Βασιλεία Δημηνίδου: Θα μπορούσε η καθημερινότητα μας να γίνει πιο όμορφη αν γινόμασταν κι εμείς πιο αληθινοί

Η Βασιλεία Δημηνίδου, με το κείμενό της «Κατάθεση ψυχής», απέσπασε βραβείο στο φεστιβάλ 92 ART 2014, ενώ θα ανέβει για λίγες παραστάσεις στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Η ίδια μιλά στο Culturenow για το έργο και τις γενικότερες προσδοκίες της.

Συνέντευξη: Αναστασία Ρίζου

C. N.: Κα Δημηνίδου, αυτόν τον Οκτώβριο θα παρουσιάσετε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης την παράσταση «Κατάθεση ψυχής». Μιλήστε μας σχετικά με αυτό και τι αφορά.

Βασιλεία Δημηνίδου: Είναι μια παράσταση ό,τι ακριβώς και ο τίτλος του. Κατάθεση ψυχής. Πρόκειται για ένα έργο βασισμένο σε αληθινά γεγονότα που τα βλέπουμε στην κυριολεξία να διαδραματίζονται πάνω στη σκηνή. Σε μια προσπάθεια μου να μιλήσω για το πώς περνάνε τα ζευγάρια στη σημερινή κοινωνία την κοινή ζωή τους. Καταθέτει όλα όσα θέλουν οι γυναίκες να φωνάξουν και δεν τολμούν και αντίστοιχα όσα κρύβονται πίσω απ’ τη σιωπή κάθε άντρα… Στη συγκεκριμένη ιστορία, όσα κρύβει η σιωπή ενός άντρα ο όποιος  έχει φύγει απ΄τη ζωή… Το μαρτυρικό αλλά και λυτρωτικό μαζί σε αυτό το έργο είναι, όπως και σε όλα κατά τους αιώνες κείμενα που έγραψαν ιστορία, ότι οι ήρωες βρίσκονται σε μια διαρκή μάχη η όποια δεν έχει νικητή και νικημένο, και το φταίξιμο αλλά και οι ευθύνες βαραίνουν και τους δυο. Στη παράσταση δεν ακούγεται αντίλογος απλά γιατί ο μονόλογος του άντρα έχει κοπεί αλλά αυτό είναι και το τόσο ενδιαφέρον. Το γεγονός ότι υπάρχει αντίλογος. Αλλά αφήνω τον καθένα να τον φανταστεί. Μέχρι την επομένη παράσταση, που θα δώσω τη δική του εκδοχή ως εξέλιξη αυτής της συνομωσίας μεταξύ κειμένου και θεατών…

C. N.: Ποια κατά τη γνώμη σας είναι η δυσκολία σε ένα έργο που μιλά για τα προβλήματα που καλείται το μέσο άτομο να αντιμετωπίσει στην καθημερινότητά του;

Β. Δ.: Ο φόβος. Ο φόβος των ανθρώπων να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Θα μπορούσε η καθημερινότητα μας να γίνει πιο όμορφη αν γινόμασταν κι εμείς πιο αληθινοί. Αν δεν κουκουλώναμε καταστάσεις, αν δεν τρέμαμε στη ιδέα του σχόλιου που μπορεί να ακουστεί για μας και να τσαλακώσει την εικόνα μας. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη θυσία που κάνουν τα ζευγάρια στο βωμό της κοινωνικής επιφάνειας. Ξεχνάνε να είναι ζευγάρια. Και βρίσκουν διεξόδους σε ανούσια πράγματα που τους κρατάνε σε εγρήγορση για να μην νιώθουν ότι αιωρούνται πάνω απ΄την απειλή της κατάθλιψης.

Έπειτα… ο θάνατος. Ο θάνατος τρομάζει τους ανθρώπους, ενώ θα μπορούσε να σημαίνει και γέννηση ένας θάνατος. Το να αποφασίσουμε να σκοτώσουμε μια συνήθεια μας είναι σαν να θέλουμε να γεννηθεί μια άλλη. Αλλά αν δεν αποφασίζουμε να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας δε θα τους ξεπεράσουμε ποτέ μέχρι που θα περάσει η ζωή.

C. N.: Υπάρχουν κάποια προσωπικά βιώματα στην παράσταση ή καταστάσεις που σας επηρέασαν, ώστε να θελήσετε να εκφραστείτε κατά αυτόν τον τρόπο;

Β. Δ.: Σίγουρα όλοι οι συγγραφείς έχουμε τα δικά μας ερεθίσματα απ τη ζωή, αλλά ένας συγγραφέας ποτέ δεν περιορίζεται σε αυτά που έχει ο ίδιος ζήσει… Θέλει και λίγη φαντασία για να γίνει πιο ενδιαφέρον  ένα κείμενο. Αν και πολύ συχνά η ζωή ξεπερνά τη φαντασία…

C. N.: Πώς νιώσατε όταν είδατε το κείμενο σας να βραβεύεται στο φεστιβάλ μονολόγων 92 ART 2014; Πείτε μας δυο λόγια για την διοργάνωση.

