Στιγμές και όψεις: έκθεση του Στάθη Ανδρουτσάκη στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Το Καφέ του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου φιλοξενεί από τις 26 Αυγούστου έως τις 26 Οκτωβρίου 2014 την έκθεση του Στάθη Ανδρουτσάκη με τίτλο Στιγμές και όψεις.

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, τόπος πολιτισμού στην καρδιά της πρωτεύουσας, ξεκίνησε από τον Ιούνιο 2014, σε συνεργασία με το Καφέ στο αίθριο του Μουσείου, μια νέα πολιτιστική δράση. Κάθε δύο μήνες φιλοξενείται στους χώρους του Καφέ μία έκθεση με έργα σύγχρονης τέχνης Έλληνα εικαστικού καλλιτέχνη, με στόχο να προσφερθούν πολύπλευρα εικαστικά ερεθίσματα στους επισκέπτες του Μουσείου, αλλά και τους κατοίκους της Αθήνας. Πρόκειται για ένα μικρό δείγμα των οραμάτων και των δυνατοτήτων του πρώτου Μουσείου, που με τις πολυδύναμες, συχνά πρωτοπόρες δράσεις του αντιστέκεται σθεναρά στην υποβάθμιση του ιστορικού κέντρου της πόλης και φιλοδοξεί να καταστεί ένα φωτεινό και παλλόμενο κύτταρό της.

Στο πλαίσιο αυτό παρουσιάζεται η έκθεση του εικαστικού Στάθη Ανδρουτσάκη με τίτλο «Στιγμές και όψεις». Ο Στάθης Ανδρουτσάκης είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, με πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στο ενεργητικό του.

Στην έκθεση θα παρουσιαστούν έργα του (λάδια και χαρακτικά) που αποτυπώνουν στιγμές και όψεις από τοπία στην Ελλάδα, καθώς και από εργοστασιακούς χώρους. Στη σειρά των έργων με θέμα τους εργοστασιακούς χώρους, ο Ανδρουτσάκης αναζητά στη σιωπή των εγκαταλειμμένων εργοστασίων τα χνάρια του χρόνου, αποκαλύπτοντας μέσα από τα χαλάσματα ό,τι διαφεύγει ως εικόνα και αίσθημα. Οι ανθρώπινες μορφές που παρουσιάζονται μέσα στα ερείπια υποδηλώνουν τη φθορά, αλλά και ταυτόχρονα την αναγέννηση, έναν υπαινιγμό του έρωτα και του θανάτου. Στη σειρά των τοπίων κυριαρχούν οι αφαιρετικές και κολοριστικές προσπάθειες προσέγγισης των θεμάτων, χωρίς βέβαια να απομακρύνεται ο καλλιτέχνης από τη φυσιοκρατική απόδοσή τους.

Η τεχνοκριτικός Ήρα Παπαποστόλου γράφει για τη δουλειά του: «Με απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στη φόρμα και το χρώμα, τη σκιά και το φως, η ζωγραφική του χαρακτηρίζεται από μια τέλεια αρμονία χάρη στην ακρίβεια, τη γεωμετρική τάξη και τη λεπτομέρεια. Μετά την πρώτη ανάγνωση που υποδηλώνει ρεαλισμό και ανθρωποκεντρική ζωγραφική, παρατηρούμε μια αρχιτεκτονική δομή τέτοια όπου κάθε στοιχείο παίζει το ρόλο που από την αρχή επέλεξε ο καλλιτέχνης, χρησιμοποιώντας αυστηρά πλαστικά μέσα… Η ανάγκη του είναι να παρουσιάσει εικόνες γνώριμες για το θεατή μεταμορφώνοντάς τις σε δυνατά σύμβολα.  

Ζωγράφος παραστατικών τάσεων και ρεαλιστικών διατυπώσεων, οδηγείται σε μια ζωγραφική περισσότερο πνευματική παρά ενστικτώδη, έχοντας εξαιρετικά εκφραστικά αποτελέσματα».