Στο σπίτι περιμένοντας τη βροχή: παράταση στο Χώρο Τέχνης Προσωρινός

Το έργο «Στο σπίτι περιμένοντας τη βροχή» του πιο πολυπαιγμένου σύγχρονου Γάλλου συγγραφέα Jean-Luc Lagarce, παίρνει παράταση, μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου.

Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε ολοκληρωμένη μορφή σε σκηνοθεσία Εsther André Gonzalez. Επιλέχθηκε να παιχτεί σε ένα μη θεατρικό χώρο, ένα ισόγειο διαμέρισμα (χώρος Προσωρινός, Δεινοκράτους 103, Κολωνάκι), ώστε ο θεατής να βρίσκεται μαζί με τις ηρωίδες του έργου στο δωμάτιο όπου ζουν και αφηγούνται την ιστορία τους.

H ομάδα «Les Vagues» αποφάσισε να πραγματοποιήσει πέντε ακόμα παραστάσεις του έργου. Οι ημέρες των παραστάσεων αλλάζουν. Αντί για Δευτέρα και Τρίτη γίνονται Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00, τις ημερομηνίες 20-21 και 27-28 Φεβρουαρίου.

Πέντε γυναίκες, κεκλεισμένων των θυρών, στο σπίτι τους, στις εμμονές τους, στις σκέψεις τους, περιμένουν. Περίμεναν για χρόνια την επιστροφή του άντρα του σπιτιού: του αδερφού και του γιού και τα δυο ταυτόχρονα. Τώρα που είναι και πάλι κοντά τους, ακίνητος και σιωπηλός, εκείνες βυθίζονται για μια ακόμα φορά στην αναμονή.

Συγκρούσεις μέσα στην ατέλειωτη νύχτα που φέρνουν στην επιφάνεια αναμνήσεις, θυμούς και στιγμές παραίτησης, ενοχές και εκλάμψεις ελπίδας. Οι πέντε γυναίκες ανοίγουν την ψυχή τους ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτουν η μία στην άλλη περισσότερο τη ζωή που υπέμειναν παρά τη ζωή που έζησαν.

O Patrice Pavis, μιλώντας για το «Στο σπίτι περιμένοντας τη βροχή», το περιέγραψε σαν ένα έργο με 12 κυματισμούς, οι οποίοι «διαδέχονται ο ένας τον άλλον για να επανέρθουν στην ίδια βασική κατάσταση, με μια ώθηση που δίνει κάθε φορά μία από τις πέντε γυναίκες, αφήνοντας στη καθεμία την ελευθερία να αναπτύξει την άποψή της».  Από την παραπάνω περιγραφή, προέκυψε και το όνομα της ομάδας Les Vagues (Τα Κύματα).

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Jean-Luc Lagarce είναι ο απόλυτος θεατράνθρωπος: ηθοποιός, σκηνοθέτης, θιασάρχης και συγγραφέας. Η απλότητα των λέξεών του, το βάθος της σκέψης του και η πρωτοτυπία της σύνταξης των έργων του, τον καθιστούν έναν σύγχρονο κλασικό. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες και παίζονται σήμερα σε όλες τις χώρες του κόσμου. Το 2007 ανακηρύχτηκε σε «Έτος Lagarce».

Γεννήθηκε στο Héricourt, το 1957. Γιος εργατών που ανατράφηκε με τις αρχές του προτεσταντισμού.  O Olivier Py τον αποκαλεί «προλετάριο αριστοκράτη». Στις 23 Ιουλίου 1988 μαθαίνει αυτό που φοβόταν: είναι οροθετικός. Δεν θα μιλήσει ποτέ για έιτζ, ούτε θα το κάνει ποτέ θέμα στο έργο του. Xλευάζει το θάνατο και τιμά τη ζωή: τα τελευταία 7 χρόνια που του μένουν θα τα ζήσει στο έπακρό τους. Παίζει, σκηνοθετεί, γράφει, χωρίς ποτέ να σκέφτεται ότι πρόκειται για το τελευταίο του έργο. Και οι φίλοι του δεν τον εγκαταλείπουν ως το τέλος.

Αφήνοντας πλούσιο έργο πίσω του με 24 θεατρικά, 3 διηγήματα, ένα λιμπρέτο, ένα σενάριο για τον κινηματογράφο, 2 προσωπικά φιλμ, άρθρα, σημειώματα και ένα Ημερολόγιο σε 23 τετράδια, πεθαίνει τον Σεπτέμβριο του 1995, μόλις 38 ετών. Παρότι το έργο του υπήρξε σχεδόν άγνωστο όσο ζούσε, εκείνος έγινε -μετά το θάνατό του- ο πιο πολυπαιγμένος θεατρικός συγγραφέας στη Γαλλία.

Συντελεστές:
Μετάφραση: Δημήτρης Φίλιας
Σκηνοθεσία – Κίνηση: Εστέρ Αντρέ Γκονζάλες
Σκηνικά – Κοστούμια: Χρήστος Κωνσταντέλλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Γρηγόρης Δροσίδης
Διδασκαλία φωνητικής: Κώστας Χατζηδημητρίου
Φωτογραφίες από την παράσταση: Γιάννης Καραμπάτσος
Φωτογραφίες: Λευτέρης Ευφραίμης
Σχεδιασμός εντύπων: Χάρης Περιορέλλης
Teaser – Trailer: Πέτρος Γκίκας
Radio spot: Νέστορας Κοψιδάς
Υπεύθυνος Επικοινωνίας:  Άρης Ασπρούλης

Ερμηνεύουν ζωντανά οι μουσικοί:
Στέλλα Βαρβέρη (φλάουτο), Σίση Μπαρακάρη (βιολοντσέλο)

Παίζουν: Άννα Αναστασιάδου, Χρυσούλα Ζαχαριάδη, Ευαγγελία Καμπερίδου, Όλγα Κωνσταντοπούλου, Βιβή Σμέτη

Διάρκεια: 80’