Από τις 18 Ιανουαρίου 2014 ξεκινά ένας κύκλος βιωματικών εργαστηρίων δραματοθεραπείας με διαφορετικές θεματικές, που θα ολοκληρωθεί τον Ιούνιο.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε ακούσει και χρησιμοποιήσει τόσες φορές τη λέξη ‘κρίση’, που συχνά κινδυνεύουμε να χαθούμε μέσα στο νόημά της. Χρησιμοποιώντας τις τεχνικές της δραματοθεραπείας, μέσα από το ρόλο, την αφήγηση, τα θεατρικά δρώμενα, τις κατασκευές, αλλά και δράσεις που θα κινητοποιήσουν το σώμα και το νου, θα προσεγγίσουμε την έννοια της κρίσης από την αρχή.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Της κρίσης στην κοινωνία, την εργασία, την οικογένεια – της κρίσης του εαυτού, της αποξένωσης και της απώλειας προσανατολισμού.
Όταν καταρρέει το σύστημα πάνω στο οποίο έχουμε στηρίξει τη ζωή μας, πρέπει να αναζητήσουμε νέους τρόπους να γνωριστούμε, να σχετιστούμε, αλλά και να στηρίξουμε ο ένας τον άλλο. Γιατί μόνο μέσα από την αλληλεγγύη και τις ομαδικές διεργασίες μπορούμε ξανά να ονειρευτούμε και να οραματιστούμε το μέλλον. Ένα μέλλον διαφορετικό, που θα το έχουμε σμιλέψει με τα δικά μας χέρια.
Η δραματοθεραπεία είναι μια θεραπευτική μέθοδος, η οποία χρησιμοποιεί το Δράμα ως μέσο έκφρασης και μπορεί να λειτουργήσει σε ομαδικό ή ατομικό επίπεδο. Στη δραματοθεραπεία χρησιμοποιούνται πολλές τεχνικές όπως το παίξιμο ρόλων, η κατασκευή και αφήγηση ιστοριών, μάσκες, τεχνικές γλυπτών και ζωγραφικής, ενώ παράλληλα αναδεικνύεται ο ρόλος του σώματος στη κατεύθυνση της ψυχοσωματικής θεώρησης του ανθρώπου.
Ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία των Ψυχοθεραπειών μέσω Τέχνης (όπως η μουσικοθεραπεία, η χοροθεραπεία και η εικαστική θεραπεία) και απευθύνεται σε ενήλικες, εφήβους, αλλά και παιδιά (με τη μορφή της Παιγνιοθεραπείας).
Συντονίστριες: Ειρήνη Καβαλάρη, Θεατρολόγος – Δραματοθεραπεύτρια, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Δραματοθεραπευτών
Παιγνιοθεραπευτών (ΕΔΠΕ)
Ανδρονίκη Νικολακάκη, Κοινωνιολόγος – τελειόφ. Δραματοθεραπεύτρια
Μαρία Σούμπερτ, Θεατρολόγος – Δραματοθεραπεύτρια, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Δραματοθεραπευτών – Παιγνιοθεραπευτών (ΕΔΠΕ)
Θεματικές:
1. «Δεν ήθελε να δει, ν’ αποκριθεί, να νιώσει…» ξαναδιαβάζοντας ένα ποίημα του Γιάννη Ρίτσου / Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014
Η κρίση έχει καθηλώσει τους περισσότερους από εμάς σε μια κατάσταση σοκ. Οι συγκυρίες και αλλεπάλληλες κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις, η ανεργία, η απουσία ελπίδας, αλλά και ο φόβος για κάθε τι μας ακινητοποιούν. Δεν μας αφήνουν να δούμε τα πράγματα όπως είναι, να νιώσουμε, να πάρουμε αποφάσεις. Δουλεύοντας με το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, δομούμε το παρελθόν μιας άρνησης, αλλά και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε από την αρχή ένα νέο μέλλον.
2. «Πήραν λοιπόν τον δρόμο και πήγαιναν…» ακολουθώντας ένα παραμύθι των αδερφών Γκριμμ / Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014
Τα παραδοσιακά παραμύθια έχουν έναν εσωτερικό τρόπο να μιλούν στο συλλογικό ασυνείδητο. Να χρησιμοποιούν τα σύμβολα για να μιλήσουν για καταστάσεις κοινές, για πράγματα πανανθρώπινα. Να συντροφεύουν τους νέους στις τελετές μετάβασης, αλλά και να επικοινωνούν παγκόσμιες αλήθειες.
‘Ο γυλιός, το καπελάκι και η τρομπέτα’ έχουν σίγουρα πολλές αναγνώσεις. Στο εργαστήριο δραματοθεραπείας θα το προσεγγίσουμε από την πλευρά των συμπεριφορών που οδήγησαν στην κρίση, της ευκολίας και του βολέματος σε μαγικούς τρόπους ζωής, που όταν εξανεμίζονται, κινδυνεύουν να μας γκρεμίσουν.
