Fit του Νίκι Σίλβερ: με μία επιπλέον παράσταση στο Θέατρο Βικτώρια

Για δεύτερη χρονιά συνεχίζεται η επιτυχημένη παράσταση «FIT» του Νίκι Σίλβερ με νέα διανομή, στην καινούρια σκηνή BLACKBOX του THEATROVICTORIA. Η παράσταση παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη & Πέμπτη στις 21:15 και προσθέτει και μία μεταμεσονύκτια κάθε Παρασκευή στις 23:30.

Πρόκειται για την αιχμηρή, μαύρη κωμωδία του «κακού παιδιού» του Μπρόντγουεϊ, Νίκι Σίλβερ (έργα του έχουν ξαναπαιχτεί στην Ελλάδα – «Χοντροί Άνδρες με Φούστες», «Μέρες Ραδιοφώνου», «Πτεροδάκτυλοι», κ.α.), σε διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Κομνηνού.

Η υπόθεση

Ο Άρλοκ Σίμσον (Σταμάτης Ζακολίκος) είναι ο αποκλειστικός κληρονόμος της αμύθητης περιουσίας του πατέρα του. Εδώ και πολλά χρόνια ζει μια μοναχική, σχεδόν ερημική ζωή. Όταν μια μέρα λαμβάνει ένα μήνυμα ότι ο πρώην εραστής του πέθανε από πνευμονία, έρχεται αντιμέτωπος με την ιδέα της δικής του θνησιμότητας και αμέσως κάνει εξέταση αίματος για τον ιό HIV, τα αποτελέσματα της οποίας δεν αντέχει να ακούσει. Καθώς περιπλανιέται στους δρόμους χαμένος στις σκέψεις και τους φόβους του, συναντάει τον Μπόιντ (Στέλιος Ψαρουδάκης), έναν πολύ όμορφο νεαρό ηθοποιό που υποδύεται έναν άγγελο σε μια παιδική παράσταση, στο πρόσωπο του οποίου ο Άρλοκ πιστεύει ότι βρήκε τον έρωτα της ζωής του. Τον προσκαλεί στο σπίτι του για ένα ποτό και ο Μποιντ αποδέχεται. Τότε, εισβάλλει στο σπίτι η πληθωρική, πομπώδης, αλκοολική, μητέρα του Άρλοκ, η Νέσσα (Ζώγια Σεβαστιανού) – η οποία μόλις έχει αποφασίσει να αφήσει τον δεύτερο σύζυγό της, τον πουριτανό Καρλ (Πάνος Ροκίδης) – και του ανακοινώνει ότι σκοπεύει να μετακομίσει εκεί, μόνιμα.  Όταν ο Άρλοκ, πηγαίνει να μαζέψει τα πράγματα της, η Νέσσα ανακαλύπτει το αντικείμενο του πόθου του γιού της, τον Μπόϊντ, και αμέσως αναλαμβάνει δράση. Έτσι ξεκινά μια τρελή συγκατοίκηση των τριών, γεμάτη ανατροπές, αποκαλύψεις και ξεκαρδιστικά απρόοπτα, η οποία εξελίσσεται σε ένα απρόσμενα όμορφο “ménage à trois”.

Το έργο

Το «FIT» πραγματεύεται τις δυσλειτουργικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, ανεξάρτητα από το φύλο ή τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, τις δύσκολες σχέσεις μεταξύ γονιών και παιδιών ενώ εστιάζει και στις κοινωνικές συνθήκες γύρω από το χρήμα και τις εξαρτήσεις.

Ο Νίκι Σίλβερ δομεί τους ήρωες του έργου του με βαθιά ανθρώπινη ματιά. Με καύσιμο το πηγαίο χιούμορ του, πετυχαίνει ένα αδιανόητο γεωμετρικό σχήμα, όπου όλοι είναι στα άκρα και στο κέντρο ταυτόχρονα.

