Σιωπηλές φωνές: Από την ομάδα ΑΣΙΠΚΑ στο θέατρο Θησείον

Μια ιδιαίτερη παράσταση που πέρυσι κέντρισε το ενδιαφέρον του κοινού και έκανε αίσθηση, οι ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΦΩΝΕΣ …

της ομάδας ΑΣΙΠΚΑ σε συμπαραγωγή με τη Λυκόφως στο Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες θα κάνει πρεμιέρα στις 16 Μαρτίου 2013 στις 06.00 τα ξημερώματα! Η σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Μπίτου. Φέτος οι φανατικοί θεατρόφιλοι θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την εξέλιξη της παράστασης, πάλι στις 6.00 τα ξημερώματα κάθε Σάββατο και Κυριακή, μόνο για 8 παραστάσεις.

Η παράσταση αποτελεί εξέλιξη της περσινής δουλειάς, που παρουσιάστηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία στις 6.00 το πρωί στο Βυρσοδεψείο, πάνω σε υλικό ντοκουμέντο που περιλαμβάνεται στο βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο της Μαρούλας Κλιάφα και βασίζεται σε  ιστορικές μαρτυρίες όλου του 20ού αιώνα στην Ελλάδα.

Η ΑΣΙΠΚΑ αναμετράται ξανά με κείμενο-ντοκουμέντο, όπου δεν έχει τίποτα επινοηθεί: άνδρες και γυναίκες, πέρα από σκοπιμότητες και εξωραϊσμούς καταθέτουν ο καθένας τη δική του μαρτυρία, συνθέτοντας μία μοναδική εικόνα του 20ού αιώνα. Μέσα από τα προσωπικά τους βιώματα, τις εμπειρίες τους, τα πάθη και τις περιπέτειές τους, με λόγο λιτό και ταυτόχρονα μεστό, αποτυπώνουν όχι μόνο την καθημερινότητα αλλά και γεγονότα που σημάδεψαν τον τόπο μας.

Πρόκειται για μαρτυρίες που φέρνουν στο προσκήνιο την αθέατη πλευρά των πραγμάτων, αυτήν που η επίσημη ιστορία αποσιωπά.

Κρυφός πόθος της ομάδας και του σκηνοθέτη μέσα από τη δουλειά αυτή παραμένει  η συνάντηση στο φως της αυγής, του θεατή με την ιστορία του, μετατοπίζοντας τον από απλό θεατή σε συμμέτοχο και συνένοχο σ \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\’ ένα έργο που γράφτηκε και γράφεται απ\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\’ τον ίδιο.

Συντελεστές

Κείμενο: Μαρούλα Κλιάφα
Σκηνοθεσία: Δημήτρης ΜπίτοςΣκηνικά-κοστούμια: Αλεξάνδρα Σιάφκου
Μουσική: Λάμπρος Πηγούνης
Φωτισμοί: Νύσος Βασιλόπουλος
Ερμηνεύουν: Ειρήνη Δράκου, Ελένη Ζαραφίδου, Ιωακείμ Πανάγος, Ρηνιώ Κυριαζή, Αντώνης Τσίλλερ Συμπαραγωγή της ομάδας ΑΣΙΠΚΑ με τη Λυκόφως του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ “ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΦΩΝΕΣ” ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Σκηνοθετικό Σημείωμα – ΑΣΙΠΚΑ

Οι Σιωπηλές Φωνές είναι μια παράσταση που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Μαρούλας Κλιάφα, που περιλαμβάνει 69 αυτούσιες μαρτυρίες του περασμένου αιώνα, καλύπτοντας ένα ιστορικό φάσμα που ξεκινάει από τις αρχές του 20ου αιώνα και την περίοδο της Κολιγιάς στην Ελλάδα, συνεχίζει με τους Βαλκανικούς Πολέμους, τους δύο Παγκόσμιους, Κατοχή, Εμφύλιο, Δεκεμβριανά, Βάρκιζα, καλύπτει όλα τα μεταναστευτικά ρεύματα και την περίοδο του Ψυχρού πολέμου.

Όπως και πέρσι η δουλειά που παρουσιάζουμε φέτος βασίζεται πάνω σ’ αυτό το υλικό ντοκουμέντο, όπου δεν έχει τίποτα επινοηθεί. Στη φετινή παράσταση ενσωματώσαμε περισσότερες μαρτυρίες και μεταφέρουμε την όλη εμπειρία σε έναν άλλο χώρο, το Θέατρο Θησείο, πιστοί όμως στην ώρα του πρωινού και την αρχική μας πρόθεση.

