Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης παρουσιάζει την κωμωδία Το νησί των σκλάβων του κλασικού Γάλλου συγγραφέα Πιέρ ντε Μαριβώ σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου στο Υπαίθριο Δημοτικό θέατρο Κοζάνης, στο πλαίσιο της διοργάνωσης «Λασσάνεια» στις 3 Σεπτεμβρίου στις 21:00.
Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ “Μέρες Θεάτρου” στην Αίθουσα Τέχνης στην Κοζάνη (13/6) και μέσα στο καλοκαίρι θα παρουσιαστεί σε 26 πόλεις και χωριά της περιφέρειας δυτικής Μακεδονίας στο πλαίσιο της σκηνής «Απ΄άκρη σ’ άκρη» (μετονομασία της «Άγονης Γραμμής»). Σκοπός αυτής της ξεχωριστής σκηνής είναι να επισκεφθεί την περιφέρεια απ΄άκρη σ’άκρη. Η νέα παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης είναι προορισμένη να παρουσιαστεί σε οποιονδήποτε χώρο (σχολεία, πλατείες, αύλειους χώρους μουσείων, κ.α.). Η παράσταση συμμετέχει επίσης στις Γιορτές Ανοιχτού Θεάτρου στη Θεσσαλονίκη, στο Φεστιβάλ Φιλίππων-Θάσου στην Καβάλα και πρόκειται να παρουσιαστεί και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Ζωή Σαμαρά
Σκηνοθεσία-μουσική-στίχοι: Ελένη Ευθυμίου
Δραματουργική επεξεργασία: Σοφία Ευτυχιάδου
Σκηνικά: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Φωτισμοί: Ρίτσαρντ Άντονι
Ενορχηστρώσεις-ηχητικό περιβάλλον: Οδυσσέας Γκάλλιος
Βοηθός σκηνοθέτη: Μιχάλης Φραγκιαδάκης
Τεχνική viewpoints: Ίριδα Νικολάου
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Διανομή:
Σοφία Αντωνίου (Ευφροσύνη)
Στέφανος Αχιλλέως (Ιφικράτης)
Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Αρλεκίνος)
Κατερίνα Σισίννι (Κλεάνθις)
Βαλάντης Φράγκος (Τριβελίνος)
Τέσσερις ναυαγοί σε ένα νησί, ο Ιφικράτης και ο υπηρέτης του Αρλεκίνος, η Ευφροσύνη και η υπηρέτριά της Κλεάνθις, αναγκάζονται να συμμορφωθούν με το τοπικό έθιμο που θέλει τους αφέντες να αλλάζουν ρόλους με τους σκλάβους τους. Το επικίνδυνο αυτό παιχνίδι μοιάζει να έχει ευγενείς σκοπούς: οι αφέντες θα αντιληφθούν βιωματικά τι σημαίνει άσκηση εξουσίας, οι σκλάβοι θα δοκιμαστούν ως αφέντες, οι αξίες της δικαιοσύνης, του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας θα θριαμβεύσουν. Ο άρχοντας Τριβελίνος, εκπρόσωπος της εξουσίας αυτής της ουτοπικής πολιτείας που κατοικείται από τους απογόνους εξεγερμένων σκλάβων της αρχαίας Αθήνας, αναπαράγει το πείραμα.
Οι αφέντες αλλάζουν ρούχα με τους σκλάβους τους, τα όρια ανάμεσα στο θέατρο και τη ζωή γίνονται δυσδιάκριτα. Η μουσική εισβάλλει δυναμικά επιχειρώντας να διεμβολίσει τις βεβαιότητές μας. Πώς θα εξελιχθεί αυτό το παιχνίδι; Θα λάμψει η αλήθεια ή μήπως τελικά «όλα είναι θέατρο, ψέμματα και ύπουλα μπερδέματα»;
Οι μεταστροφές δεν έχουν τέλος σε ένα έργο, που, με σπαρταριστό χιούμορ και καλά κρυμμένη βία, ανατέμνει τους μηχανισμούς της εξουσίας. Ένα κλασικό κείμενο του 18ου αιώνα δίνει το έναυσμα για μια αλλόκοτη μουσική κωμωδία, που μιλά για τις πιο ύπουλες μεταμορφώσεις του σήμερα.
