Μετά το θεατρικό αναλογίο Μαργαρίτα, Πενθεσίλεια, Ιώ (ΚΕΤ, Οκτ. 2014), η παράσταση που δημιουργήθηκε από το πολυπολιτισμικό work in progress και τη συνάντηση της Γαλλίδας Élisabeth Marie με τις ηθοποιούς Ρηνιώ Κυριαζή (Ελλάδα) και Selin Altiparmak (Τουρκία), παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο κοινό, από τις 19 Ιουνίου 2015 στον Πολυχώρο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων.
Η παράσταση παρουσιάζεται στην ελληνική γλώσσα, με αποσπάσματα στη γαλλική και τουρκική γλώσσα με ελληνικούς υπέρτιτλους.
Ανάμεσα σε 3 γλώσσες και 2 ηπείρους, η σκηνοθέτις Élisabeth Marie (Scarface Ensemble, Στρασβούργο), οι ηθοποιοί Ρηνιώ Κυριαζή (Αθήνα) και Selin Altiparmak (Istanbul), ο μουσικός Cyril Alata, η εικαστικός Raffaëlle Bloch και ένας θεατής εξερευνούν το μυθικό και ιστορικό παρελθόν της Ευρώπης, αναζητώντας, ελλείψει μιας καινούργιας πολιτικής ουτοπίας, τις οδούς της συνύπαρξης και του διαλόγου, τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαμε να ξαναρχίσουμε να φανταζόμαστε το μέλλον.
Σ’ ένα σταυροδρόμι μεταξύ Βορρά και Νότου, Ανατολής και Δύσης, κάπου, σ’ ένα συνοριακό σταθμό στον οποίο δεν οδηγεί κανένας δρόμος και που συμβολίζει ίσως το αδιέξοδο της σημερινής Ευρώπης, η ομάδα φαντάζεται τη συνάντηση τριών γυναικών — της Πενθεσίλειας, της μυθικής βασίλισσας των Αμαζόνων, της Ιούς, της περιπλανώμενης ερωμένης του Δία, και της Μαργαρίτας, της γιατρού από την πρώην Σοβιετική Ένωση που συναντάμε στο έργο της λευκορωσίδας Σβιετλάνα Αλεξίεβιτς.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μυθικές ή ιστορικές φιγούρες, έχουν και οι τρεις τους υποστεί τη βία των αντρών και της Ιστορίας, έχουν και οι τρεις τους κάτι να μας πουν για τους θεμελιακούς μύθους, το παρελθόν και το παρόν της Γηραιάς Ηπείρου. Παγιδευμένες σε αυτόν τον τόπο από την ίδια την Ιστορία, ψάχνουν, μέσα από την αναγκαστική συνύπαρξή τους, τρόπους να διαφύγουν.
Η διαδρομή αντλεί στοιχεία από τους ελληνικούς μύθους και την αρχαία τραγωδία, από τον γερμανικό ρομαντισμό (Kleist) και τη μνημειώδη συλλογή μαρτυριών της Σβιετλάνα Αλεξίεβιτς για το τέλος του κομμουνισμού, για να επιστρέψει στο πιο αόρατο και βίαιο σημείο της επικαιρότητάς μας: στην εκμετάλλευση των ανθρώπων και ιδίως των γυναικών στα σύνορα και στην καρδιά της σημερινής Ευρώπης.
Σημείωμα της σκηνοθέτιδας
Πρόκειται για τρεις ταξιδιώτισσες σε ένα διαρκή διάλογο μεταξύ της Ιστορίας και της Γλώσσας (ελληνικά, τουρκικά, γαλλικά), με αφετηρία το κοινό πάθος για το λόγο, το τραγούδι και το μικρό δημόσιο χώρο που μπορεί και είναι ακόμα το θέατρο. Καθεμία μαθαίνει βαθιά θαμμένα γεγονότα για τις σύγχρονες τραγωδίες της άλλης αλλά και διασκεδάζει με τις εξ ορισμού αδιόρατες μεταξύ τους διαφορές.
Το θεατρικό έργο θα παιχτεί σε κάθε μία από τις τρεις χώρες, κάθε φορά ξαναδουλεμένο στην εκάστοτε γλώσσα. Η δομή του έργου προέκυψε από έρευνα διάρκειας μεγαλύτερης του ενός έτους, από συνεχή διάλογο, ερωτήματα, και από πολλές ανθρώπινες συναντήσεις. Είναι μια «υπόγεια» δουλειά γύρω από τις γυναίκες και τις δυνατότητές τους να αντισταθούν στο βιασμό, την απαγωγή, την ομηρία.
Κείμενα: Προμηθεύς Δεσμώτης (Αισχύλος, μτφρ. Ρ. Κυριαζή), Penthesilea (Heinrich von Kleist, μτφρ. Τ. Μαστοράκη), Το Τέλος του κόκκινου ανθρώπου (Σβιετλάνα Αλεξίεβιτς, μτφρ. Ρ. Κυριαζή) | σκηνοθεσία: Élisabeth Marie | ερμηνεία: Selin Altiparmak, Ρηνιώ Κυριαζή | μουσική: Cyril Alata | βοηθός σκηνοθέτη & εικαστική παρέμβαση: Rafaëlle Bloch
Διάρκεια: 80 λεπτά
Με την υποστήριξη του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων (Αθήνα), της Πόλης του Στρασβούργου και της Μυλούζ, της κολλεκτίβας Αdami, της Spedidam, του Γαλλικού Ινστιτούτου της Κωνσταντινούπολης και του Θεάτρου του Aubervilliers.
