Η New Star παρουσιάζει σε επανέκδοση το ερωτικό αριστούργημα του Luis Bunuel με τίτλο «Η Ωραία της Ημέρας» (Belle de jour), από τη 18 έως 24 Σεπτεμβρίου 2014 στον κινηματογράφο Ζέφυρος.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Σεβερίν, η όμορφη, αλλά ψυχρή ερωτικά, σύζυγος ενός γιατρού, γίνεται πόρνη πολυτελείας σε οίκο ανοχής, με το ψευδώνυμο «Ωραία της Ημέρας». Εκεί εκπληρώνει όλες τις σεξουαλικές φαντασιώσεις της, αλλά και αυτές των πελατών της. Όσο περισσότερο επιδίδεται σε αυτές, τόσο πιο τρυφερή γίνεται με τον άντρα της. Η ταινία αρχίζει όπως ακριβώς τελειώνει, μ’ ένα όνειρο. Μήπως και το μεσοδιάστημα αποτελεί ένα όνειρο, μια σεξουαλική φαντασίωση της Σεβερίν; Μήπως όλα όσα βιώνει εκτυλίσσονται στη φαντασία της και δε λαμβάνουν ποτέ χώρα; Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά ότι ο «ανίκανος» σύζυγος δεν είναι κατασκεύασμα της φαντασίας της για να δηλωθεί η ανικανότητά της να συνευρεθεί μαζί του -έστω κι αν δεν ευθύνεται ο ίδιος γι’ αυτήν; Ένα αριστοτεχνικό παιχνίδι ανάμεσα στο πραγματικό και το φαντασιακό, από έναν Μπουνιουέλ χλευαστικό απέναντι στα αστικά ερωτικά ήθη όσο ποτέ.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η ταινία που στάθηκε η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του πιο γνωστού αναρχικού διανοούμενου Luis Bunuel. Μια σουρεαλιστική ιστορία, που παρουσιάζει μια ευυπόληπτη γυναίκα της μεσοαστικής τάξης να εργάζεται σε πορνείο. Βασισμένη σε ένα μέτριο και συμβατικά δομημένο μυθιστόρημα του Joseph Kessel, απογειώνεται στα χέρια του μεγάλου δημιουργού. Φιλμικά «εθισμένος» με την μοντέρνα μεγαλοαστική τάξη και την σήψη της, ο εξαίρετος Ισπανός σκηνοθέτης αποπειράται μια ακόμα προσέγγιση της αγαπημένης του θεματικής. Για άλλη μια φορά δε διστάζει να ασκήσει έντονη κριτική στον καθωσπρεπισμό της αστικής τάξης αλλά και να εκφράσει μια συγκεκαλυμμένη απέχθεια προς τον κλήρο και παραμένει σταθερός στην εμμονή του με τη στέρηση και ιδιαίτερα τη σεξουαλική. Η ερμηνεία της εκθαμβωτικής Deneuve είναι εξαιρετική. Καταφέρνει με μοναδικό τρόπο να συνδυάσει τη σεξουαλική ψυχρότητα με τη διαστροφή. Αναμφίβολα, πρόκειται για μία ταινία που εμπλουτίζεται από τους ίδιους τους υπαινιγμούς της: ο ερωτισμός γίνεται ακόμη και ασφυκτικός, χωρίς όμως το βλέμμα του θεατή να μπορεί να εισβάλλει ελεύθερα στις προσωπικές στιγμές των ηρώων. Οι νύξεις για την σεξουαλική κακοποίηση της πρωταγωνίστριας κατά τα παιδικά της χρόνια και την καταπιεσμένη καθολική συνείδησή της, επανέρχονται μέσω σύντομων, ασύνδετων flashbacks, χωρίς όμως να επιβάλλουν την ερμηνευτική τους αξία. Και πάνω απ’ όλα, οι σουρεαλιστικές πινελιές στο σκηνοθετικό χειρισμό του Bunuel ανοίγουν την πόρτα σε έναν κόσμο που θα φαινόταν παράλογος και αδικαιολόγητος, εάν οι επιθυμίες και οι ανάγκες των πρωταγωνιστών δεν τον καθιστούσαν τόσο μαγικά ολοκληρωμένο. Η ταινία παραμένει μία από τις πιο σημαντικές μελέτες του κινηματογράφου, γύρω από το σεξ, το θάνατο, το φετιχισμό και τη φαντασία. Ο Bunuel εξερευνεί την αβέβαιη γραμμή ανάμεσα στη φαντασία και τη πραγματικότητα, τραβώντας τους θεατές του σ’ έναν πολύπλοκο, απίθανο, πολυεδρικό κόσμο, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και χωρίς να ξεκαθαρίζει αν αυτά που βλέπουμε είναι φαντασιώσεις της ηρωίδας ή αν γίνονται στην πραγματικότητα, παίζοντας έτσι με τα όρια του πραγματικού, του ονείρου, της οπτασίας και της μνήμης.
Γαλλία/Ιταλία – 1967
Διάρκεια 101΄– Έγχρωμο
Βραβεία:
Χρυσός Λέων, Φεστιβάλ Βενετίας 1967, Luis Buñuel,
Βραβείο Méliès Καλύτερης Ταινίας Συνδέσμου Γάλλων Κριτικών,1968
Υποψήφιο για BAFTA Καλύτερου Γυναικείου Ρόλου,Catherine Deneuve
Σκηνοθεσία: Luis Buñuel
Σενάριο :Joseph Kessel, Luis Buñuel, Jean-Claude Carrière
Παραγωγή: Raymond Hakim, Robert Hakim
Φωτογραφία: Sacha Vierny
Συμμετέχουν:
Catherine Deneuve – Séverine Serizy,
Jean Sorel – Pierre Serizy
Michel Piccoli -Henri Husson
Geneviève Page – Madame Anaïs
Pierre Clémenti – Marcel
Françoise Fabian – Charlotte
Macha Méril – Renée
Marguerite Muni – Pallas
Maria Latour – Mathilde
Michel Charrel – Footman
Iska Khan – Asian client
Bernard Musson – Majordomo
Marcel Charvey – Prof. Henri
François Maistre -The professor
Francisco Rabal -Hyppolite
Georges Marchal – Duke
Francis Blanche – Monsieur Adolphe
