωτία και τα κάστρα που εμφανίζονται στην ταινία είναι το Doune Castle (στη Σκωτία), το ιδιόκτητο Castle Stalker (επίσης στη Σκωτία), το Kidwelly Castle (στη νότια Ουαλία) και το Bodiam Castle (στο ανατολικό Sussex, στην Αγγλία). Το budget της ταινίας ήταν περίπου 230.000 λίρες και προήλθε από τη χρηματοδότηση rock συγκροτημάτων, όπως οι Pink Floyd, οι Led Zeppelin και οι Jethro Tull. Ωστόσο, με καθολική αποδοχή από κριτικούς και κοινό, η ταινία απέφερε κέρδη της τάξης των 80,5 εκατομμυρίων λιρών παγκοσμίως. Tο 2004, σε μια έρευνα που διεξήγαγε το Amazon UK και το site IMDb, η ταινία ψηφίστηκε ως η καλύτερη βρετανική ταινία όλων των εποχών, πέραν όλων των άλλων υψηλών θέσεων που κατέχει σε διάφορες λίστες κωμωδιών από διάσημα περιοδικά, εφημερίδες και sites.
 
 
«ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ» – ΣΑΒΒΑΤΟ – ΚΥΡΙΑΚΗ

THE MEANING OF LIFE
Μεγάλη Βρετανία-1983-107΄-Έγχρωμο 
 
 
Σκηνοθεσία: TERRY JONES
Παραγωγή: JOHN GOLDSTONE
Σενάριο: MONTY PYTHON
 
 
Με τους: MONTY PYTHON (GRAHAM CHAPMAN, JOHN CLEESE, TERRY GILLIAM, ERIC IDLE, TERRY JONES, MICHAEL PALIN)
 
 
Ποιο είναι το νόημα της ζωής; Μήπως είναι η εργασία; Μήπως η μάθηση; Η οικογένεια; Ο πλούτος; Και τι κάνουμε όταν ο θάνατος μας χτυπά την πόρτα; Η ταινία προσπαθεί να δώσει μια απάντηση στα βασανιστικά ερωτήματα: ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε, έχει η ζωή μας κάποιο νόημα ή όλα είναι μάταια; Αλλά… περιμένετε! Εδώ δεν πρόκειται για καμιά φιλοσοφική πραγματεία! Εδώ πρόκειται για τους Monty Python, που με το θεότρελο, άσεμνο χιούμορ τους, δεν αφήνουν τίποτα όρθιο! Σατιρίζουν μέχρι τελικής πτώσεως όλους τους κοινωνικούς περιορισμούς που μας εμποδίζουν να χαρούμε την ομορφιά της ζωής…
 
 
Οι Pythons, μέσα από μια σειρά απολαυστικά σκετς, παρουσιάζουν όλα τα στάδια της ζωής: γέννηση, εκπαίδευση, δουλειά, γάμο, σεξ, κοινωνία, θάνατο, γεμίζοντας τις ιστορίες με απίστευτες κωμικές ατάκες, αναρχικό χιούμορ, που ισοπεδώνει τα κοινωνικά στερεότυπα, απρόσμενα μουσικά νούμερα, animation, εξωφρενικές μεταμφιέσεις… Μια τυπική δηλαδή ταινία των Pythons! Μια κωμωδία, με όλα εκείνα τα στοιχεία που λατρέψαμε σε αυτή την απίθανη κωμική ομάδα, που άφησε ιστορία στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
 
 
Η ταινία έχει σπονδυλωτή δομή. Χωρίζεται σε κεφάλαια, που καλύπτουν όλα τα στάδια της ζωής ενός ανθρώπου. Οι ιστορίες είναι διαφορετικές μεταξύ τους αλλά απαντούν όλες σε πλευρές του ίδιου θέματος. Συγκεκριμένα, οι Monty Python αναλύουν τις «7 ηλικίες του ανθρώπου», όπως τις περιγράφει ο Σαίξπηρ στην κωμωδία του «Όπως σας αρέσει»: νήπιο, κλαψιάρης μαθητής, εραστής, φαντάρος, δικαστής, ανόητος γέρος, ξεκούτιασμα και απόλυτη λήθη. Στο πρώτο κεφάλαιο, η ταινία περιλαμβάνει τα σκετς «το θαύμα της γέννησης» και «Τρίτος κόσμος», όπου, αφού έχουμε παρακολουθήσει μια πολύ απρόβλεπτη γέννα (υποβοηθούμενη  από το μηχάνημα που κάνει «πινγκ!»), μεταφερόμαστε σε μια εργατική γειτονιά του Γιόρκσαϊρ, όπου γεννάνε αμέτρητα παιδιά, καθοδηγούμενοι από θρησκευτικούς περιορισμούς. Το σκετς καταλήγει σε ένα… «βλάσφημο» μιούζικαλ, με τον μοναδικό τρόπο των Pythons. Στο δεύτερο κεφάλαιο, «Ανάπτυξη και μάθηση» βλέπουμε μια σχολική τάξη, όπου έχουν αντιστραφεί οι όροι: το σεξ δεν είναι απαγορευμένο ζήτημα, κάθε άλλο! 
 
