Ο ριζοσπαστικός Ιάπωνας συγγραφέας και σκηνοθέτης, που άφησε «εποχή» στη Στέγη πριν δύο χρόνια, επιστρέφει με τη νέα, τολμηρή δουλειά του για την ιαπωνική κοινωνία μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα. Το Ground and Floor, που ανεβαίνει στη Μικρή Σκηνή της Στέγης από τις 30 Οκτωβρίου έως τις 3 Νοεμβρίου 2013, μιλάει με αιχμηρό χιούμορ για την Ιαπωνία σήμερα, με πρωταγωνιστικό το ρόλο της μουσικής.
«Μετά τη Φουκουσίμα, τι;» αναρωτιέται ο Ιάπωνας αβαν γκάρντ συγγραφέας, σκηνοθέτης και εικαστικός, που επιστρέφει στη Στέγη με μια αλληγορική περφόρμανς την οποία αποκαλεί «μουσικό θέατρο με φαντάσματα».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Κοφτερό χιούμορ και post–punk ήχοι σε μία επαναστατική αλληγορία για την Ιαπωνία του σήμερα.
Δύο χρόνια μετά το εκρηκτικό Hot Pepper, Air Conditioner and the Farewell Speech, ο 40χρονος αστέρας της Ιαπωνίας, η εξαιρετική ομάδα του και το μουσικό συγκρότημα Sangatsu καταθέτουν μια αρχετυπική και επαναστατική αλληγορία για μια Ιαπωνία -αλλά και μια ανθρωπότητα- απελπιστικά συμβιβασμένες με την καταστροφή τους. Σοκαρισμένος από την άρνηση της ιαπωνικής κοινωνίας να διαχειριστεί το συλλογικό τραύμα που άφησε στο «σώμα» της χώρας η τραγωδία της Φουκουσίμα, ο Τόσικι Οκάντα, με υπόγειο χιούμορ και οργισμένη μελαγχολία, μιλά στο Ground and Floor για την αρχέγονη Μητέρα-Γη και για τη λήθη των ουρανοξυστών, για τη μυθική Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου και την τελματωμένη Ιαπωνία του καπιταλιστικού παρόντος. Τιμώντας το παραδοσιακό χοροθέατρο Νο, όπου οι νεκροί και οι ζωντανοί μοιράζονται τη σκηνή, εμφανίζει μια νεκρή πεθερά να στοιχειώνει την έγκυο νύφη της. Η γη τρέμει και οι ήρωες του έργου, ζωντανοί και νεκροί, γραπώνονται με άγρια απελπισία ο ένας απ’ τον άλλο.
Με απροσδόκητη σωματικότητα, μουσικότητα και εικαστικότητα, ο Οκάντα παραδίδει μια σύγχρονη τελετουργία με post–punk υπόκρουση, ιαπωνική ατμόσφαιρα και οικουμενικές αγωνίες.
Σήμα-κατατεθέν της θεατρικής δουλειάς του Οκάντα είναι ο αριστοτεχνικός συνδυασμός πρόζας -γραμμένης εσκεμμένα στην καθομιλουμένη αργκό της ιαπωνικής νεολαίας- και ακραίας σωματικότητας, άψογα συντονισμένης με τη μουσική επένδυση κάθε παράστασης, γι’ αυτό και συχνά τον χαρακτηρίζουν χορογράφο, παρόλο που ο ίδιος φροντίζει να τονίζει «δεν έχω σπουδάσει χορό, αλλά θέατρο».
Η παράσταση είναι συμπαραγωγή της Στέγης, στο πλαίσιο εξωστρέφειας και ανοίγματος στη διεθνή σκηνή.
Βιογραφικό
Ο Τόσικι Οκάντα γεννήθηκε στη Γιοκοχάμα το 1973. Δραματουργός και σκηνοθέτης, εικαστικός και πεζογράφος, θεωρείται ο πλέον ταλαντούχος Ιάπωνας καλλιτέχνης της γενιάς του στο χώρο των παραστατικών τεχνών. Δημιούργησε το θίασο chelfitsch το 1997 και έκτοτε έχει γράψει και σκηνοθετήσει όλες τις παραγωγές της ομάδας, θέτοντας σε εφαρμογή μια ιδιαίτερη μέθοδο, από την οποία ξεχωρίζουν η χρήση μιας κατεξοχήν δημώδους ιαπωνικής γλώσσας και η μοναδική χορογραφία του. Το 2005, το έργο του Five Days in March απέσπασε το αναγνωρισμένο θεατρικό βραβείο Kishida, ενώ την ίδια χρονιά το Air Conditioner έφτασε στους τελικούς των βραβείων χορογραφίας Toyota. Το Φεβρουάριο του 2007 εκδόθηκε η πρώτη του συλλογή από νουβέλες, με τίτλο Το τέλος του ειδικού χρόνου που μας επέτρεψαν να έχουμε, η οποία τιμήθηκε με το βραβείο Κενζαμπούρο Όε.