3. «Των προσφύγων ο Δίας…» υποδεχόμαστε τις Ικέτιδες του Αισχύλου / Σάββατο 15 Μαρτίου 2014
Το ζήτημα της μετανάστευσης, των δικαιωμάτων των ανθρώπων, της προστασίας των αδύναμων, αλλά και της φιλοξενίας, της παροχής ασφάλειας και προστασίας στους Ικέτες, τους ανθρώπους που ζητούν βοήθεια. Η κρίση φέρνει στην επιφάνεια το ζήτημα του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας. Φέρνει το ζήτημα της παροχής ασφάλειας σε όσους δεν είναι ασφαλείς.
4. «Και νερό να ήμασταν θα είχαμε ριζώσει κάπου» αναζητώντας την ‘Αυλή των θαυμάτων’ του Ιάκωβου Καμπανέλλη / Σάββατο 12 Απριλίου 2014
Η αυλή του ’50 μοιάζει με τη γειτονιά του 2014. Μετανάστες, άνθρωποι που φεύγουν και άνθρωποι που έρχονται, οικεία σημεία που χάνονται, ανεργία, οικονομική κρίση. Και μέσα σε όλα αυτά, μέσα στις παράλληλες ζωές με διαφορά 60 χρόνων, οι άνθρωποι είναι εκεί, με το ‘ταρατσάκι’ τους, να αποζητούν τον ασφαλή τους χώρο. Να τον διεκδικούν και μακάρι, να τον κερδίζουν.
5. «Η οικογένεια της κρίσης», ξεφυλλίζοντας ένα οικογενειακό άλμπουμ / Σάββατο 17 Μαΐου 2014
Με την χρήση φωτογραφιών και εικόνων, τα μέλη αποτυπώνουν την οικογένεια μέσα στην κρίση, τις οικογενειακές σχέσεις και προσπαθούν να βρουν νέους τρόπους επικοινωνίας.
Εντοπίζουν και αναγνωρίζουν τα κοινά σημεία στα οικογενειακά προβλήματα των διαφόρων εποχών, αλλά και την ανάγκη ύπαρξης ενός ασφαλούς δοχείου που όλα τα εμπεριέχει και όλα τα αντέχει, όπως είναι η οικογένεια.
6. «Μα θα προχωρήσουμε…» συναντώντας τον Πλούτο του Αριστοφάνη / Σάββατο 14 Ιουνίου 2014
Ο κύκλος των εργαστηρίων κλείνει με μια πιο ανάλαφρη νότα. Ο Πλούτος του Αριστοφάνη, ο τυφλός θεός, έχοντας εγκαταλείψει τους ανθρώπους, τους οδηγεί να βρουν νέους τρόπους επιβίωσης.
Μέσα στο εργαστήριο θα ψάξουμε να βρούμε τους νέους τρόπους, αλλά και να επικοινωνήσουμε την ανάγκη της αλλαγής.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και συνεχίζεται.
Σημείωση: Τα εργαστήρια είναι βιωματικό.
Για την καλύτερη διεξαγωγή του, σας παρακαλούμε να φοράτε άνετα ρούχα και κάλτσες.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Η Ειρήνη Καβαλάρη είναι Θεατρολόγος- Δραματοθεραπεύτρια. Εργάζεται στο τομέα του θεατρικού παιχνιδιού και της δημιουργικής ομάδας. Σε επίπεδο πρακτικής έχει συντονίσει ομάδες δραματοθεραπείας σε πληθυσμό με ψύχωση (2011,2012-2013) και με μετανάστες γονείς(2011-2012).
H Ανδρονίκη Νικολακάκη είναι Κοινωνιολόγος με μετεκπαίδευση στην Συμβουλευτική των Εξαρτήσεων και τελειόφοιτη δραματοθεραπεύτρια. Από τον Σεπτέμβριο του 2013 εργάζεται στην ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση και από τον Ιούλιο του 2012 συνεργάζεται με το Πρόγραμμα Απεξάρτησης του Δήμου Καλλιθέας ΘΗΣΕΑΣ. Στα πλαίσια πρακτικής άσκησης έχει συντονίσει ομάδες δραματοθεραπείας στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Βύρωνα, τον ξενώνα ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης ΣEMEΛΗ και τον Σύλλογο Γονέων ΣΑΤ (Σύλλογος αντιμετώπισης της τοξικοεξάρτησης), όπου συνεχίζει να εργάζεται εθελοντικά.
Η Μαρία Σούμπερτ είναι Θεατρολόγος – Δραματοθεραπεύτρια, με ΜΑ στην Πολιτιστική Πολιτική, Διοίκηση και Επικοινωνία. Εργάζεται στον τομέα της επικοινωνίας πολιτιστικών εκδηλώσεων και ως δραματοθεραπεύτρια στο Ινστιτούτο Δραματοθεραπείας Αιών. Σε επίπεδο πρακτικής έχει συντονίσει ομάδες δραματοθεραπείας σε πληθυσμό με άνοια (2011), ψύχωση (2011-2012), καθώς και σε γονείς ατόμων σε απεξάρτηση (Σύλλογος Αντιμετώπισης της Τοξικοεξάρτησης, Πρόγραμμα Απεξάρτησης Δήμου Καλλιθέας ‘ΘΗΣΕΑΣ’) (2012-2013), όπου συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες της εθελοντικά.