Ο τρόπος αφήγησης αυτών των ιστοριών στοχεύει στο να αποδοθεί κυρίως αυτό που δεν ακούγεται, ο σιωπηλός κόσμος που κουβαλά μαζί της κάθε ιστορία. (Ούτως ή άλλως πρόκειται για ιστορία αποσιωπημένη)
Στην περσινή παράσταση που έγινε στο Παλιό Βυρσοδεψείο, στις 6.00 τα ξημερώματα, περιλήφθηκαν μερικές μόνο από αυτές τις μαρτυρίες. Η ανταπόκριση του κόσμου σε αυτό το κάλεσμα ήταν τέτοια που εξέπληξε κι εμάς τους ίδιους. Η εμπειρία αυτής της συνάντησης ήταν μια ‘ψυχική πολυτέλεια’ που αναζητούμε τόσο στις πρόβες και την έρευνα που κάνουμε όσο και στις παραστάσεις μας.

Για αυτό και η ώρα της παράστασης δεν είναι τυχαία, ούτε προϊόν σκέψης. Είναι απόφαση στην οποία μας οδήγησε η διαδικασία δουλειάς και η επιλογή αυτού του υλικού. Το ίδιο το υλικό μας αφύπνισε με τέτοιο τρόπο καθώς και η διαδικασία της δουλειάς μας που βασίζεται στο «ξεβόλεμα», στην επιστροφή στις αισθήσεις, στη σιωπή. Δουλεύουμε συχνά κοντά στη φύση και πολύ πρωινές ώρες έξω από την καλοκουρδισμένη μηχανή που αποτελεί συχνά η καθημερινότητα μας. Αυτό είναι ένα τεράστιο δώρο για μας που θελήσαμε να το προσφέρουμε. Κρυφή προσδοκία μας είναι πάντα να προσφέρουμε την έκπληξη και σε μας και στους θεατές που θα ανταποκριθούν σ\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\’ αυτή την πρόσκληση.

Συμβολισμοί γεννιούνται διαρκώς και είναι συγκινητικά αυτά που καταθέτουν κάθε φορά οι ίδιοι οι θεατές που συμμετέχουν σε κάθε παράσταση. Γι αυτό και θεωρούμε ότι περισσότερο από άλλες είναι μια παράσταση που δεν τελειώνει.

Άλλωστε στόχος μας είναι να ταξιδέψουμε αυτή την παράσταση τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ενσωματώνοντας κι άλλες μαρτυρίες, υλικό-ντοκουμέντο ακόμη και ηθοποιούς ή άλλους δημιουργούς που θα συναντήσουμε.

Όλη η δουλειά μας είναι ένα πείραμα μεταξύ παράστασης, αναπαράστασης και διερεύνησης αφηγηματικών τρόπων καθώς και μια προσπάθεια ενεργητικής συμμετοχής του θεατή. Για παράδειγμα ένας θεατής που αποφασίζει να έρθει σε μια παράσταση στις 6.00 το πρωί στην καρδιά του Χειμώνα έχει ήδη μετατοπιστεί αφού το να πάει στο θέατρο δεν είναι άλλη μια αστική έξοδος τοποθετημένη στο πρόγραμμα του αλλά μια πρόσκληση σε συνάντηση σαν ερωτικό ραντεβού ή μια άλλη δύναμη που πιστεύουμε ότι πάντα κουβαλά και μπορεί να τον αφυπνίσει και να επινοήσει τον εαυτό του πέρα από τα στερεότυπα.

Επίσης πρόκληση για μας είναι όταν το υλικό είναι «ζωντανό» και μας ενδιαφέρει πολύ αυτό που μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς Θέατρο-ντοκυμαντέρ, θεωρώντας μάλιστα αυτή τη στιγμή τρομερά επίκαιρο όλο αυτό το υλικό που ουσιαστικά πρόκειται για μια ιστορία που μοιάζει να επαναλαμβάνεται κυκλικά, και είναι αναγκαίο να κατανοηθεί για να κατανοήσουμε και τους εαυτούς μας σήμερα, ιδιαίτερα αυτή τη χρονική στιγμή στην Ελλάδα.
Εκεί μας οδήγησε η ανάγκη μας να εμπλακούμε ως συμμέτοχοι σ\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\’ αυτή την ιστορία δημιουργικά και να εμπλέξουμε και τους θεατές καλώντας τους σε μια πιο συνειδητή και ενεργητική συμμετοχή απέναντι σε μια τέτοια παράσταση, και γιατί όχι, και στην πραγματικότητα που μας περιβάλλει.

