Σάντρα Βούλγαρη: Ξεφεύγω μέσα από τα όνειρα για να αντέχω την πραγματικότητα

Με αφορμή το βιβλίο της Σάντρας Βούλγαρη με τίτλο «Ισμαήλ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος, η συγγραφέας και δημοσιογράφος απαντά στις ερωτήσεις του Culturenow.gr λίγες ώρες πριν αναχώρησή της για τη Μήλο όπου την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου θα παρουσιαστεί το βιβλίο «Ισμαήλ» σε μορφή performance.

Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη

Culturenow.gr: Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος το βιβλίο σας «Ισμαήλ» το οποίο διαγράφει ήδη μια αξιόλογη πορεία με θετικές κριτικές και σχόλια. Πείτε μας δυο λόγια για την υπόθεση του και τη γέννηση της ιδέας.Σάντρα Βούλγαρη: Το βιβλίο μιλάει για τον έρωτα ανάμεσα σε ένα Κούρδο μετανάστη και μια σύγχρονη Αθηναία κυρίως όμως για το εσωτερικό ταξίδι που κάνει η ηρωίδα μέσα από την περιπέτεια του έρωτα. Η ιδέα γεννήθηκε μέσα από δικά μου βιώματα πραγματικά και ονειρικά.

Cul.N.: Η μετανάστευση αποτελεί ένα μείζον θέμα του σύγχρονου πολιτισμού με πολλές παραμέτρους. Για ποιους λόγους επιλέξατε ο ήρωας του έργου σας να είναι μετανάστης (Κούρδος) και ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε από αυτή την επιλογή;
Σ.Β.: Νομίζω πως εκείνος με επέλεξε όχι εγώ…Με την έννοια ότι πολλές φορές η καθημερινότητα, το θέμα αυτό της μετανάστευσης που λέτε, ένα φαινόμενο που ζω έντονα τα τελευταία χρόνια στην γειτονιά που μένω, βρίσκει τον τρόπο να σε κάνει να θέλεις να μιλήσεις για τους ανθρώπους που πλέον περπατούν, ζουν δίπλα σου. Σίγουρα ένα μήνυμα που ήθελα να περάσω είναι ότι στον έρωτα δεν υπάρχουν όρια, κανόνες, προκαταλήψεις που λένε ότι δεν μπορείς να ερωτευτείς κάποιον επειδή είναι διαφορετικός από εσένα.

Cul.N.: Τις δύο τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα που το ζήτημα της μετανάστευσης είναι έντονο, πολλές φορές έχουμε μάθει για κάποιον Έλληνα που παντρεύτηκε μία μετανάστρια. Το αντίθετο (μια ελληνίδα να συνάψει σχέσεις με έναν μετανάστη) μοιάζει πιο σπάνιο. Για ποιους λόγους πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό;
Σ.Β.: Το θέμα είναι αρκετά πολύπλοκο. Ναι είναι αλήθεια αυτό που λέτε. Νομίζω ότι μια Ελληνίδα γυναίκα σπάνια θα συνάψει σοβαρή σχέση με έναν μετανάστη κυρίως λόγω των προκαταλήψεων και της ξενοφοβίας που επικρατούν στις ελληνικές οικογένειες όμως υπάρχουν και πρακτικοί λόγοι όπως π.χ το διαφορετικό κοινωνικό επίπεδο, η διαφορά της θρησκείας σε περίπτωση που μιλάμε για την σχέση μεταξύ ενός μουσουλμάνου και μιας χριστιανής καθώς και οι φόβοι που μπορεί να έχει μια γυναίκα για το μέλλον το δικό της  και των παιδιών της, σε περίπτωση που θα πρέπει να φύγει από την πατρίδα της για να ακολουθήσει τον σύντροφό της.

Cul.N.: Η νουβέλα «Ισμαήλ», παρουσιάστηκε πρόσφατα σε μορφή performance στο Χώρο Τέχνης Ασωμάτων και θα επαναληφθεί την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012 στο νησί της Μήλου. Πείτε μας λίγα λόγια για την ιδέα μεταφοράς του βιβλίου σε performance αλλά και συγκεκριμένα για την παράσταση στη Μήλο. Πώς προέκυψε η πρόταση και ποιά ανταπόκριση περιμένετε από τους θεατές;
Σ.Β.: Η ιδέα της μεταφοράς του βιβλίου σε περφόρμανς ξεκίνησε από την ανάγκη μου να κάνω μια διαφορετική παρουσίαση του βιβλίου. Είχα την τύχη να δουλέψω με την Ιρίνα Μπόικο που σκηνοθέτησε την περφόρμανς και η οποία συνεργάζεται με το Θεατρικό Εργαστήρι Μήλου. Έτσι προέκυψε η πρόταση να ταξιδέψουμε εκεί με την υποστήριξη του δήμου Μήλου. Περιμένω με ενθουσιασμό να γνωρίσω αυτή την ομάδα ανθρώπων που μαθαίνω πως σε μια δύσκολη εποχή, σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας παράγει ένα σημαντικό πνευματικό και κοινωνικό έργο.

Cul.N.: Στο ίδιο μήκος κύματος, το βιβλίο «Ισμαήλ» θα παρουσιαστεί σε μορφή θεατρικού έργου στην Αθήνα και στην επαρχία, την άνοιξη του 2013, σε σενάριο της Ιρίνα Μπόικο. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτή την ιδέα και τους συνεργάτες.
Σ.Β.: Η ιδέα γεννήθηκε λίγη ώρα μετά το τέλος της πρώτης βραδιάς της παρουσίασης…Ήμασταν τόσο συγκινημένοι και χαρούμενοι που θέλαμε ο Ισμαήλ να συνεχίσει το ταξίδι του ως παράσταση πλέον…Συνεργάτες μου θα είναι πάλι η Ιρίνα Μπόικο που θα γράψει το σενάριο του έργου και θα το σκηνοθετήσει ενώ η χορογράφος Κατερίνα Κασιούμη θα επιμεληθεί την κίνηση. Θα είναι μια παράσταση που θα συνδυάζει όπως και η περφόρμανς το λόγο, το χορό, τη video art, τη μουσική και την sand art (ζωγραφική με άμμο).

