Από τις 31 Μαρτίου έως τις 25 Απριλίου 2015, η Corinne Pinelo Art Gallery στην Κωνσταντινούπολη, παρουσιάζει την σειρά με γενικό τίτλο ‘Roma’s Urban Tools’ 2014/2015, του Έλληνα ζωγράφου Βασίλη Καρακατσάνη.
Ο ίδιος αναφέρει:
Χρηστικά αντικείμενα, έπιπλα, αυτοκίνητα κλπ. ανάλογα την ποιότητα, την αισθητική αλλά και την αξία τους, είναι τα ‘εργαλεία’ που προσδιορίζουν και χαρτογραφούν την ανάγκη για την αστική ταυτότητα των περισσοτέρων μας.
Παρά τις διαφοροποιήσεις που έχουμε λόγω άλλων ιδεολογικών προσεγγίσεων ή ακόμα και τρόπου ζωής, παρατηρώ την υποσυνείδητη ανάγκη, της αστικής επιβεβαίωσης, μέσω όλων αυτών των αντικειμένων.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο αντισυμβατικός τρόπος ζωής των Ρομά, η αισθητική τους αντίληψη, δεν μπόρεσαν να προσπεράσουν την ανάγκη για ‘αστική’ ταυτότητα.
Στο κέντρο της Αθήνας, συγκεκριμένα στην πλατεία Βάθη, είναι το εργαστήριό μου.
Παρατηρώ χρόνια τώρα τους εκατοντάδες Ρομά, ειδικά από την Ρουμανία και Μολδαβία, που ζουν ή εμπορεύονται στην γειτονιά αυτή, άλλες φορές με επιφύλαξη και άλλες με υπέρμετρο θαυμασμό ή ζήλια, γιατί δείχνουν να μην έχουν τα άγχη μου.
Εδώ ζωγραφίζω την κοινή μας ‘παγίδα’. Άρα μάλλον έχουν τα άγχη μου, με άλλο κώδικα ή αισθητική.
Έργα της σειράς “Roma’s Urban Tools”, έχουν παρουσιαστεί στην 19η Art Athina 2014, International Contemporary Art Fair, από την Technohoros Art Gallery, στο Χώρο Τέχνης 9 ΕΝΝΕΑ της Αθήνας (Δεκ. 2014 – Ιαν. 2015) σε επιμέλεια Αλ. Κολλάρου και τον Φεβρουάριο του 2015 στην 2η IDF International Exhibition στο Muscat του Oμάν, από την Paragon Arts/Muscat.
Ο Βασίλης Καρακατσάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957 όπου ζει & εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική στις Ανώτατες Σχολές Καλών Τεχνών της Αθήνας & Βαρκελώνης, συντήρηση αρχιτεκτονικών μνημείων στο Centro Europeo της Βενετίας, με υποτροφίες του ΙΚΥ, της Ισπανικής Κυβέρνησης & του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Έχει εκθέσει (ατομικές) από το 1982 έως σήμερα στην Ελλάδα, Κύπρο, Ισπανία, Ιταλία, Ινδονησία, Ισημερινό, Τουρκία, Δανία & Γερμανία παρουσιάζοντας το προσωπικό του εικαστικό λεξιλόγιο, αντλώντας θεματικές ενότητες κυρίως από βιωματικές εμπειρίες και από την παρατήρηση του οικείου κόσμου που τον περιβάλλει. Οργανώνει συχνά τις συνθέσεις του με θεατρική αντίληψη και ανάγει το καθημερινό αντικείμενο σε δομικό στοιχείο των έργων του. Χρησιμοποιεί καθαρή και πλούσια χρωματική κλίμακα με ζωηρές χρωματικές αντιθέσεις, μεταπλάθοντας με εικαστικές παρεμβάσεις αυτούσια στοιχεία του υπαρκτού και βιωματικού του χώρου και διερευνώντας με ευαισθησία τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και ψευδαίσθησης.