Επίσης έχουμε ξεκινήσει ήδη την έρευνα και είναι μέσα στα μελλοντικά μας σχέδια μια παράσταση πάνω στην περίοδο της Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα, μια περίοδο που όλοι φοβόμαστε να «αγγίξουμε» για ευνόητους λόγους. Στόχος είναι και σ’ αυτή την περίπτωση, μια παράσταση βασισμένη σε υλικό- ντοκουμέντο, «πιάνοντας την ιστορία από το τέλος». Μια παράσταση- ντοκυμαντέρ.

Λίγα λόγια για την ομάδα ΑΣΙΠΚΑ

Η ομάδα ΑΣΙΠΚΑ ιδρύθηκε το Σεπτέμβρη του 2007 από τον ηθοποιό-σκηνοθέτη Δημήτρη Μπίτο και από την ηθοποιό Ειρήνη Δράκου.

Η πρώτη της παράσταση ήταν οι Νυχτερίδες της Λ. Κιτσοπούλου, οι οποίες παρουσιάστηκαν στο ΒΙΟS τον Οκτώβρη του 2007 και τον Ιανουάριο του2008 (δεύτερη version), σε θεατρική προσαρμογή και σκηνοθεσία Δημήτρη Μπίτου.

Ακολούθησε το Τρίπτυχο του Heiner Muller (Ρημαγμένη Όχθη, Μήδειας Υλικό, Τοπίο με Αργοναύτες) στις τουαλέτες του Bios (2008) και στη συνέχεια η παράσταση Είμαι Αίμα του Jan Fabre στο θέατρο Χώρα (2009).
To 2010 η ομάδα ανέβασε το έργο Ελένη του Γ. Ρίτσου (ερμηνεία- σκηνοθεσία Δ. Μπίτου) στη σκηνή του Booze Cooperativa  και στο Θέατρο Συνεργείο.

Μετά από αυτό η ομάδα ΑΣΙΠΚΑ και ο Δημήτρης Μπίτος συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες Γ. Μαρκοπούλου, Λίλλυ Μελλεμέ και Άρη Τρουπάκη πάνω στο έργο Κόντρα στην Πρόοδο που ανέβηκε την Άνοιξη του 2010 στο Θέατρο Συνεργείο.

Την περίοδο 2010-2011 η ομάδα ανέβασε την παράσταση ΑΓΓΕΛΑ του Γ. Σεβαστίκογλου στο Θέατρο Σφενδόνη, το 2011 παρουσίασε το project ΣΤΟΕΣ στα πλαίσια του προγράμματος «ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΑΠΟΓΕΙΩΣΗΣ» στο Εθνικό Θέατρο, και το μονόλογο Μυρμήγκια του Β. Ραπτόπουλου στα πλαίσια της παράστασης «ΕΞΟΔΟΣ» στο θέατρο Συνεργείο.

Την περίοδο 2011 – 2012 ανέβηκαν οι εξής παραστάσεις ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΦΩΝΕΣ της Μαρούλας Κλιάφα στο Παλιό Βυρσοδεψείο (μια παράσταση που έγινε στις 6.οο το πρωί και παρατάθηκε  λόγω επιτυχίας) και Η Βέρα του Δ. Κεχαίδη στο Θέατρο Εν Αθήναις (2012)

Το 2012 η ΑΣΙΠΚΑ ανέβασε την παράσταση ΑΝΤΙΓΟΝΗ του ΣΟΦΟΚΛΗ στο Αρχαίο Θέατρο της Μικρής Επιδαύρου σε σκ. Δημ. Μπίτου

Επίσης η ομάδα και ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπίτος έχουν κάνει τις εξής κινηματογραφικές παραγωγές σε σενάριο-σκηνοθεσία Δημήτρη Μπίτου :

«Μπάλος Κακός Χορός» (μικρού μήκους) Συμμετοχή στο Διαγωνιστικό Μέρος  στο Φεστιβάλ Δράμας  (2009), «Μικρό Βουνό» (μικρού μήκους) Συμμετοχή στο Διαγωνιστικό Μέρος στο Φεστιβάλ Δράμας (2010), «Κόντρα» (μικρού μήκους) Συμμετοχή στο Διαγωνιστικό Μέρος  στο Φεστιβάλ Δράμας  (2011) και στο Διεθνές Διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Κύπρου.

Και οι τρεις ταινίες προβλήθηκαν στα πλαίσια του αφιερώματος που έγινε στο Δημήτρη Μπίτο στις ‘ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ’ 2012

Φωτογραφίες:
Τάκης Βεκόπουλος