Cul.N.: Όπως μαρτυρούν και οι ασχολίες σας, στο πεδίο των ενδιαφερόντων σας ήταν πάντα τόσο το γράψιμο όσο και η τέχνη (χορός-performance). Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με το καθένα από τα παραπάνω μέσα έκφρασης; Πείτε μας για το χορό στη ζωή σας…
Σ.Β.: Από μικρή μου άρεσε να γράφω όμως δεν είχα σκεφτεί ποτέ να ασχοληθώ επαγγελματικά με το γράψιμο, ήταν περισσότερο ένας τρόπος για να εκφράζω τα συναισθήματα μου. Στην πορεία το γράψιμο επέστρεψε στην ζωή μου με ένα απροσδόκητο κι αυτή τη φορά επαγγελματικό τρόπο και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Ο χορός ήταν και θα είναι πάντα η μεγάλη μου αγάπη. Σπούδασα από μικρή στα φυτώρια και μετά στο επαγγελματικό της Κρατικής Σχολής Χορού, έκανα μεταπτυχιακές σπουδές στο Laban Centre του Λονδίνου με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση, χόρεψα σε αρκετές ομάδες χορού και δίδαξα.

Cul.N.: Η δημοσιογραφία πώς προέκυψε; Είναι σημαντικό πιστεύετε για έναν δημοσιογράφο που γράφει για πολιτιστικά γεγονότα να είναι και καλλιτέχνης;
Σ.Β.: Η δημοσιογραφία προέκυψε σε μια φάση που αναζητούσα για διάφορους λόγους μια ανανέωση, μια αλλαγή στην ζωή μου. Όχι δεν πιστεύω ότι ένας δημοσιογράφος πολιτιστικών πρέπει να είναι καλλιτέχνης, το αντίθετο. Στην δική μου περίπτωση έτυχε να είμαι και καλλιτέχνης. Αυτό κάποιες φορές το ένιωθα σαν εμπόδιο όμως τελευταίως έχω αλλάξει γνώμη. Μέσα από την δημοσιογραφία έχω μάθει πολλά κι έχω εξελιχτεί ακόμη και σαν καλλιτέχνης, από την άλλη με τα εφόδια που μου έχει δώσει η τέχνη του χορού πιστεύω ότι μπορώ να εμπλουτίζω την δουλειά μου ως δημοσιογράφος!

Cul.N.: Εκτός από τον «Ισμαήλ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη και ο «Κήπος με τα Όνειρα». Πείτε μας λίγα λόγια και γι’ αυτό το βιβλίο;
Σ.Β.: «Ο Κήπος με τα Όνειρα» περιλαμβάνει τρία παραμύθια με θέμα τον έρωτα και το όνειρο της αγάπης που απευθύνονται σε παιδιά από 9 έως 16 ετών αλλά και σε μεγάλους.

Cul.N.: Πώς θα χαρακτηρίζατε το λογοτεχνικό σας ύφος;
Σ.Β.: Δεν νομίζω ότι μπορώ ακόμη να πάρω κάποια απόσταση από αυτό και να το χαρακτηρίσω. Νιώθω πάντως ότι μάλλον κλίνω προς το λυρικό, ρομαντικό στυλ χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχω κατασταλάξει εκεί, μάλλον έχω την ανάγκη να πειραματιστώ κι άλλο.

Cul.N.: Τι ρόλο παίζει το απόκοσμο ή ονειρικό στοιχείο στα έργα σας; Είναι απαραίτητη η παρουσία του κατά τη γνώμη σας για να «αντέξουμε» την πραγματικότητα;
Σ.Β.: Με τραβάει πολύ το απόκοσμο και το ονειρικό στοιχείο γενικά, στην τέχνη και στη φύση, είναι κάτι που μου βγαίνει πολύ φυσικά: να ξεφεύγω μέσα από τα όνειρα για να αντέχω την πραγματικότητα.

Cul.N.: Και μιας και αναφερθήκαμε στην πραγματικότητα, σήμερα που τα πράγματα φαίνονται χωρίς ελπίδα, εσείς τι ελπίζετε; Τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και γενικότερα;
Σ.Β.: Ελπίζω πως οι καρδιές μας μια μέρα θα «ανοίξουν» και θα μάθουμε ν’ αγαπάμε περισσότερο ο ένας τον άλλον, σε όλα τα επίπεδα.

Cul.N.: Ετοιμάζετε κάποιο νέο βιβλίο; Αν ναι, έχετε βρει την κεντρική ιδέα ή βρίσκεστε σε επίπεδο ανεύρεσης του ερεθίσματος ;
Σ.Β.: Ετοιμάζω αν και με αργό ρυθμό, ένα νέο μυθιστόρημα με τίτλο «Οι ζωές της Χλόης» που μιλάει για την ζωή μιας γυναίκας που ζει στην Αθήνα καθώς και για προηγούμενες/παράλληλες ζωές της που μπλέκονται με έναν ονειρικό τρόπο. Επίσης έχω κάποιες ιδέες για τρία παραμύθια που θα ήθελα να είναι η συνέχεια του Κήπου με τα Όνειρα.