Β. Δ.: Ένιωσα μια βαθιά ικανοποίηση πρώτον για το κείμενο μου και δεύτερον για την ταχύτητα που έγιναν όλα και ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου, στέλνοντας συμμέτοχη στο διαγωνισμό  ένα μηνά πριν και χωρίς καλά καλά να έχω τελειώσει το κείμενο. Έκλεισε η φωνή μου φυσικά απ’την καθημερινή πρόβα με τον σκηνοθέτη μου Ζαχαρία Ρόχα στον οποίο οφείλω και αυτή την επιτυχία!  Και στο 92Αrt φυσικά. Ένας οργανωμένος θεατρικός χώρος για νέα πρόσωπα! Ό,τι χρειάζεται αυτή τη στιγμή ο χώρος μας περισσότερο.

C. N.: Ποιος ρόλος σας συναρπάζει περισσότερο; Του ηθοποιού ή του συγγραφέα και γιατί;

Β. Δ.: Γράφω από δέκα χρονών. Την αγαπώ πολύ την συγγραφή. Προσπαθώ μέσα από τα κείμενα μου να προσεγγίζω την σκοτεινή πλευρά κάθε χαρακτήρα, ως τελικό σκοπό να ταυτίζονται οι θεατές με τον κάθε ήρωα μου στα πιο βαθιά εσώψυχα τους… Αυτό είναι αρκετά λυτρωτικό και για τις δυο πλευρές. Ύστερα θέλω να βοηθάω όσο μπορώ εκείνους που περνάνε από μια οποιαδήποτε κατάσταση, δίνοντας τους μια άλλη διάσταση στα γεγονότα που μπορεί και να τους ανοίγει μια άλλη προοπτική. Αυτό που με κεντρίζει όμως περισσότερο ως συγγραφέα είναι ότι σ’αυτή την τέχνη δε βάζω πουθενά στον εαυτό μου όρια. Το θέατρο πάλι το αγαπώ εξίσου, γιατί πάνω στη σκηνή αισθάνομαι σαν να παίρνω απ΄την ψυχή μου τα πιο πολύτιμα αισθήματα της  και  κεντάω μαζί τους  ένα έργο τέχνης για να το μοιραστώ με τον κόσμο…

C. N.: Στο βιογραφικό σας βλέπει κανείς ότι συνδυάζετε την υποκριτική και με άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες. Πόσο εύκολα επιτυγχάνεται αυτό; Νιώθετε πως θυσιάζετε πράγματα;

Β. Δ.: Αρκεί να υπάρχει ελεύθερη βούληση. Βρίσκεις τρόπους να χωρέσεις στη ζωή σου ό,τι αγαπάς, αν ξέρεις πραγματικά ποιος είσαι και τι ζητάς. Το ότι τα καταφέρνω με όλα έχει να κάνει με τη σωστή διαχειρηση του χρόνου. Μοιράζομαι σε πολλά πράγματα, αλλά όταν νιώθω την ανάγκη να αποτραβηχτώ από όλα για να ξεκουραστώ έχω τη δυνατότητα. Κι αυτό έχει να κάνει με τη σωστή επιλογή συνεργατών και γενικά με το ποσό καλή επικοινωνία έχεις με τους ανθρώπους γύρω σου. Άλλωστε οι φίλοι, οι συνεργάτες μου και όσοι βρίσκονται γύρω μου, είναι και η πηγή της έμπνευσης μου.

C. N.: Τι περιλαμβάνουν τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Β. Δ.: Παραδόξως έχω μεγάλα όνειρα. Αλλά αλίμονο σ’αυτούς που δεν έχουν. Περνά η ζωή έτσι… σχολιάζοντας όσα τους βρήκαν… Εκτός από την εν λόγω παράσταση που σύντομα θα ανέβει διασκευασμένη και με τα δυο πρόσωπα του έργου, τώρα γράφω μια τηλεοπτική σειρά άκρως κωμική και ευελπιστώ να κάνω τον κόσμο αυτή τη φορά να γελάσει. Εντωμεταξύ έχω δυο έτοιμα κινηματογραφικά σενάρια μεγάλου μήκους και ένα μεσαίου. Ένα μυθιστόρημα που ενδέχεται να δημοσιεύσω στον επόμενο χρόνο και γράφω κι ένα θεατρικό κωμικό που υπολογίζω να ανεβάσω του χρόνου αν δεν προκύψει κάτι άλλο. Αν εντωμεταξύ δεχτώ κάποια καλή πρόταση για συνεργασία δε θα πω όχι, εκτός κι αν δεν έχω ξεκινήσει κάτι δικό μου και δεν έχω χρόνο.

Η παράσταση Κατάθεση ψυχής παρουσιάζεται στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, από την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014. Περισσότερες πληροφορίες.