Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, τιμώντας τα δέκα χρόνια απουσίας του καλλιτέχνη Ηλία Δεκουλάκου παρουσιάζει μια έκθεση αναδρομή των έργων του από το 1968-1978.
Τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση αυτή ανήκουν σε δύο περιόδους. Τα έργα της πρώτης περιόδου 1969-1973 επρόκειτο να παρουσιαστούν στην γκαλερί Αθηνών Χίλτον, το 1973, αλλά η έκθεση έκλεισε πριν εγκαινιαστεί και τα έργα παρουσιάστηκαν αργότερα στην γκαλερί Νέες Μορφές.
Τα έργα της δεύτερης περιόδου (1976-1978, μαζί με σπουδές 1974-78), όλα μεγάλων διαστάσεων, και με ενιαίο θέμα, ζωγραφισμένα σε μουσαμά με ακρυλικά χρώματα με την τεχνική του αερογράφου, παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά το 1979 στην γκαλερί Δεσμός, που ήταν γνωστή για τις πρωτοποριακές της επιλογές.
Η τεχνική του αερογράφου ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της εικαστικής έκφρασης του Δεκουλάκου. Τα μεγάλα σύνολα που δημιούργησε με αυτό το μέσο είναι από τα πιο εντυπωσιακά που εκτέθηκαν στην Ελλάδα εκείνα τα χρόνια – και όχι μόνο λόγω της τεχνικής του.
Δέκα χρόνια μετά το θάνατο του βλέπουμε ότι ο Δεκουλάκος είχε έναν τρόπο να παραβαίνει τόσο τις επικοινωνιακές συμβάσεις όσο και τις τεχνοτροπικές επιταγές της εποχής του, ίσως επειδή ο βαθύτερος στόχος του ήταν να προσεγγίσει κάτι διαχρονικό και παγκόσμιο, να μετέχει σε μια καθολικότητα, που είναι η πεμπτουσία της καλλιτεχνικής δύναμης, όπως σημειώνει η ιστορικός τέχνης Μάρθα Χριστοφόγλου στον κατάλογο που συνοδεύει την έκθεση του Μ.Ι.Ε.Τ.
Ο Ηλίας Δεκουλάκος εκτός από τις ατομικές εκθέσεις του, έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, σε πανελλήνιες, αλλά και διεθνείς διοργανώσεις, όπως στην Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών, στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας κ.ά.
Έργα του παρουσιάστηκαν μετά το θάνατό του σε ομαδικές εκθέσεις στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μέγαρο Μουσικής, στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων, στη Θεσσαλονίκη, στην Κωνσταντινούπολη, στο Ρέθυμνο, στην Πάτρα, στη Ρόδο, στην Ξάνθη.