 
Ο καθηγητής παραδίδει μάθημα σεξουαλικής αγωγής και μάλιστα με ζωντανή πρακτική! Στο τρίτο κεφάλαιο, «Πολεμώντας αλλήλους», περνάμε από διάφορους ιμπεριαλιστικούς πολέμους της Μεγάλης Βρετανίας, όπου, ανάμεσα στα άλλα, βλέπουμε μια επίθεση που συνεχώς αναβάλλεται λόγω… γενεθλίων αλλά και έναν τραυματισμένο στρατιωτικό που ψάχνει το πόδι του! Στο τέταρτο κεφάλαιο, «Μέση ηλικία», βλέπουμε τις διακοπές ενός μεσήλικου ζευγαριού σε ένα γκροτέσκο μέρος, που όμως περνά απαρατήρητο εξαιτίας της κοινωνικής συμβατικότητας. Στο πέμπτο κεφάλαιο, «μεταμόσχευση ζωντανών οργάνων», βλέπουμε πώς μπορείς να χάσεις το συκώτι σου χωρίς να το καταλάβεις… Πρόκειται για γνήσιο black humor μέχρι το κόκαλο! Στο έκτο κεφάλαιο, «τα φθινοπωρινά χρόνια», βλέπουμε έναν πλούσιο, υπερβολικά παχύσαρκο κύριο κυριολεκτικά να σκάει από το φαί! Στο έβδομο στάδιο, «Θάνατος», μια κοινωνική εκδήλωση χαλάει από έναν απρόσμενο επισκέπτη, που φοράει μαύρη κουκούλα και κρατάει δρεπάνι… Σας θυμίζει κάποιον; Και πώς θα τον αντιμετωπίσουν οι καλεσμένοι; Πρέπει να ανησυχούν ή όλα είναι καλά γιατί… «στον παράδεισο πάντα είναι Χριστούγεννα»;
 
 
Έτσι, στην ταινία βλέπουμε ότι σατιρίζεται η εκκλησία, και πόσο έχει επιδράσει στη γεννητικότητα των εργατικών τάξεων, το σχολείο, ως θεματοφύλακας της ηθικής που καταπιέζει τη σεξουαλικότητα των νέων, η σύγχρονη εργασία-δουλεία στις πολυεθνικές εταιρείες, τα μπερδεμένα συστήματα υγείας, η βουλιμία των πλούσιων κοινωνικών τάξεων, η τρέλα και η ανοησία του πολέμου, αλλά και ο ύστατος φόβος μας μπροστά στον ερχομό του θανάτου. Την ίδια στιγμή, όλα τα βαθιά νοήματα της ζωής σχολιάζονται από έξι… χρυσόψαρα μέσα σε ένα ενυδρείο, που δεν είναι άλλοι από τους ίδιους τους Monty Python, σε ένα τρελό alter ego τους! Και, τελικά, ποιο είναι το νόημα της ζωής; Δείτε το και θα καταλάβετε!
 
 
Οι Pythons στην τελευταία τους ταινία ως ομάδα, δίνουν το πιο ώριμο έργο της καριέρας τους, που είναι συνάμα και το πιο καυστικό, ωμό και γκροτέσκο. Το νόημα της ζωής είναι μια απίστευτα κωμική ταινία. Αλλά είναι και ένα απόσταγμα της σοφίας αυτής της ιδιοφυούς παρέας Άγγλων κωμικών. Το γέλιο που προσφέρει είναι άφθονο και σουρεαλιστικό αλλά πάντα έχει σκοπό να παρωδήσει τη σοβαροφάνεια και τους ασφυκτικούς θεσμούς του πολιτισμένου κόσμου. Οι Pythons φτάνουν το χιούμορ βαθιά στο πρόβλημα και αφήνουν έτσι παρακαταθήκη στον κινηματογράφο, τη δική τους συμβολή στο νόημα της ζωής. 
 
 
 
«ΕΝΑΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ, ΜΑ ΤΙ ΠΡΟΦΗΤΗΣ» – ΔΕΥΤΕΡΑ -ΤΡΙΤΗ – ΤΕΤΑΡΤΗ

LIFE OF BRIAN
Βρετανία –  1979 – Έγχρωμο, 94’
 
 
Σκηνοθεσία: Terry Jones
Σενάριο: Graham Champan, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones, Michael Pain
Παραγωγή: John Goldstone 
Φωτογραφία: Peter Biziou
Μουσική: Geoffrey Burgon
Με τους: Graham Champan, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones, Michael Pain, Terence Bayler, Carol Cleveland, Kenneth Colley.
 
