Ο Πολυχώρος Πολιτισμού “διέλευσις” ταξιδεύει στον κόσμο μικρούς και μεγάλους με αφηγήσεις μύθων και παραμυθιών, δύο φορές κάθε μήνα. Για τον Φεβροάριο παρουσιάζει την παράσταση Μάγισσες και κόρες.
Μασκαρέματα, μεταμορφώσεις, ξεγελάσματα… Υπάρχουν μάγισσες κακές και μάγισσες καλές, κόρες άτυχες και κόρες τυχερές. Κόρες που δρόμο παίρνουν, δρόμο αφήνουν και φτάνουν σε μέρη παράξενα κι αλλόκοτα. Ποια είναι η κόρη της γριάς μάγισσας, τι κρύβεται πίσω από την άσχημη μάσκα της και πως μια μάγισσα βοηθά ένα κορίτσι; Τι γίνεται όταν η Χιονάτη λέγεται Ανθή και οι επτά νάνοι είναι σαράντα δράκοι; Η κόρη μιας σκαντζοχοιρίνας θα ανατρέψει τη δράση και θα φέρει τα πάνω κάτω!
Ο λαγός ακόμα τρέχει…
Αφήγηση: Σύλβια Βενιζελέα
Μουσική: Μαρία Παπαπετροπούλου (λαούτο)
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Πολυχώρος Πολιτισμού “διέλευσις” φιλοξενεί και οργανώνει στο χώρο του εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά, με αφηγήσεις μύθων και παραμυθιών.
Δυο Κυριακές το μήνα τα παιδιά θα μπορούν να παρακολουθήσουν τις αφηγήσεις και κάθε μήνα το πρόγραμμα θα έχει διαφορετική θεματική. Ανάλογα με τη θεματική θα συμμετέχουν και θα συμπράττουν και άλλοι καλλιτέχνες (μουσικοί ή εικαστικοί ).
Κάθε μήνα με διαφορετικά παραμύθια. Μύθοι και παραμύθια των λαών, ιστορίες από διαφορετικές γωνιές του κόσμου, ιστορίες για μένα και ιστορίες για σένα… ιστορίες για μας.
Την επιμέλεια των προγραμμάτων έχει η Σύλβια Βενιζελέα. Με την τριπλή της ιδιότητα, ηθοποιού, θεατρολόγου και αφηγήτριας, με αγάπη και σεβασμό για τα παιδιά και με προηγούμενη εμπειρία σε ομάδες παιδιών όλων των ηλικιών, δημιουργεί εκπαιδευτικά προγράμματα με αφηγήσεις μύθων και παραμυθιών. Μέχρι τώρα έχει συνεργαστεί, δημιουργώντας παρόμοια προγράμματα, με σχολεία, βιβλιοθήκες, πολιτιστικούς φορείς και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.
Επιλέγει ιστορίες της προφορικής παράδοσης που αγγίζουν θέματα όπως η φιλία, η γενναιοδωρία, η αγωνιστικότητα σε όλες τις δυσκολίες της ζωής, η διαφορετικότητα, η διατήρηση της ισορροπίας στη φύση και η δύναμη του νου και της καρδιάς . Ιστορίες μαγικές, αλλά και διασκεδαστικές με ήρωες πλάσματα μικρά και τρυφερά, άγρια κι αρπακτικά, αλλόκοτα και ξωτικά. Οι αφηγήσεις γίνονται με τρόπο άμεσο και παραστατικό, εμπλέκοντας το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού και της επικοινωνίας με το κοινό.
