Αφιέρωμα στην Άνδρο, στο Golden Hall

Το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, συμμετέχει στο αφιέρωμα στο νησί της Άνδρου, που διεξάγεται στο Golden Hallκαι αποτελείται από έκθεση, η οποία θα διαρκέσει έως και το Σάββατο 1 Ιουνίου 2013.

Στην πρόσκληση του δημάρχου της Άνδρου να συμμετέχει το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή σε μια πολιτιστική παρουσία του νησιού στο Golden Hall με τη συμμετοχή όλων των πολιτιστικών φορέων της Άνδρου, το Ίδρυμα ανταποκρίνεται προτείνοντας τη συμμετοχή του με τον εξής τρόπο.

1) Παρουσίαση της εκθεσιακής και εκδοτικής του δραστηριότητας καθόλη τη διάρκεια της τριακοντατετραετούς του πορείας, με φωτογραφίες και video.

2) Παρουσίαση γλυπτών από τη μόνιμη Συλλογή του Ιδρύματος, με έργα μικρών διαστάσεων, διακεκριμένων ονομάτων, υπό τον τίτλο “Διαδρομές στη Γλυπτική του 20ου αιώνα”.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Auguste Rodin, César, Giorgio de Chirico, Barbara Hepworth, Igor Mitoraj, Germaine Richier, Μιχάλης Τόμπρος, Γιώργος Ζογγολόπουλος, Τάκης και Μαρίνα Καρέλλα.

Το σκεπτικό αυτού του αφιερώματος είναι να προσφέρει στον επισκέπτη μια συνοπτική εικόνα της γλυπτικής σήμερα, η οποία από την αρχή του περασμένου αιώνα άρχισε να υπεκφεύγει της στατικής αδράνειας για να ακολουθήσει το δρόμο της οριστικής απεξάρτησης από τα ακαδημαϊκά ιδεώδη και την εξιδανίκευση της φόρμας.

Η γλυπτική όπως και η ζωγραφική, αλληλέγγυα με τα κινήματα ιδεών της εποχής, ήταν ανάγκη να απαγκιστρωθεί από το αισθητικό αποτέλεσμα και να ακολουθήσει το δρόμο μιας στοχαστικής περιπέτειας. Σε άμεση συνάρτηση με το χώρο και τη δεδομένη ιστορική συγκυρία, έπρεπε να γίνει φορέας ενός πιστεύω και μιας κοινωνικής πραγματικότητας.

Τα τρία μικρά αποσπασματικά γλυπτά του Rodin, ο οποίος θεωρείται μία από τις μείζονες μορφές της γλυπτικής όλων των εποχών, καταδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο ο μεγαλοφυής καλλιτέχνης διαπραγματεύτηκε την ανθρώπινη φιγούρα. Στα χέρια της Germain Richier η γλυπτική γίνεται κραυγή αγωνίας απροκάλυπτης, ενίοτε, οξύτητας αγγίζοντας ακόμα τα όρια της εξπρεσιονιστικής βίας.

Ο Giorgio de Chirico, όντας πρωτίστως ζωγράφος, έδωσε εντούτοις υπέροχα δείγματα γλυπτικής Ανιχνεύοντας και ιστορώντας τους προσωπικούς του μύθους, γίνεται εκφραστής της πλαστικής αφήγησής τους.

Ο Igor Mitoraj, ακολουθεί τη δική του πορεία στο χρόνο, αναδεικνύοντας την αρμονία της αρχαίας ελληνικής τέχνης μέσα από θραύσματα ανδρικών κυρίως μελών του σώματος με αλληγορικές προφανώς προεκτάσεις.

Ο Cesar με τις γνωστές του compressions (συμπιέσεις) και expensions (διαχύσεις) δίνει τη δική του ματιά με την καρέκλα, δείγμα μιας ιδιαίτερης τεχνικής όπου η ύλη διαχέεται ελεύθερη από περιορισμούς και καλούπια. Ο αντίχειρας ,τον οποίο έφτιαξε σε δεκάδες παραλλαγές διαφορετικών διαστάσεων και υλικών, είναι ένα άλλο δείγμα της γλυπτικής του.

Οι έξι φόρμες της Barbara Hepworth, η οποία υπήρξε από τις σημαντικότερες γλύπτριες της εποχής μας, αποτελούν μια άμεση αναφορά στις τοτεμικές στήλες του Brancusi.

Η έκθεση συμπληρώνεται με έργα διακεκριμένων Ελλήνων γλυπτών – του Μιχάλη Τόμπρου, του Γιώργου Ζογγολόπουλου, του Τάκη και της Μαρίνας Καρέλλα – τα οποία, ως δείγματα δουλειάς, μας βοηθούν να διαπιστώσουμε τον τρόπο με τον οποίο εκείνοι εισέπραξαν, αφομοίωσαν και μετέφεραν στη δική τους τέχνη πρωτοποριακά μηνύματα της εποχής τους.