 
O Mπράιαν γεννήθηκε σε ένα στάβλο την ημέρα των Χριστουγέννων, ακριβώς δίπλα στο στάβλο που γεννήθηκε… ξέρετε ποιος. Οι Τρεις Μάγοι με τα Δώρα φτάνουν στο στάβλο του και τα αποθέτουν στην ποδιά του, όταν, όμως, το αστέρι προχωρά, καταλαβαίνουν το λάθος τους και παραδίδουν τα δώρα τους στον διπλανό στάβλο. Αυτή είναι η ιστορία της ζωής του Μπράιαν: πάντα κατά λάθος, όλοι νομίζουν πως είναι ο Μεσσίας. Το πρόβλημα είναι πως εκείνος δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να τους πείσει πως δεν πρέπει και να… σταυρωθεί κατά λάθος! 
 
 
Καταδικασμένο απ’ την εκκλησία, απορριπτέο ως βλάσφημο από τους θεολόγους και απαγορευμένο ανά τη Βρετανία –και όχι μόνο- , το «ρυπαρό φιλμάκι» για τον Υιό του Θεού δια χειρός Monty Python είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες όλων των εποχών. Αλλά το «Ένας προφήτης μα τι προφήτης», που παρεμπιπτόντως παρέμεινε απαγορευμένο στο Swansea έως το 1997, είναι μια από τις πιο αστείες και δημοφιλείς ταινίες όλων των εποχών. Στην ταινία του 1979, ο Graham  Chapman παίζει τον Brian, ένα δύσμοιρο αθώο κάτοικο των Ιερών Τόπων, που φέρει μια ύποπτη ομοιότητα με τον Ιησού Χριστό. Μετά από 1-2 συναντήσεις με τα ευσεβή πλήθη, που δεν σηκώνουν αντιρρήσεις, περνιέται για τον Μεσσία, ένα ατυχές γεγονός που,  αναμενόμενα, καταλήγει σε δάκρυα, ξεσπάσματα οργής και, τελικώς, στη  σταύρωση. Το αποτέλεσμα είναι μια άκρως ασεβής σάτιρα πάνω στην θρησκεία και τη δημιουργία μύθων,  στο οποίο η περίεργη συνήθεια των Βρετανών να υποδύονται γυναικείους ρόλους υποστηριζόταν μόνο από τα υπερμεγέθη ενδύματα και τις τσιριχτές φωνές.
 
 
Η ταινία λίγο έλειψε να μη γυριστεί. Όταν ο Λόρδος Delfont, επικεφαλής τότε της EMI,  επιτέλους, διάβασε το σενάριο, το θεώρησε τόσο βλάσφημο, που έβαλε τα τσιράκια του να ακυρώσουν τη συμφωνία.  Η ομάδα των Python, που ήταν στην Τυνησία προετοιμάζοντας τα γυρίσματα, στράφηκε στο «σκαθάρι» George Harrison, στενό φίλο του Eric Idle, για βοήθεια. Αλλά τα προβλήματα της ομάδας δεν σταμάτησαν εκεί. Αν και το αμοντάριστο υλικό πέρασε ως ΑΑ, αντίστοιχο με το άνω των 15 σήμερα, από τη Βρετανική Συμβουλευτική Επιτροπή Κινηματογράφου, λογοκρίθηκε από τις περιφερειακές αρχές, κάτι που διασφάλιζε την απουσία του από τις κινηματογραφικές αίθουσες. Κάποιοι από τους θρησκευόμενους , δε, προσεύχονταν για την απόλυτη αποτυχία και πτώση του. Αλλά η ταινία, που τώρα ευρέως αναγνωρίζεται ως αριστούργημα, έμελλε να γίνει ένα από τα πιο επιτυχημένα Βρετανικά φιλμ.
 
 
ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΕ Η ΟΜΑΔΑ ΩΣ MONTY PYTHON:
«Το αδελφάτο των τρελών ποιητών» (And Now for Something Completely Different) 1971
«Το αδελφάτο των ιπποτών της ελεεινής τραπέζης» (Monty Python and the Holy Grail), 1975
«Ένας προφήτης… μα τι προφήτης!» (Monty Python’s Life of Brian) 1979
«Το αδελφάτο των ξεφωνημένων» (Monty Python Live at the Hollywood Bowl 1982
Monty Python’s The Meaning of Life (Μόντι Πάιθονς, Το νόημα της ζωής 1983