Για πρώτη φορά στην Αθήνα, η multimedia περφόρμανς της χορογράφου Τζένης Αργυρίου, Memoria Obscura: Αφανής Μνήμη, στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα του I.E.T.M. Athens, στο Βυρσοδεψείο.
Ένα παιχνίδι μνήμης, φωτός και σκιάς, φωτογραφίας και ήχου για την α-λήθεια και τη λήθη.
Το φωτογραφικό λεύκωμα ‘Γρεβενά 1895-1975 ογδόντα χρόνια φωτογραφίες’ του Βαγγέλη Νικόπουλου υπήρξε εναρκτήρια δύναμη και έμπνευση για τη δημιουργία της περφόρμανς. Οι φωτογραφίες που εμπιστεύτηκε ο συλλέκτης στη δημιουργό αποτυπώνουν εικόνες ζωής, πόνου, δράσης, πολέμων, σφαγών και προδοσίας, όλη τη βία της κατοχής και του εμφυλίου, των Δεκεμβριανών και της Επταετίας αλλά και εικόνες οικογενειακές και κοινωνικής συνύπαρξης. Όλα μαζί προβάλλουν αβίαστα την εξέλιξη της ίδιας της χώρας μας τον τελευταίο αιώνα.
“Κοιτώντας τις φωτογραφίες αναρωτιόμουν, Τι συνέπειες έχει η έλλειψη ιστορικής συνείδησης στη γενιά μου; Πως θα αντεπεξέλθουμε σε τυχόν ανάλογες εποχές; Θα μπορούσε ένα τέτοιο υλικό να αφυπνίσει μνήμες χωρίς να υποστηρίζει μία αλήθεια;”
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο ερμηνευτής χρησιμοποιεί το σώμα του, τη σκηνογραφία, το φως και τη μουσική για να μας ταξιδέψει στο χρόνο. Ένας νεαρός καταγράφει τη ζωή της πόλης, σταματά το χρόνο, αλλάζει συνθήκες και ιστορικά πρότυπα, ακολουθεί τους συνειρμούς του ανάμεσα στο τότε και το τώρα. Η μνήμη κυκλοφορεί στο σώμα. Το σώμα προσκολλάται στη μνήμη. Και τα δύο λειτουργούν ως η μηχανή του αθέατου χρόνου.
“Η φωτογραφία δεν είναι απαραίτητα ένα τεκμήριο αλήθειας, μπορεί όμως να γίνει αφετηρία δημιουργικής σκέψης. Χωρίς τη συνοδεία της προφορικής μαρτυρίας, χωρίς τη συμμετοχή της μνήμης και της φαντασίας, η φωτογραφία παραμένει ένα ξερό κομμάτι χαρτί, ένα απολίθωμα του παρελθόντος. Πλέουμε σε μια θάλασσα μνήμης, μια θάλασσα από αποσπάσματα στιγμών και σπαράγματα προσώπων του παρελθόντος έτοιμα να πουν την ιστορία τους ή να παραμείνουν για πάντα βουβά.”
Φωτογραφίες μεγεθυμένες και κατακερματισμένες προβάλλονται και συνθέτουν αποσπασματικές μνήμες. Μέσα από το σώμα του ερμηνευτή οι λεπτομέρειες της κάθε φωτογραφίας αρχίζουν να ζωντανεύουν, να αποκτούν σημασία, υλικότητα και αμφισημία. Γιατί η συνείδηση του “χθες”, που είναι τόσο κοντά στο σήμερα, και η ευθύνη για το αύριο, που κι εκείνο με τη σειρά του είναι ήδη “σήμερα”, μας κάνει παρόντες σε αυτό που με τόση ευκολία ονομάζουμε παρόν;
Το έργο φωτίζει το παρελθόν και προβληματίζει για το παρόν, θέτοντας ερωτήματα ατομικής και συλλογικής μνήμης αλλά και ευθύνης για όσα προηγήθηκαν και όσα θα ακολουθήσουν.
Συντελεστές της παράστασης:
Σκηνοθεσία – Χορογραφία: Τζένη Αργυρίου
Ερμηνεία: Επαμεινώνδας Δαμόπουλος
Δραματουργία: Κατερίνα Ευαγγελάκου
Σκηνικά: Γκάυ Στεφάνου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Ευγένιος Τζαφέστας
Επεξεργασία Φωτογραφιών 3D: Νίκος Μακρής
Μουσική Σύνθεση: Γιάννης Αγγελάκας, Νίκος Βελιώτης, Coti K.
Ηχητικός Σχεδιασμός: Άρης Λουζιώτης, Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος
Μουσική Επιμέλεια: Μαρία Αργυρίου, Βαγγέλης Νικόπουλος
Επεξεργασία Βίντεο: Τζένη Αργυρίου, Θοδωρής Χλιάπας
Διεύθυνση Σκηνής: Aντώνης Νικηφόρος
Οργάνωση Παραγωγής και Επικοινωνίας: Μαρία Αργυρίου
Εκτέλεση Παραγωγής: Αντώνης Νικηφόρος
Παραγωγή: Βαγγέλης Νικόπουλος & amorphy.org
Συλλέκτης φωτογραφικού αρχείου: Βαγγέλης Νικόπουλος
Τον Οκτώβριο του 2013, η Ελληνική σκηνή θα βρεθεί στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος. Ο λόγος είναι η συνάντηση του Διεθνούς Δικτύου για τις Σύγχρονες Παραστατικές Τέχνες Ι.Ε.Τ.Μ., που θα πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα το διάστημα 17-20 Οκτωβρίου 2013.
Περισσότεροι από 500 καλλιτέχνες και επαγγελματίες των παραστατικών τεχνών απ’ όλη την Ευρώπη αναμένεται να συγκεντρωθούν στην Αθήνα, προκειμένου να γνωρίσουν τους Έλληνες καλλιτέχνες και επαγγελματίες και το έργο τους και όλοι μαζί να ορίσουμε το «ΑΥΡΙΟ» των παραστατικών τεχνών.