Τα τελευταία χρόνια, έχει αποσπάσει την προσοχή διεθνώς, όχι μόνο από τον κόσμο του θεάτρου και τη σκηνή του σύγχρονου χορού, αλλά επίσης και από τους χώρους των εικαστικών και της λογοτεχνίας. Έχει προσκληθεί σε διάφορα καλλιτεχνικά κέντρα, μουσεία και φεστιβάλ. Το Μάρτιο του 2008 παρουσίασε το Freetime, ένα έργο σε συμπαραγωγή με το Kunsten Festival des Arts των Βρυξελλών, το Wiener Festwochen της Βιέννης και το Festival d’Automne του Παρισιού.
Παρότι τα έργα του εξακολουθούν να είναι γραμμένα στην ιαπωνική, αρκετά από αυτά έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν στο εξωτερικό.
Η θεατρική ομάδα chelfitsch ιδρύθηκε το 1997 από τον Τόσικι Οκάντα, ο οποίος γράφει και σκηνοθετεί όλες τις παραγωγές του θιάσου. Το όνομα “chelfitsch” προήλθε από τη λανθασμένη εκφορά της λέξης “selfish” («εγωιστής») από ένα μωρό. Η ριζοσπαστική αισθητική φιλοσοφία της ομάδας διαφάνηκε πολύ γρήγορα, με τη χρήση εξεζητημένης δημώδους ιαπωνικής γλώσσας στο έργο Surprised by Their Hopes (Έκπληκτοι από τις ελπίδες τους), που έκανε την πρεμιέρα του το Μάρτιο του 2001. Με τα έργα Five Days in March (Πέντε ημέρες του Μαρτίου, 2004) και Apartment (Mansion) (2002), η αισθητική της ομάδας chelfitsch έλαβε σαφέστερο χαρακτήρα: αντίστιξη των λέξεων με μια ιδιόρρυθμη θορυβώδη χορογραφία, εμπνευσμένη από καθημερινές χειρονομίες. Το διεθνές ντεμπούτο της ομάδας έγινε το 2007, όταν το Five Days in March παρουσιάστηκε στο Kunsten Festival des Art των Βρυξελλών. Οι δουλειές της ομάδας chelfitsch έχουν γίνει δεκτές με ενθουσιασμό σε διεθνή θεατρικά φεστιβάλ και σκηνές της Ευρώπης και της Ασίας, ανάμεσά τους στις Βρυξέλλες, στο Κάρντιφ της Ουαλίας, στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας και στη Σιγκαπούρη.
Συντελεστές
ΣυγγραφήκαιΣκηνοθεσία: Toshiki Okada
Ερμηνεύουν: Taichi Yamagata, Makoto Yazawa, Yukiko Sasaki, Mari Ando, Izumi Aoyagi
Μουσική: Sangatsu
Σκηνικά: Shusaku Futamura
Δραματουργία: Sebastian Breu
Κοστούμια: Yuko Ikeda (Luna Luz)
Μάθημα ανατομίας: Nao Kusumi
Διεύθυνση Σκηνής: Koro Suzuki
Ήχος: Norimasa Ushikawa
Φωτισμοί: Tomomi Ohira
Βίντεο: Shimpei Yamada
Παραγωγός: Akane Nakamura
Διεύθυνση ομάδας: Tamiko Ouki
Παραγωγή: Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες)
Διεύθυνση παραγωγής: chelfitsch (Τόκυο)
Εκτέλεση παραγωγής: precog (Τόκυο)
Σε συμπαραγωγή με: Festival d’Automne (Παρίσι), Les Spectacles vivants – Centre Pompidou (Παρίσι), HAU Hebbel am Ufer (Βερολίνο), La Bâtie – Festival de Genève (Γενεύη), KAAT – Kanagawa Arts Theater (Καναγκάουα), Kyoto Experiment (Κυότο), De Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg (Ρόττερνταμ), Dublin Theatre Festival (Δουβλίνο), Théâtre Garonne (Τουλούζη), Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (Αθήνα)
Παράλληλες δράσεις:
-Πέμπτη 31 Οκτωβρίου
Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές.
-Σάββατο 2 Νοεμβρίου
Workshop με τον Toshiki Okada