Όλα στο έργο, όπως και στη ζωή, είναι απρόοπτα, ρευστά, αστεία ή δραματικά, κι όλα χαμένα αν δεν οδηγηθούν από το ένα και μοναδικό κίνητρο που μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους. Την αποδοχή.

Παράλληλα, o Νίκι Σίλβερ θίγει ένα άλλο καυτό ζήτημα. Αυτό του ιού HIV. Το 1996, που γράφτηκε το έργο, η είδηση ότι είναι κανείς οροθετικός ισοδυναμούσε με θάνατο. Σήμερα, ο θάνατος έχει αποσυρθεί από την ασθένεια. Όμως η άγνοια που εξακολουθεί να επικρατεί γύρω από τον HIV (άγνοια, όχι τυχαία), η μισαλλοδοξία, η έλλειψη ανοχής, τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις σχετικά με διαφορετικούς τρόπους ζωής και διαφορετικές επιλογές, η προσκόλληση σε συντηρητικές παραδοσιακές ιδέες, η ανάγκη διαφοροποίησης, η ανάγκη αποστασιοποίησης από κάτι που θεωρείται επικίνδυνο και μπορεί να έχει επιπτώσεις στην ζωή, οδήγησαν στο στιγματισμό και την κοινωνική διάκριση των οροθετικών ατόμων. Έτσι με όχημα το βαρύ μήνυμα του έργου που συμπυκνώνεται στη λέξη «αποδοχή», ο Δημήτρης Κομνηνός προσαρμόζει το έργο στις σημερινές συνθήκες που επικρατούν γύρω από το καυτό αυτό ζήτημα και αφήνει στο τέλος μια δροσερή, πηγαία γεύση αισιοδοξίας.

Η παράσταση

O Δημήτρης Κομνηνός υπό τους ήχους του Ανδρέα Τρούσσα που υπογράφει την πρωτότυπη μουσική, χρωματίζει, πάνω στο, αφαιρετικό σκηνικό του εικαστικού Γιώργου Λυντζέρη, όλο το φάσμα ανθρώπινων διαθέσεων και συναισθημάτων. Έχει χτίσει μια γρήγορη παράσταση με χιούμορ, ρυθμό και ένταση.

«Το έργο φέρει τη σφραγίδα των μεγάλων συγγραφέων της παγκόσμιας δραματουργίας. Θίγει σε βάθος, με χιούμορ και ωμή ευθύτητα σχεδόν όλα τα καυτά θέματα που μας απασχολούν. Ειδικά σήμερα που είναι εμφανείς – πιο πολύ από ποτέ – οι συντηρητικές απόψεις μια πλατιάς πλειοψηφίας του λαού μας – απόψεις όχι άσχετες, με την αποτρόπαια οικονομική κρίση – όπου με τη συνδρομή της μισαλλόδοξης μεσαιωνικής εκκλησίας και μιας εγκληματικά άβουλης πολιτείας, όπου σχεδόν το σύνολο του πολιτικού κόσμου αγνοεί σκόπιμα έως και τις καταδικαστικές, εναντίον της χώρας μας, αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Fit είναι αφοπλιστικά επίκαιρο καθώς συμπυκνώνει το ανθρωπιστικό και πιο αναγκαίο από ποτέ, μήνυμα, σε μια λέξη: ΑΠΟΔΟΧΗ!», σχολιάζει ο Δημήτρης Κομνηνός.

Συντελεστές

Μετάφραση / διασκευή / σκηνοθεσία: Δημήτρης Κομνηνός
Σκηνικά / Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Πρωτότυπη Μουσική: Ανδρέας Τρούσσας
Βοηθός σκηνοθέτης: Χάρης Τζώρτζης
Φωτογραφίες: Γεωργία Σιέττου, Στέλιος Δανιήλ
Σχεδιασμός αφίσσας και προωθητικού υλικού: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς

Παίζουν (κατά σειρά εμφάνισης):
Σταμάτης Ζακολίκος
Ζώγια Σεβαστιανού
Πάνος Ροκίδης
Στέλιος Ψαρουδάκης

Διάρκεια: 80 λεπτά (με διάλειμμα)