Η ξεχωριστή Athena, μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις γυναικών τραγουδοποιών – ερμηνευτριών που διαθέτει η χώρα μας, παρουσιάζει, στο Half Note Jazz Club αλλά και στη Θεσσαλονίκη, το πρώτο της ελληνόφωνο album «Γήινοι Άγγελοι», που θα κυκλοφορήσει μέσα στο Μάρτιο από την MINOS-ΕΜΙ, καθώς επίσης και επιλογές από τα δύο αγγλόφωνα albums της (“Breathe With Me” και “Peeling Apples”), που έχουν αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές από τον διεθνή και εγχώριο Τύπο, σε ένα σπάνιο ομόφωνο μπαράζ από ευμενή σχόλια. Λίγο πριν τα αναμενόμενα live της, μας βάζει για λίγο στον κόσμο της μουσικής και των ονείρων της!
Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Culturenow.gr: Επερχόμενες live εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη (27 Μαρτίου) και Αθήνα (2 και 9 Απριλίου, Half Note). Πείτε μας λίγα λόγια για το πρόγραμμα των συναυλιών και την αίσθηση που θέλετε να μεταδώσετε στο κοινό.
Αθηνά Ανδρεάδη: Θέλω ο κόσμος να γνωρίσει τον καινούργιο δίσκο «Γήινοι Άγγελοι» και “Peeling Apples”-και τη δουλειά μου-σε ένα χώρο που αρμόζει στην ψυχοσύνθεσή μου και από όπου έχουν περάσει μουσικοί που αγαπώ. Είναι πολύ σημαντικό που τα τραγούδια αυτά θα «πετάξουν» στον αθηναϊκό «ναό» της τζαζ δεδομένων και των επιρροών μου που αναφέρονται σε ανάλογα ακούσματα.
Cul.N.: Στις μουσικές σας αποσκευές όμως, υπάρχει και μία ολοκαίνουργια δισκογραφική δουλειά, υπό τον τίτλο: «Γήινοι Άγγελοι». Το 1ο ελληνόφωνο άλμπουμ σας από ποια ανάγκη προέκυψε;
Α.Α.: Ίσως να είναι το άλμπουμ που περίμενα με μεγαλύτερη χαρά από οποιοδήποτε άλλο αφού είναι στην μητρική μου γλώσσα και προέκυψε από μια εσωτερική ψυχική ανάγκη παρά από αυστηρή επαγγελματική συνθήκη. Από μικρή ήθελα να εκφραστώ και να τραγουδήσω στα ελληνικά. Ήταν κάπως σαν φόρος τιμής στην ζωή της νιότης μου, στις νοσταλγικές εικόνες που καταγράφονται για πάντα στο ασυνείδητο μου, για την ανάγκη να επιστρέφω στα ίδια μέρη-στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη από όπου κατάγομαι-ξανά και ξανά. Πώς να μην τραγουδήσεις ελληνικά τη θάλασσα ή τον έρωτα;
Cul.N.: Ας σταθούμε λίγο στο νέο cd. Εκτός από τη γλώσσα των στίχων που πρώτη φορά είναι η ελληνική, υπάρχουν άλλες διαφορές; Στο ύφος των τραγουδιών π.χ…
Α.Α.: Η Ελληνική γλώσσα η ίδια-με τον ρυθμό της και τις μεγάλες «γευστικές» της λέξεις, τα ανοιχτά φωνήεντα και τα δυναμικά σύμφωνα- με οδηγεί στην μελωδία και στους ρυθμούς που γράφω και ορίζει το τραγούδι. Οπότε και αυτό από μόνο του το κάνει διαφορετικό. Επίσης ο συνδυασμός λαϊκών ήχων-επιρροών από τα παλιά ρεμπέτικα και ελληνικά παραδοσιακά-με τα ακούσματα και τις εμπειρίες που έχω μαζέψει χρόνια στην Αγγλία, με λιτότητα και αμεσότητα. Δύσκολο εγχείρημα, αλλά βοήθησε καταλυτικά ο παραγωγός μου Γιώργος Ανδρέου.
