Δημοσθένης Κοκκινίδης: Έκθεση στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, φιλοξενεί την έκθεση του Δημοσθένη Κοκκινίδη με τίτλο «Των δε κακών μνήμη… 1967-1997».

Η έκθεση, διαρκεί μέχρι και τις 26 Μαΐου 2013.

Αριστερά  Μάρτιος 1968 και δεξιά Μάιος 1967 από τη σειρά …των δε κακών μνήμη… 1967-1997 (ακρυλικό σε χαρτόνι              συσκευασίας κολλημένο σε κοντραπλακέ θαλάσσης), δωρεά του καλλιτέχνη .

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο πλαίσιο της σειράς Κάθε Μήνα παρουσιάζει στο Μεσοπάτωμα τα δώδεκα έργα του Δημοσθένη Κοκκινίδη που αποτελούν την σημαντική ενότητα …των δε κακών μνήμη… 1967-1997 και ανήκουν στην μόνιμη συλλογή του μουσείου. Μαζί εκτίθενται δεκατέσσερα ακόμη έργα από τις ενότητες Ταυτότητες και Μητρότητες από τη συλλογή του καλλιτέχνη, τα οποία κι αυτά δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της επταετούς δικτατορίας στην Ελλάδα.

Την Πέμπτη 25 Απριλίου στις 20.00 το ΕΜΣΤ οργανώνει ομιλία του Δημοσθένη Κοκκινίδη στο πλαίσιο της σειράς Οι καλλιτέχνες συναντούν το κοινό.  Με το δάσκαλό τους θα συνομιλήσουν ο Μάριος Σπηλιόπουλος, καθηγητής στην ΑΣΚΤ και η Αικατερίνη (Τιτίκα) Σάλλα, αναπληρώτρια καθηγήτρια στην ΑΣΚΤ.

Ο καλλιτέχνης:

Σημαντικός ζωγράφος και επί μακρόν δάσκαλος πολλών νεότερων καλλιτεχνών (διετέλεσε και πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών), ο Δημοσθένης Κοκκινίδης  παρουσίασε ήδη από τις αρχές του ΄60 ένα σώμα έργων με έντονα κριτικό, πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο.

Ζωγράφισε το μεγαλύτερο μέρος της σειράς των 12 έργων με τίτλο …των δε κακών μνήμη…  από το Μάιο του 1967 έως την άνοιξη του 1968, τους πρώτους δηλαδή μήνες της Χούντας των Συνταγματαρχών. Ανακάλυψε σε μια γωνιά του εργαστηρίου του ένα δέμα από χαρτόνια συσκευασίας και αποφάσισε να δουλέψει πάνω τους εικόνες που προέκυπταν από τα αποκόμματα των εφημερίδων, που ήταν γεμάτα από φωτογραφίες ένστολων αξιωματικών. Απέδωσε τις μορφές τους παραμορφωμένες, συχνά σχεδόν τερατόμορφες άλλοτε αφαιρετικά, χωρίς ευδιάκριτα χαρακτηριστικά και λεπτομέρειες, κι άλλοτε εξπρεσιονιστικά.

Κεφάλια με πηλήκια, πολιτικοί ανδρείκελα, καρικατούρες ανθρωποειδών, σημαίες, τανκς, μορφές φιμωμένες μετατρέπονται από την εξπρεσιονιστική γραφή του Κοκκινίδη σε κραυγή πόνου και καταγγελία της εφιαλτικής πραγματικότητας που επεβλήθη από την βίαια ανατροπή της δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Στα έργα που ανήκουν στις Ταυτότητες και στις Μητρότητες και εξελίχθηκαν χρονικά περίπου από το 1968 έως το 1974 πρωταγωνιστές είναι τα επώνυμα και ανώνυμα θύματα της δικτατορικής βίας, οι εξόριστοι, οι φυλακισμένοι και οι οικογένειές τους.

Εκτός από τους ζωγραφικούς πίνακες ο Κοκκινίδης δημιουργεί μια σειρά ξύλινων κατασκευών σε μορφή ορθογώνιων κουτιών μέσα στα οποία «περιορίζει» τοπία και ανθρώπινες μορφές, άλλοτε θύτες κι άλλοτε θύματα. 

Σύντομο βιογραφικό του καλλιτέχνη:

Γεννήθηκε το 1929 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1952-1958). Από τη δεκαετία του 1960 υπήρξε μέλος της «Ομάδας Τέχνης Α´» και της «Ομάδα για την επικοινωνία και την εκπαίδευση στην Τέχνη». Εκλέχτηκε καθηγητής στην ΑΣΚΤ το 1976, όπου δίδαξε ζωγραφική διατελώντας επίσης αντιπρύτανης (1978-1980) και πρύτανης (1980-1982). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.