Cul.N.: Είστε από τους ελάχιστους Έλληνες καλλιτέχνες για τους οποίους έχουν γραφτεί – και μάλιστα τόσο καλά – άρθρα και κριτικές για τη φωνή σας και την παρουσία σας γενικότερα στο χώρο. Πόσο σημαντικό εφόδιο είναι αυτό και τι σημαίνει για εσάς;
Α.Α.: Δεν ξέρω αν βοηθάνε οι κριτικές σε κάτι άλλο πέρα από το ότι σε κάνουν να μπορείς να συνεχίζεις. Τα προβλήματα που πρέπει να υπερκεραστούν σε μια μουσική καριέρα είναι αναμφίβολα πολλά και σε κάνουν διαρκώς να αναρωτιέσαι αν κάνεις καλά που συνεχίζεις-οπότε μια λεκτική επιβεβαίωση από ανθρώπους και κριτικούς που εκτιμάς βοηθάει πάντα. Εφόδιο δεν ξέρω αν είναι οι κριτικές- στο βαθμό που πρέπει να αμφιβάλλεις πάντα σε κάθε σου βήμα και να μην εφησυχάζεις, ειδικά αν επιδιώκεις το βέλτιστο αποτέλεσμα. Χαίρομαι φυσικά όταν αρέσει και στους άλλους η μουσική και η φωνή μου, αν βεβαίως είμαι εγώ πρώτα ευχαριστημένη με το έργο και την ερμηνεία μου. Μεγάλη χαρά και δώρο να μπορείς να αγγίξεις με την φωνή σου, δηλαδή με τη ψυχή σου ουσιαστικά, έστω και μια φορά τη ψυχή κάποιου «άλλου».
Cul.N.: Θα μπορούσατε να μείνετε και να δουλέψετε αποκλειστικά στο εξωτερικό ή η σύνδεση με τη χώρα είναι ένας δεσμός σημαντικός για έναν καλλιτέχνη;
Α.Α.: Νομίζω ότι τόπος σου είναι η έκφραση σου. Χώρα σου είναι όπου κατοικείς ψυχικά. Αυτά αρκούν για έναν καλλιτέχνη.
Cul.N.: Θέλατε πάντα να ασχοληθείτε με τη μουσική; Οι πρώτες σας επιρροές ποιες ήταν;
Α.Α.: Πάντα. Και δεν είναι υπερβολή. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου έξω από αυτό. Η εικόνα που μένει για πάντα χαραγμένη μέσα μου είναι ένα μικρό κορίτσι, που δεν έχει κλείσει καν τα εφτά, να νιώθει τον ζεστό ελληνικό ήλιο στο δέρμα της και να αυτοσχεδιάζει με τη φωνή της μέσα σε αυτό το φως, ή γύρω στα δέκα κάπως μελαγχολικό να κάθεται κλεισμένο στο δωμάτιο του και να γράφει στίχους. Η μουσική εννοείται πως ήταν το απαραίτητο συμπλήρωμα κάθε παιδικής μου φαντασίας.
Cul.N.: Ονειρεύεστε συνεργασίες και αν ναι, ποιες;
Α.Α.: Θα ήθελα πολύ να γράψω ένα τραγούδι με τον Dan Wilson. Ίσως κάποτε “συναντηθώ” κάπως με δυο ήρωές μου, τον Leonard Cohen και τον Bob Dylan. Ονειρεύομαι να συνεργαστώ με τους θρυλικούς μουσικούς παραγωγούς Rick Rubin και Quincy Jones… Αλλά πού θα είμασταν χωρίς όνειρα; Νομίζω τίποτα απο αυτά που έχω καταφέρει δεν θα τα είχα κάνει, αν δεν είχα τολμήσει κάποτε πρώτα να τα ονειρευτώ με όλη μου τη δύναμη. Τουλάχιστον αυτό είναι στο χέρι μας.
Cul.N.: Μετά και από τις εμφανίσεις σας στο Half Note θα ακολουθήσουν κάποια άλλα live; Υπάρχουν σχέδια για καλοκαιρινή περιοδεία;
Α.Α.: Θα ακολουθήσουν συγκεκριμένες συνεργασίες στο Λος Άντζελες τον Μάιο και στη Νέα Υόρκη. Στο Λονδίνο θα επιστρέψω τον Ιούνιο για τον επόμενο Αγγλικό μου δίσκο μετά από μια εβδομάδα παραμονής στο ετήσιο songwriter’s week με συναδέλφους μου όπως ο Chris Difford (Squeeze). Και το καλοκαίρι χαίρομαι που θα δώσω συναυλίες κάτω από τον έναστρο καλοκαιρινό ουρανό μας.
